ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ: ΠΩΣ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ 50 ΔΙΣ. ΕΠΕΣΕ ΣΤΑ 11,1 ΔΙΣ.

 

Του Μάριου Χριστοδούλου

^[1]

«Αδρανής» παραμένει, σύμφωνα με την τρόικα, ο λογαριασμός εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις, ο οποίος 21 μήνες μετά τη σύστασή του παραμένει με έσοδα κάτω από 2 δισ. ευρώ. Ο στόχος των 50 δισ. ευρώ έως το 2015, που είχε τεθεί στο Μνημόνιο Ι και είχε συνδεθεί με την πώληση ενός διευρυμένου χαρτοφυλακίου περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου (υποδομές, ακίνητα, δημόσιες επιχειρήσεις, κλάδοι όπως η ενέργεια κ.ά.), αποδεικνύεται τώρα πόσο υπερφίαλος ήταν…

 

Ηταν ακόμη Φεβρουάριος του 2011, όταν ο τότε εκπρόσωπος της Κομισιόν, Σερβάζ Ντερούζ, από την «Αίγλη» του Ζαππείου, μίλησε για πρώτη φορά για αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ, αφήνοντας «στήλη άλατος» τους εκπροσώπους του Τύπου που ήταν τότε στην αίθουσα του Μεγάρου. Οι μόνοι ψύχραιμοι ήταν ο Πόλ Τόμσεν από το ΔΝΤ και ο Κλάους Μαζούχ από την ΕΚΤ, οι οποίοι νωρίτερα είχαν συνεννοηθεί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, από πού μπορούν να μαζευτούν αυτά τα λεφτά που θα μείωναν ισόποσα το τεράστιο δημόσιο χρέος της Ελλάδας.

 

Οι αποκαλύψεις του κομισάριου προκάλεσαν πανικό στην κυβέρνηση, η οποία έσπευσε να διαμαρτυρηθεί στις Βρυξέλλες. Ακολούθησε η αντικατάσταση του Σερβάζ Ντερούζ από τον Ματίας Μορς, ο οποίος παραμένει ακόμη σήμερα στην «τριανδρία» των ελεγκτών της τρόικας, καθώς έχει φροντίσει να κρατά το στόμα του ερμητικά κλειστό.

 

Μαζί με τον Ματίας Μορς ήρθε και το πρώτο «κούρεμα» στον στόχο των εσόδων, ο οποίος συρρικνώθηκε αναγκαστικά στα 19 δισ. ευρώ, αφού το καλοκαίρι του 2011 τα σενάρια χρεοκοπίας της Ελλάδας και εξόδου από το ευρώ «έδιναν και έπαιρναν».

 

Μέσα σε αυτό το κλίμα ερώτηση όλων ήταν «ποιος επενδυτής θα ερχόταν να βάλει λεφτά στην Ελλάδα, όταν αγορές και ξένοι οίκοι μετρούσαν μέρες για το περίφημο Grexit»;

 

Η χώρα μας δεν βγήκε από το ευρώ, όπως υποστήριζαν στις εκθέσεις τους οι διεθνείς αναλυτές, αλλά ήρθε το δεύτερο «κούρεμα» στον εισπρακτικό στόχο.

 

Ο πήχης των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις κατέβηκε στα 11,1 δισ. ευρώ, έως το 2016 αυτή τη φορά, εκ των οποίων τα 6,33 δισ. ευρώ θα προέλθουν από την πώληση εταιρικών συμμετοχών του Δημοσίου, 2,915 δισ. ευρώ από τα ακίνητα και 1,9 δισ. ευρώ από τις τράπεζες.

 

Ακόμη και σήμερα ο στόχος αυτός παραμένει έωλος, καθώς, από τον Αύγουστο του 2011 που το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) ξεκίνησε τη λειτουργία του, οι μόνες «επιτυχίες» από τις οποίες έχει πάρει χρήματα είναι:

 

* Από τη διάθεση του 10% των μετοχών του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom, που αποτελούσε μια «ώριμη» αποκρατικοποίηση, αφού προβλεπόταν στη συμφωνία που είχε συνάψει το ελληνικό Δημόσιο με τη γερμανική εταιρεία.

 

* Από την παραχώρηση του φάσματος συχνοτήτων κινητής τηλεφωνίας (381 εκατ. ευρώ).

 

* Από τη χορήγηση άδειας στον ΟΠΑΠ για τη λειτουργία 35.000 παιγνιομηχανημάτων (VLTS ή «φρουτάκια») και την παράταση του μονοπωλίου του Οργανισμού κατά 10 χρόνια, έως το 2030, με το συνολικό ύψος του τιμήματος να φτάνει στο 1,021 δισ. ευρώ.

 

Από τις τρεις αυτές –γρήγορες- συμφωνίες το Δημόσιο εισέπραξε 1,83 δισ. ευρώ. Εκτοτε δεν υπήρξε καμία άλλη αποκρατικοποίηση του μεγέθους που θα ήθελε η τρόικα.

 

Καλά ενημερωμένες πηγές λένε ότι τα Κρατικά Λαχεία, το IBC στο Μαρούσι, το ακίνητο στην Κασσιόπη της Κέρκυρας και οι 4 πρεσβείες – κατοικίες που πουλήθηκαν πρόσφατα στο εξωτερικό δεν συγκίνησαν τους εκπροσώπους της τρόικας.

 

Οι ίδιες πηγές εμφανίζουν τους δανειστές να θέλουν κάτι πολύ περισσότερο στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, τώρα που η Ελλάδα έχει αρχίσει να «πατάει στα πόδια της».

 

Το 2012 ήταν ένα έτος το οποίο «έφυγε έτσι όπως ήρθε» για τις αποκρατικοποιήσεις. Οι διπλές εθνικές εκλογές που μεσολάβησαν και οι αναταράξεις που προκάλεσαν σε πολιτικό πεδίο φρόντισαν να κρατήσουν «σβηστές» τις μηχανές του ΤΑΙΠΕΔ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ετσι, τα 3 δισ. ευρώ που είχε προβλεφθεί ότι θα εισπραχθούν το 2012 δεν ήρθαν ποτέ στα ταμεία.

 

…………………………………………………………..

 

Τα φιλέτα του Δημοσίου και οι μνηστήρες 

 

Το πρόγραμμα άρχισε να παίρνει μπρος από το φθινόπωρο και μετά, με την κυβέρνηση να επιθυμεί διακαώς μια «γρήγορη» και «άμεση» αποκρατικοποίηση. Το καλό νέο δεν ήρθε και η νέα διοίκηση του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, υπό τον Τάκη Αθανασόπουλο, πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ, και τον Γιάννη Εμίρη, διευθύνοντα σύμβουλο (αντικατέστησαν τους Γιάννη Κουκιάδη και Κώστα Μητρόπουλο, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο αντίστοιχα), προχώρησε τα ώριμα projects που άφησαν οι προηγούμενοι.

 

Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012 ολοκληρώθηκαν οι διαγωνισμοί για τα Κρατικά Λαχεία και το Διεθνές Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης (IBC) στο Μαρούσι.

 

Στις 12 Δεκεμβρίου του 2012 το δικαίωμα παραγωγής, λειτουργίας, κυκλοφορίας και διαχείρισης των Κρατικών Λαχείων πέρασε στην κοινοπραξία ΟΠΑΠ – Lottomatica – Intralot – Scientific Games. Το τίμημα που κατάβαλε το επενδυτικό σχήμα ανήλθε σε 190 εκατ. ευρώ.

 

Είχε προηγηθεί πριν από δύο μήνες η παραχώρηση του IBC (πρώην Κέντρο Τύπου των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004) στην εταιρεία Lamda Δομή Α.Ε, η οποία ως πλειοδότης του διαγωνισμού ανέλαβε την εκμετάλλευση του ακινήτου για 90 χρόνια καταβάλλοντας 81 εκατ. ευρώ.

 

Το 2013 το ΤΑΙΠΕΔ έκανε «σεφτέ» με την πώληση του ακινήτου στην Κασσιόπη της Κέρκυρας, με το αμερικανικό fund NCH Capital να αναλαμβάνει για τα επόμενα 99 χρόνια την εκμετάλλευσή του και το Δημόσιο να βάζει σε πρώτη φάση το ποσό των 23 εκατ. ευρώ στα ταμεία του.

 

Το ποσό από αυτή την ιδιωτικοποίηση -που υπό προϋποθέσεις θα ενισχυθεί περαιτέρω κατά 2,3 εκατ. ευρώ μετά από 6 χρόνια- δεν φτάνει αυτή τη στιγμή ούτε στο μισό των 50 εκατ. ευρώ που προσδοκούσε αρχικά το ΤΑΙΠΕΔ από αυτή την εκμετάλλευση.

 

Το «καρέ» των φετινών ιδιωτικοποιήσεων συμπληρώνει για την ώρα η πώληση των 4 πρεσβειών σε Λονδίνο (Holland Park), Λευκωσία, Βρυξέλλες και Βελιγράδι, έναντι ποσού 41,077 εκατ. ευρώ.

 

Η επιτυχία του φετινού στόχου εξαρτάται από την πώληση του ΟΠΑΠ και του διδύμου ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ. Στις 22 Απριλίου εκπνέει η προθεσμία κατάθεσης δεσμευτικών προσφορών για τους επενδυτές που έχουν περάσει στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού για την απόκτηση του 33% του ΟΠΑΠ, με 7 μνηστήρες: BC Partners (μέτοχος Hyatt), Emma Delta Ltd (επενδυτικό κεφάλαιο Emma Delta Management Ltd, με μετόχους τους Jiri Smejc και Γιώργο Μελισσανίδη, η γερμανική Gauselmann AG (55%), Playtech Ltd. (41%) και η Helvason Ltd (4%) (συμφερόντων Κοπελούζου), Intralot Holdings Luxemburg S.A. (34%) και Intralot Investments Ltd (66%) συμφερόντων Σ. Κόκκαλη, Primrose Treasure Limited (Θυγατρική κινεζικής Fosun Ιnternational), Third Point LLC: Hedge fund, TPG Capital.

 

Μία εβδομάδα αργότερα κατατίθενται και οι δεσμευτικές προσφορές για την απόκτηση του 100% της ΔΕΠΑ – και του 66% του ΔΕΣΦΑ.

 

Για τις ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ «σφάζονται» Αμερικανοί και Ρώσοι, με τους τελευταίους μέσω της Gazprom αλλά και της Negusneft (Sintez Group) να έχουν ανεβάσει το τίμημα. Κατά τις πληροφορίες, η Negusneft δίνει 1,9 δισ. ευρώ και για τις δύο ελληνικές εταιρείες, ενώ η Gazprom προσφέρει 900 εκατ. ευρώ μόνο για τη ΔΕΠΑ.

 

Η κρατική εταιρεία αερίου του Αζερμπαϊτζάν Socar, που ανήκει στη σφαίρα επιρροής των Αμερικανών, φαίνεται να προσφέρει 460 εκατ. ευρώ μόνο για τη ΔΕΣΦΑ.
Στην ίδια «κούρσα» τρέχουν επίσης η τσεχική PPF και η ελληνική ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, που υπέβαλαν από κοινού προσφορά για τη ΔΕΣΦΑ, και η ελληνική κοινοπραξία Μ&Μ GasCo (Μυτιληναίος-Motor Oil).

 

Η επιτυχής ολοκλήρωση πώλησης των ΔΕΠΑ -ΔΕΣΦΑ θα αποτελέσει πρόκριμα και για την πώληση του 34,5% που διαθέτει το Δημόσιο στα ΕΛΠΕ, από όπου αναμένονται έσοδα 700 εκατ. ευρώ.

 

Εάν στο ποσό αυτό προστεθούν και τα 800 εκατ. ευρώ που προσδοκώνται από τον ΟΠΑΠ, στο οικονομικό επιτελείο εκτιμούν ότι με αυτές τις αποκρατικοποιήσεις θα βγουν «μπροστά» από την τρόικα, η οποία συνεχώς δυσανασχετεί με αυτό το ζήτημα.