Του Κ. Μανωλιουδάκη

Ο Παναθηναϊκός βγήκε «νικητής» από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκη», έστω κι αν το τελικό 1-1 δεν επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.

Η μεγάλη του νίκη ήταν ηθική. Κόντρα στη συντριπτική πλειοψηφία που πίστευε ότι όντας 37 βαθμούς πίσω, και με τον Μπαρμπαρούση, τον Χουχούμη, τον Τριανταφυλλόπουλο και τα άλλα πιτσιρίκια που έχει στις τάξεις του, θα έφευγε με μια ντουζίνα γκολ στις αποσκευές του, έπαιξε με νοοτροπία μεγάλης ομάδας στο Φάληρο, κερδίζοντας κατά κράτος τις εντυπώσεις από τον «αιώνιο» αντίπαλό του.

Η φιέστα που ετοίμαζε ο Ολυμπιακός τού βγήκε «ξινή» και, με γνώμονα την εικόνα του αγώνα και τις ευκαιρίες των δύο πλευρών, δεν χωράει αμφιβολία ότι οι «πράσινοι» άξιζαν τη νίκη και ταυτόχρονα έχασαν μια τεράστια ευκαιρία για να την κατακτήσουν.

Ωστόσο, πέρα από τις εντυπώσεις που αδιαμφισβήτητα ήταν με το μέρος του «τριφυλλιού», όπως ακριβώς και στο ντέρμπι του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ, στο οποίο επίσης είχαμε ισοπαλία με 2-2, η ουσία είναι ότι υπάρχουν και πιο ουσιαστικά κέρδη που αποκομίζει από το ντέρμπι.

Πρώτον, ένα ενθαρρυντικό δείγμα ότι υπάρχει η «μαγιά» με τους πιτσιρικάδες που έχει στις τάξεις του να επενδύσει πάνω τους και να τους εμπλουτίσει με στοχευμένες μεταγραφικές κινήσεις προκειμένου να φτιάξει ένα άκρως ανταγωνιστικό σύνολο τη νέα χρονιά.

Δεύτερον, ότι υπάρχουν παίκτες με ποιότητα πάνω στους οποίους μπορεί να χτίσει έναν «κορμό». Για παράδειγμα, ο Φιγκερόα που πιστοποίησε τη μεγάλη του κλάση στο γκολ που πέτυχε στο «Καραϊσκάκη», ο Σο, ο Καρνέζης, ο Σεϊταρίδης, ο Βιτόλο και ο Ζέκα.

Και, τρίτον, ότι με ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο και δίχως τα φετινά «εγκλήματα» στη διάρκεια της χρονιάς, με κυριότερο αυτό της απομάκρυνσης του Χουάν Ραμόν Ρότσα, μπορεί να ανεβάσει σημαντικά το επίπεδό του και να παρουσιάσει μια αξιόμαχη ομάδα.

Ολα αυτά βέβαια χρειάζονται προγραμματισμό, κόπο, γνώση και χρήματα, τα οποία κανένας δεν ξέρει αν υπάρχουν. Ομως είναι θέματα της επόμενης μέρας που θα αρχίσουν να απασχολούν μετά τη λήξη της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος.