Κόντρες στους Πράσινους, με αφορμή τον πολιτικό προσανατολισμό και τον κίνδυνο αλλοίωσής του μέσω της εισροής πρώην μελών της ΠΑΣΠ

Του Τάσου Τσακίρογλου

^[1]Αναστάτωση επικρατεί στους Οικολόγους Πράσινους ενόψει του συνεδρίου του καλοκαιριού, αλλά και της συνεδρίασης του Πανελλαδικού Συμβουλίου στις 20 του μηνός, με αφορμή μαζικές εγγραφές νέων μελών, αλλά με ουσιαστικό διακύβευμα τη φυσιογνωμία και τη μελλοντική τοποθέτηση του κόμματος στον χάρτη της πολιτικής γεωγραφίας. Η εσωτερική συζήτηση για τα πολιτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα Πράσινο κόμμα στην Ελλάδα, αλλά και για τις εν δυνάμει συμμαχίες, που απασχόλησε το συνέδριο του Δεκεμβρίου στη Λαμία φαίνεται να λαμβάνει νέα χαρακτηριστικά.

Το έναυσμα έδωσε κείμενο με ψευδώνυμο σε γνωστό site, το οποίο ουσιαστικά έθετε θέμα για την εγγραφή 184 νέων μελών στην Πολιτική Κίνηση των Πατησίων, όπου ανήκει ο ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος, και τόνιζε πως, σύμφωνα με τον συντονιστή της Εκτελεστικής Γραμματείας, Μιχάλη Τρεμόπουλο, προσήλθαν στο κόμμα μαζικά από την ΠΑΣΠ (τη φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ) της ΑΣΟΕΕ.

Το κείμενο υποστήριζε ότι ένας τέτοιος αριθμός νέων μελών αλλοιώνει τους κομματικούς συσχετισμούς και ενέτασσε την πρωτοβουλία αυτή σε έναν γενικότερο σχεδιασμό συγκρότησης μελλοντικού πολιτικού πόλου με την εμπλοκή ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Οικολόγων Πράσινων, αλλά και του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. Ο τελευταίος έχει εκφράσει επανειλημμένα τη βούληση να κλείσει την πολιτική του καριέρα ως υποψήφιος στις ευρωεκλογές του 2014 με τη λίστα των Οικολόγων και να διεκδικήσει ακόμα και την προεδρία της Κομισιόν. «Με 10%-15% των ψήφων θα προκαλούσα μια νέα δυναμική στην ελληνική κοινωνία και θα ταρακουνούσα τους ηττοπαθείς ή κυνικούς συντηρητισμούς που υπονομεύουν την πολιτική στην Ευρώπη» έγραφε στον επίλογο του τελευταίου βιβλίου του.

«Ουσιαστικά η δημιουργία του πόλου ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ – Οικολόγων που θα κινείται στο 10%-15% θα αποτελέσει ουσιαστική δικλείδα ασφαλείας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι διαρκώς στην αντιπολίτευση, ακόμα και εάν έχει ποσοστά της τάξης του 35%, όπως είχε συμβεί και στο Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα της εποχής του Μπερλιγκουέρ, που τόσο αγαπούν να μνημονεύουν στη ΔΗΜΑΡ» κατέληγε το κείμενο υπό το ψευδώνυμο Ιορδάνης Γκρίνης.

Από την πλευρά του, ο Νίκος Χρυσόγελος, στην απάντησή του στο ίδιο site, χαρακτηρίζει το κείμενο ως «άρθρο νοσηρής φαντασίας» και θεωρεί «λογικό νέοι άνθρωποι που εγκαταλείπουν το ΠΑΣΟΚ και δεν εμπιστεύονται άλλους πολιτικούς χώρους που τους θυμίζουν τις άσχημες πλευρές του να αναζητούν πολιτική στέγη στους Οικολόγους Πράσινους».

Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» σημειώνει ότι η απόφαση του τελευταίου συνεδρίου, με πλειοψηφία 65% ήταν να ανοίξει το κόμμα στην κοινωνία, ενώ, αντίθετα, όπως λέει, κάποιοι, κυρίως στην Αττική, θέλουν να κρατούν τα κλειδιά του κόμματος και θέτουν εμπόδια στην επανεκκίνηση, οδηγώντας σε εσωστρέφεια, προκειμένου να ελέγχουν την κατάσταση. Οσο για τα περί συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, διευκρινίζει: «Είμαι Πράσινος, εάν ήθελα να πάω στο ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσα να το έχω κάνει παλιότερα. Δεν έλειψαν οι προτάσεις. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι σενάρια συνωμοσίας και με στοχοποιούν».

Στελέχη, πάντως, που εκφράζουν επιφυλάξεις, λένε πως οι μαζικές προσχωρήσεις νέων μελών και ειδικότερα συγκροτημένων ομάδων προϋποθέτουν πολιτική συζήτηση με τα όργανα του κόμματος. Υπογραμμίζουν δε ότι υπάρχει ανησυχία, καθώς σήμερα δεν λείπει ένα κόμμα του τύπου των Γερμανών Πρασίνων, αλλά ένα ριζοσπαστικό κόμμα που να αντιμετωπίζει την κακοποίηση του περιβάλλοντος (Σκουριές), τις fast track ιδιωτικοποιήσεις και την επέλαση της Ακροδεξιάς. «Δεν πρέπει να κλίνουμε τη “μεταρρύθμιση” σε όλες τις πτώσεις, ούτε να αναπαράγουμε τον κυβερνητισμό» λέει χαρακτηριστικά η επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του 2012, Ιωάννα Κοντούλη, υπογραμμίζοντας τους πολιτικούς κινδύνους που ελλοχεύουν για ένα εναλλακτικό Πράσινο κόμμα.

Ο γραμματέας της ΠΑΣΠ, Αντ. Γουναλάκης, πάντως, μιλώντας στην «Εφ. Συν.», χαρακτήρισε «παραφιλολογία» τα σχετικά σενάρια.