Χιλιάδες Σύροι προσπαθούν να γλιτώσουν απ’ την κόλαση. Οσοι φτάνουν στη χώρα μας δεν είναι… πρόσφυγες και δεν τους δίνουν άσυλο (από τα 152 αιτήματα έγιναν δεκτά μόλις 2)

^[1]«Η πιο μεγάλη ανθρωπιστική κρίση αυτή τη στιγμή», «ραγδαία επιδεινούμενη», «απελπιστική κατάσταση που θα γίνει πιο εκρηκτική στο μέλλον λόγω και της έλλειψης πολιτικής λύσης», η οποία «απειλεί την εύθραυστη ισορροπία και στην υπόλοιπη Μέση Ανατολή», με «απερίγραπτες διηγήσεις για τον προσωπικό πόνο και το αιματοκύλισμα που διεξάγεται». Με αυτές τις εκφράσεις, ο περιφερειακός συντονιστής προσφύγων της Υπατης Αρμοστείας για τη Συρία, Πάνος Μουμτζής, στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, έδωσε τις διαστάσεις της «σφαγής των Σύρων» και σήμανε συναγερμό για τη «μειωμένη αίσθηση του επείγοντος» γύρω από αυτή την ανθρώπινη τραγωδία που εξαναγκάζει 8.000 ανθρώπους νυχθημερόν να διασχίζουν τα σύνορα: Οι μισοί είναι παιδιά, ενώ μαζί με τις γυναίκες φτάνουν το 75%.

* Το ένα τέταρτο του συριακού λαού, πέντε εκατομμύρια άνθρωποι, έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους: από τα 23 εκατομμύρια πληθυσμού, 3,6 εκατομμύρια είναι οι εσωτερικά εκτοπισμένοι και 1.350.000 είναι πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες, το 75% των οποίων ζει έξω από καταυλισμούς.

* Την ίδια στιγμή, τα ¾ των προσφύγων ζουν στις φτωχές γειτονικές χώρες, σε χωριά και πόλεις κοντά στα σύνορα, που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα. Ο Λίβανος και η Ιορδανία έχουν δεχθεί από 425.000 και 435.000 εγγεγραμμένους πρόσφυγες αντίστοιχα, σχεδόν το 10% του πληθυσμού τους. Οι κυβερνήσεις έχουν ανοίξει τα σύνορα και οι άνθρωποι φιλοξενούν πρόσφυγες στα ίδια τους τα σπίτια, σε σχολεία και νοσοκομεία. Ακόμη και στο Ιράκ έχουν καταφύγει πάνω από 130.000 πρόσφυγες.

* Στην Τουρκία, η κυβέρνηση έχει κατασκευάσει 17 προσφυγικούς καταυλισμούς, ενώ ετοιμάζει ακόμη τρεις για τη φιλοξενία σχεδόν 400.000 Σύρων προσφύγων.

Η χώρα μας φαίνεται ασυγκίνητη απέναντι σε αυτό το δράμα.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, κατόπιν εκκλήσεων και της Υπατης Αρμοστείας, αποφάσισε να μην κρατάει τους Σύρους που φτάνουν εδώ, αλλά να τους αφήνει μετά την καταγραφή τους με ένα χαρτί εξάμηνης αναστολής της απελάσεώς τους που θα ανανεώνεται κάθε εξάμηνο. Μέχρι τότε απαντούσε με… «Ξένιο Δία» που απέδωσε 1.522 συλλήψεις Σύρων το 2011, 7.927 πέρσι (420% αύξηση) και 1.276 το πρώτο τρίμηνο φέτος.

Πέρσι, μάλιστα, καταγράφηκαν και 44 επιστροφές Σύρων σε γειτονικές της Συρίας χώρες παρά τη θέλησή τους. Επιπλέον, οι αστυνομικές αρχές δεν τους αναγνωρίζουν ούτε ως πρόσφυγες, αφού στα 152 αιτήματα ασύλου που υποβλήθηκαν, έγιναν δεκτά μόλις δύο. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, Εμμανουήλ Κατριαδάκη, ετοιμάζονται ειδικοί χώροι στα νησιά για την περίθαλψή τους κατά την άφιξή τους. Και μετά τίποτε…

«Οι άνθρωποι αυτοί έχουν περισσότερη προστασία στις γειτονικές χώρες από τους κατοίκους και τα κράτη απ' ό,τι στην Ελλάδα, με δεδομένες μάλιστα τις αντιλήψεις που εκδηλώνονται για τους ξένους», παρατήρησε συμπερασματικά ο επικεφαλής της Υπατης Αρμοστείας στην Ελλάδα Γιώργος Τσαρμπόπουλος.

ΙΩ.Σ.

…………………………………………………………………….

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Τα ανίψια του πνίγηκαν προσπαθώντας να περάσουν στη Μυτιλήνη

«Ερχονται γυναίκες βιασμένες, με υποθερμία, παιδιά σε άσχημη κατάσταση και τους περιμένουν και οι φασίστες να τους πετάξουν πέτρες να τους ανοίξουν το κεφάλι»

Της Ιωάννας Σωτήρχου

Ο αδερφός τους, ο Ονάρ, ζούσε 12 χρόνια εδώ. Οταν τα πράγματα στη χώρα τους έγιναν αδυσώπητα, αποφάσισε να φέρει και την υπόλοιπη οικογένειά του. Τώρα το μόνο που απέμεινε είναι η βαλίτσα τους. Την ώρα που μιλάνε στο ντοκιμαντέρ της Υ.Α. του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, ξεδιπλώνουν τα ακόμη βρεμένα παιδικά ρούχα που κάποτε φορούσαν τα ανιψάκια τους, με βουρκωμένα μάτια. Ανάμεσα σε άλλα υπάρχοντα και δύο ζευγάρια παιδικά παπούτσια.

«Δεν ξέρω αν ο αδερφός μας είδε τα παιδιά του να πνίγονται πριν χαθεί ή αν τα παιδιά είδαν τον πατέρα να χάνεται πριν πνιγούν και τα ίδια. Προσπαθώ να σκεφτώ πώς ήταν οι τελευταίες τους στιγμές» εξομολογείται συντετριμμένος ο Χασάλ, ο ένας αδερφός. Ενας Ελληνας φωτορεπόρτερ ήταν μαζί τους, όταν έψαχναν τους δικούς τους μετά το ναυάγιο του Μαρτίου. «Δεν είναι αλήθεια ότι δεν γίνονται επαναπροωθήσεις προσφύγων. Αυτός ο πατέρας είχε επιχειρήσει να έρθει στην Ελλάδα από τον Εβρο, αλλά του είπαν ότι δεν μπορεί να περάσει από εκεί…» είναι η μαρτυρία του στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου.

Δεν έχει περάσει σχεδόν ούτε μήνας, από το ναυάγιο έξω από τη Μυτιλήνη στο οποίο πνίγηκαν επτά Σύροι. Δύο ακόμη αγνοούνται…

«Αν υπάρχει μια πιθανότητα να επιβιώσω, ενώ στον πόλεμο υπάρχει μόνο η βεβαιότητα ότι θα πεθάνω, αξίζει να προσπαθήσω με όποιον τρόπο μπορώ για αυτή την πιθανότητα» λέει ο Αχμέτ, ο άλλος αδελφός.

Η Λάιλα ήρθε εδώ με τα έξι παιδιά της όταν σκοτώθηκε ο άντρας της. Τα δύο μεγαλύτερα συνελήφθησαν επειδή θεωρήθηκαν ενήλικες. Η ίδια, χωρίς καμία βοήθεια, προσπαθεί να τα βγάλει πέρα. Κι αναρωτιέται με ποιον τρόπο. Μακριά από το σπίτι της, με μικρά παιδιά, χωρίς καμία βοήθεια ή έστω μια νομική προστασία. Κάποιοι τη βρήκαν στον δρόμο και της πρόσφεραν τουλάχιστον στέγη.

«Οταν κάποιος χάνει την αξιοπρέπειά του καλύτερα να πεθάνει στη χώρα του παρά στην ξενιτιά. Δεν έχει σχέση αυτό που ζω εδώ με αυτό που είχα στον νου μου για την Ευρώπη» διηγείται ο Τανάτ που βγήκε στη Λέσβο με τη μητέρα του.

Το τελευταίο πεντάμηνο 28 άνθρωποι πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ελλάδα. Το τείχος στον Εβρο έχει μετατοπίσει τις προσφυγικές ροές προς το Βόρειο Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα πολλαπλασιάζοντας τους κινδύνους που το θαλάσσιο ταξίδι συνεπάγεται. Είναι ενδεικτικό ότι από 118 συλλήψεις το πρώτο τρίμηνο του 2012, φτάσαμε στις 1.623 το αντίστοιχο φετινό διάστημα. Γεγονός που δημιουργεί αφόρητες πιέσεις στα νησιά, όπως παρατήρησε ο επικεφαλής του γραφείου της Υ.Α.

«Σε βάρκες για 10 άτομα βάζουν 30, 40, ακόμη και 50 άτομα. Είναι φοβερό σε τι κινδύνους βάζουν τα κυκλώματα τις ζωές των ανθρώπων» λέει ένας λιμενικός στο ντοκιμαντέρ.

Στη χθεσινή συνέντευξη ήταν και ο παπα-Στρατής από τη Μυτιλήνη. «Ερχονται γυναίκες βιασμένες, με υποθερμία, παιδιά σε άσχημη κατάσταση και τους περιμένουν και οι φασίστες να τους πετάξουν πέτρες να τους ανοίξουν το κεφάλι, χώρια η σύλληψη. Πρέπει η πολιτεία να κάνει κάτι να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους και να διευκολύνει και μας που κινδυνεύουμε αν το κάνουμε» είπε στον εκπρόσωπο του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, ο οποίος παραδέχτηκε τα προβλήματα που του εκτέθηκαν για τους πρόσφυγες.

Οπως και αυτό του Σύρου μετανάστη: «Ζω στην Ελλάδα νόμιμα χρόνια, όμως εδώ και πέντε μήνες που έκλεισε το προξενείο δεν μπορώ να ανανεώσω το διαβατήριό μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να βγάλω νόμιμη άδεια παραμονής. Και αυτό το πρόβλημα το έχουμε χιλιάδες Σύροι νόμιμοι μετανάστες. Τι θα κάνετε γι' αυτό;»…