Του Πέτρου Μανταίου

Νέες μελέτες για διαχείριση υδάτων «ανασταίνουν» το σχέδιο εκτροπής του Αχελώου, σημειώνει το «Βήμα» (25/11) υπό τον… μελωδικό τίτλο «Πού τον πάν’ τον ποταμό».

Και μιας και ξεκινήσαμε μελωδικά –με παραλλαγή από τον «Ιλισό» του Χατζιδάκι– νομίζω ότι στην περίπτωση εκτροπής του Αχελώου θα ταίριαζε το πιο… σπαρακτικό «Ιστορία μου, αμαρτία μου…».

Oσο για τον σημερινό μου τίτλο «Η εκτροπή της λογικής», αυτός δεν προέρχεται από τραγούδι, αλλά από σχετική με τον Αχελώο και την εκτροπή του αφίσα που είδα, πριν από έξι-εφτά χρόνια, στον Βόλο, όταν το ζήτημα ήταν σε έξαψη.

Γράφω «ήταν σε έξαψη», διότι η τελευταία «εκτροπή» δεν θεωρείται ακριβώς έξαψη.

Καθώς πρόκειται… απλώς για επιχείρηση «ανάστασης» του ζητήματος, μέσω νέων διαχειριστικών μελετών για τα νερά (γενικώς…) σε Δυτική Στερεά και Θεσσαλία. Που (τυχαίνει…), το όλον πακέτο διαχείρισης να υπολογίζεται κατά περίπου 200 εκατ. ευρώ φτηνότερο (452, αντί 637 εκατ. ευρώ), εάν συμπεριληφθεί σ’ αυτό και η… εκτροπή του Αχελώου, η οποία (επίσης τυχαίνει να…) είναι και η οικονομικότερη των άλλων δύο από τις τρεις παρεμβάσεις που υποδεικνύουν οι μελέτες!

Oλα αυτά, όταν: Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων τέσσερις φορές (1994, 2000, 2005, 2006). Το παλαιό ΥΠΕΧΩΔΕ, επί Σουφλιά (2006), παρέκαμψε το ΣτΕ, με ψήφιση τροπολογιών που περιελάμβαναν (όλως τυχαίως…) και την εκτροπή.

Το ΣτΕ απηύθυνε (2009) προδικαστικά ερωτήματα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΕ), ενώ η Ολομέλεια του ΣτΕ (2010) πάγωσε προσωρινά όλα τα έργα, έως ότου απαντήσει το ΔΕΕ. Το ΔΕΕ απάντησε (Σεπτ. 2012).

Πλέον, αναμένεται οριστική απόφαση από την Ολομέλεια του ΣτΕ. Εκ της αναμονής, υποθέτω, απορρέει η επιχείρηση «ανάστασης»!

Το «Βήμα» παραθέτει και «χρονικό της εκτροπής» με έτος «ενάρξεως» το 1925. Λάθος! Πρώτος που επιχείρησε εκτροπή του Αχελώου ήταν ο… Ηρακλής. Oμως, στους 12 άθλους του… φρονίμως απεφεύχθη μνεία τέτοιου κατορθώματος…