Χρονογράφημα 

Του Πέτρου Μανταίου

Μας αρέσει να παινευόμαστε πως είμαστε χώρα θαλασσινή∙ αν και γι’ αυτό ουδεμία ευθύνη φέρομε οι Ελληνες! Ετυχε! Μας αρέσει, λοιπόν, να παινευόμαστε πως έχουμε τα περισσότερα χιλιόμετρα ακτογραμμών –μέσα και τα κατσάβραχα στις βραχονησίδες!– της Ευρώπης∙ κοντά 15 χιλιάδες χιλιόμετρα∙ όση και η ακτογραμμή της Αφρικής! Και μόλις τώρα έμαθα («Εφ.Συν.» 16/4), από τον γενικό γραμματέα Λιμένων Κ. Μουτζούρη, που μίλησε στο συνέδριο του «Economist» (στο ίδιο που ο Τόμσεν είπε πάλι τον… καλό του λόγο!), ότι εκτός από ακτογραμμές έχουμε και λιμάνια, ασύλληπτου αριθμού: 1.114! Που δεν τα ξέραμε, γιατί το υπουργείο Ναυτιλίας άρχισε να τα καταγράφει πριν από μόλις 4-5 μήνες! Αξιοι όσοι υπουργοί Ναυτιλίας προηγήθηκαν! Και να βλέπουμε, καμιά φορά, τα μούτρα μας στον καθρέφτη, προτού φορέσουμε την περικεφαλαία και ζωστούμε τ’ άρματα του Κολοκοτρώνη!

Απ’ αυτά, πρόσθεσε ο κ. Μουτζούρης, το 50% παρουσιάζουν προβλήματα. Θυμήθηκα που, προ ημερών, σχολίαζα το ζήτημα με τα 40 λιμάνια, μαρίνες κ.λπ. που σχεδιάζει να «αξιοποιήσει» η κυβέρνηση: αν ξέρει ποια είναι και σε ποια κατάσταση βρίσκονται! Περίπου τα ίδια γίνονταν, προ καιρού, με τα παραδοσιακά σκαριά, τα τρεχαντήρια. Κατηγορούσα, τότε, την Ευρωπαϊκή Ενωση (γιατί δεν ήξερα!) ότι επιδοτεί την καταστροφή τους! Δεν είναι έτσι. Διάβασα («Κυριακάτικη» 3/2) ότι ο Μεσογειακός Κανονισμός Αλιείας (2010) προβλέπει απόσυρση (εξ αυτού, η επιδότηση) βιντζότρατας και μηχανότρατας ως επιζήμιων για πολλά θαλάσσια είδη∙ όχι τα τρεχαντήρια, που μπορεί να σωθούν! Βρήκαν όμως ευκαιρία τις επιδοτήσεις οι ιδιοκτήτες, αδιαφόρησαν και οι λεγόμενες τοπικές κοινωνίες με την αυτοδιοίκηση και ούτω… μια ζωή κίνδυνοι!

Διάβαζα και ζήλευα («Νέα» 30-31/3) ότι το εκατοχρονίτικο σκαρί που «πρωταγωνίστησε» στην ταινία του Τζον Χιούστον «Η βασίλισσα της Αφρικής» (1951), με Κάθριν Χέπμπορν και Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ (Οσκαρ ανδρικού ρόλου), πλήρως ανακαινισμένο, πλέει στα νερά της Φλόριντα! Εμείς γίναμε θάλασσα…