Η ΑΕΚ μπαίνει από σήμερα σε… μεγάλη νύχτα, αφού χθες προσπάθησε μέσα στο γήπεδο με όλες τις δυνάμεις της να την αποφύγει

Του Τάσου Τσατάλη

Η αλήθεια είναι πως φαινόταν εδώ και μέρες εντελώς παράλογο να καταφέρει να σωθεί η ΑΕΚ, μετά από όλα όσα έχουν προηγηθεί. Ακόμη και αν νικούσε στο Περιστέρι, της έμενε η έφεση και όλα παρέμεναν στον αέρα.

Απλά, τώρα δεν χρειάζεται να βάλει το χέρι της η Πειθαρχική Επιτροπή… Εκτός κι αν πέσει πλέον όλη η ΑΕΚ στην… απαίτηση να συνεχιστεί το ματς με τον Πανθρακικό και να προσπαθήσει να το… γυρίσει από 0-1 σε 2-1, στα περίπου δέκα λεπτά που θα απομένουν, μαζί με τις καθυστερήσεις!

Επιστημονική φαντασία ασφαλώς… Ολα τελείωσαν στο γκολ του Γιαννούλη, που το πανηγύρισε κιόλας. Ούτε σε τέτοια περίσταση δεν υπάρχει πλέον σεβασμός για την ΑΕΚ από κανέναν αντίπαλό της.

Και το μόνο που μπορεί να πει κανείς για την ομάδα είναι ότι πέφτει με αξιοπρέπεια. Ούτε χθες ο Ατρόμητος ούτε καμιά άλλη ομάδα έδειξε… αλτρουιστική διάθεση απέναντί της, τη στιγμή που τις τελευταίες πέντε αγωνιστικές υπήρξαν σίγουρα αποτελέσματα σε ματς ανταγωνιστών της που προκάλεσαν… συγκίνηση.

Καμιά βοήθεια σε όλη τη σεζόν δεν είχε η ΑΕΚ. Ούτε από τη διαιτησία. Μόνο παράπονα. Οπότε μπορεί να πει, με όση περηφάνια είναι δυνατό να υπάρξει αυτή τη στιγμή, πως ό,τι διεκδίκησε το διεκδίκησε μέσα στις τέσσερις γραμμές, στα ίσια. Και δεν μπόρεσε.

Η αλήθεια είναι ότι χθες η «Ενωση» παρουσιάστηκε απροσδόκητα αποφασιστική και προσπάθησε με κάθε τρόπο να εκμεταλλευτεί τις όποιες δυνατότητες της έδινε η ενδεκάδα της.

Στο κρίσιμο σημείο, όμως, στην τελική ευθεία, δεν είχε κανέναν τρόπο. Σίγουρα θα συζητηθεί πολύ το γεγονός ότι στο πιο καθοριστικό σημείο, ο Δέλλας έβγαλε από το γήπεδο πρώτα τον Πετρόπουλο και μετά τον Γκερέιρο, για να περάσει… Τσίτα κι Αναστασόπουλο.

Ο Πετρόπουλος και ο Ρότζερ χθες δεν έδιναν αυτά που περιμένεις σε ένα τέτοιο ματς. Αλλά όταν φτάνεις να παίζεις τα πάντα σε 20 λεπτά που απομένουν, δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πώς γίνεται αλλαγή, τουλάχιστον ο Βραζιλιάνος. Από εκείνο το σημείο και μετά, η ΑΕΚ κυριολεκτικά… κόπηκε στα δύο. Κι ενώ τα αποτελέσματα των άλλων αγώνων την ευνοούσαν, έδειχνε ξεκάθαρα πως ό,τι περνούσε από το δικό της χέρι δεν θα μπορούσε να το κάνει. Ειδικά από τη στιγμή που ο Ατρόμητος, στο τελευταίο τέταρτο, έπαιζε λες και του ήταν απαραίτητο να κρατήσει τουλάχιστον την ισοπαλία…

Φυσικά, η τραγικότητα των στιγμών, σε σχέση με την πρωτοφανή για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου περίσταση του υποβιβασμού μιας τέτοιας ομάδας, ξεπερνάει κάθε τι άλλο. Και την όποια κριτική στο ματς. Μόνο που η τραγωδία, το δράμα, η καταστροφή πλέον είναι μια καθημερινότητα και δεν υπάρχει λόγος, σήμερα ειδικά, να σταθεί κανείς στα ευρύτερα αίτια. Τα οποία άλλωστε τόσο πολύ έχουν συζητηθεί και θα συζητηθούν και στη συνέχεια.

Το μέγεθος της καταστροφής για την ΑΕΚ είναι τέτοιο που τώρα είναι αδύνατο να γίνει οποιαδήποτε πρόβλεψη. Κι ακόμη κι αν είναι σκληρό να το λες αυτή τη στιγμή, οι οπαδοί της πρέπει να γνωρίζουν πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, καμιά πρόβλεψη, καμιά ιδέα για την επόμενη μέρα. Οχι τουλάχιστον από κάποιον που να σε πείθει κιόλας ότι μπορεί να φέρει μια ανάλογη αποστολή σε πέρας.

Το τι περιέχει η συνέχεια για την ΑΕΚ είναι κάτι που θα αρχίσουμε να το βλέπουμε μέρα με τη μέρα από δω και μπρος. Δεδομένο είναι πως ξεκινάει μια μεγάλη νύχτα, προς το παρόν χωρίς φεγγάρι…