Του Μενέλαου Γκίβαλου*

Εδώ και αρκετό διάστημα παρατηρούμε την πορεία έκπτωσης, απαξίωσης, αυτοευτελισμού, της πολιτικής και τους εκφερόμενου πολιτικού λόγου.

Δεν είναι ασφαλώς σημερινό το φαινόμενο αυτό. Ομως, την τελευταία ιδιαίτερα περίοδο, ο ακραίος πολιτικός κυνισμός, ο ευτελισμός πολιτικών προσώπων και φορέων, οι ύβρεις, οι προπηλακισμοί και η καταρράκωση των κοινοβουλευτικών θεσμών -πρακτικές και αντιλήψεις που πλήττουν ευθέως τη δημοκρατία- τείνουν να αποτελέσουν μόνιμη κατάσταση, για ένα τμήμα του πολιτικού μας προσωπικού και ορισμένων κομμάτων του Κοινοβουλίου.

Η πολιτική, ως θεσμική έκφραση και υλοποίηση της λαϊκής βούλησης και των κοινωνικών συμφερόντων, ακυρώνεται στο ανώτερο επίπεδο, αυτό της εκτελεστικής εξουσίας. Αυτή είναι που αποδομεί, απαξιώνει και ευτελίζει τις λειτουργίες της και την εντολή που έχει λάβει από τον λαό.

Παρακολουθούμε τις σπασμωδικές και φοβικές αντιδράσεις μιας παραδομένης, υποτελούς κυβερνητικής εξουσίας που στην πράξη έχει υποκατασταθεί από τον πολυπράγμονα -εκλεκτό και εντεταλμένο του Δ΄ Ράιχ και των τραπεζών- Γ. Στουρνάρα, ο οποίος «καθαρίζει» για όλα… Πίσω του οι τρεις θλιβερές φιγούρες του θεάτρου σκιών της συγκυβέρνησης προσωποποιούν με τη στάση και τις αντιδράσεις τους την έκπτωση, την απαξίωση, το τέλος της πολιτικής, όπως τη βιώσαμε τις τελευταίες δεκαετίες.

Οταν το περιεχόμενο του πολιτικού λόγου χαρακτηρίζεται από ένα «άθροισμα» εκβιασμών, υποσχέσεων που αυτοακυρώνονται, ψευδών που καταρρέουν, ποιο κύρος, ποια αξιοπιστία μπορεί να διεκδικήσει μια εκτελεστική εξουσία;

Η αποσυγκρότηση και απαξίωση του πολιτικού λόγου που εκπέμπονται τόσο στο επίπεδο της εκτελεστικής όσο και σε εκείνο της νομοθετικής εξουσίας έχουν ως συνεπακόλουθο την απουσία επιχειρημάτων και πολιτικών αναλύσεων που στηρίζονται στη γνώση, στην πολιτική συγκρότηση, στις κοινωνικές-δημοκρατικές αξίες και κανόνες.

Γι' αυτό και ο πολιτικός λόγος «αντικαθίσταται» από τις ύβρεις, τις χυδαιότητες, τις αήθεις προσωπικές επιθέσεις και, όχι σπάνια, από πράξεις βίας… Ορισμένα από τα στοιχεία αυτά συνδέονται με την «ταυτότητα» με τον «σκληρό πυρήνα» της ακροδεξιάς, της Χρυσής Αυγής… Ομως, σε πολλές περιπτώσεις, διαχέονται στο ευρύτερο πλαίσιο του πολιτικού-κομματικού φάσματος… Αρκεί να παραθέσει κάποιος τις επίσημες ανακοινώσεις της Ν.Δ. και του Σίμου Κεδίκογλου τους τελευταίους μήνες… Οπου ο πολιτικός «κουτσαβακισμός», οι ευτελείς χαρακτηρισμοί και οι χαμηλού πνευματικού επιπέδου «εξυπνάδες» αποκαλύπτουν ότι η χυδαιότητα, ο ευτελισμός και η πνευματική κενότητα μπορούν να προσλάβουν ποικίλες μορφές και εκφράσεις.

Δεν αρκούν ούτε οι καταγγελίες ούτε οι αφορισμοί κατά των όσων συμβαίνουν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής που ασχολείται με τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά και εκείνων των απαράδεκτων περιστατικών που παρατηρούνται, σε καθημερινή σχεδόν βάση, στο Κοινοβούλιο. Ασφαλώς κάθε βουλευτής και κάθε κόμμα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Ομως ούτε με παραινέσεις, ούτε με ποινές, ούτε με ευχολόγια μπορεί να αντιμετωπιστεί το ιστορικού χαρακτήρα φαινόμενο της έκπτωσης και υποταγής της πολιτικής στην οικονομική εξουσία.

Στ' αλήθεια, αναρωτιούνται τις ημέρες αυτές οι τρεις ηγέτες της συγκυβέρνησης πώς νιώθουν οι πολίτες, οι ίδιοι οι ψηφοφόροι τους για την εικόνα που εμφανίζουν οι ίδιοι και η κυβέρνησή τους; Μπορούν να καταλάβουν ότι οι πολίτες αισθάνονται ντροπή για τους ίδιους και απέχθεια για τους τροϊκανούς, που φέρονται με ιταμότητα στην ελληνική κυβέρνηση και στους εκπροσώπους της;

Ο κ. Μανιτάκης απαξιώθηκε, έγινε βορά στις διαθέσεις της τρόικας αφού το Δ΄ Ράιχ και το ΔΝΤ απαιτούν «να χυθεί αίμα», να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, όχι γιατί είναι επίορκοι, αλλά για παραδειγματισμό, για καθαρά συμβολικούς-ιδεολογικούς λόγους… Λειτουργεί άραγε το δημοκρατικό πολίτευμα στον τόπο μας ή η τρόικα θα διορίζει προσεχώς και τους υπουργούς και θα διαλύει το τραπεζικό σύστημα;

Οταν όμως οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» αποδεικνύονται ότι αποτελούν τα «κόκκινα φανάρια» της αξιοπιστίας της συγκυβέρνησης τι «χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων» για το κατάντημα της πολιτικής, για την έκπτωση των θεσμών της δημοκρατικής πολιτείας;

…………………………………………………

*Αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Παν/μίου Αθηνών