Κραυγή αγωνίας από τους εργαζόμενους του Γηροκομείου Αθηνών που διεκδικούν μισθούς 31 μηνών από τη Διοίκηση του Ιδρύματος

Του Στέργιου Ζιαμπάκα

^[1]Με την πολιτεία να κωφεύει και τις εκκλήσεις προς το υπουργείο Εργασίας για εξεύρεση λύσης να πέφτουν στο κενό, εργαζόμενοι του Γηροκομείου Αθηνών, μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Κατοίκων των Ανω Αμπελοκήπων και τρόφιμοι ηλικιωμένοι του ιδρύματος εξέπεμψαν μια ακόμη κραυγή αγωνίας κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν το απόγευμα της Τετάρτης στο πάρκο ΚΑΠΑΨ, για την εξωφρενική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Ίδρυμα.

Οι 145 εργαζόμενοι του Γηροκομείου Αθηνών διεκδικούν τα δεδουλευμένα 31 μηνών από τη Διοίκηση του Ιδρύματος, οι αιτήσεις των ηλικιωμένων απόρων προς εισαγωγή στο Ιδρυμα έχουν «παγώσει» και τα χρέη του Ιδρύματος προς ΙΚΑ και Εφορία ξεπερνούν τα 7,5 εκατ. ευρώ. Ενδεικτικό της συρρίκνωσης είναι η λειτουργία μόνο των 3 εκ των 9 συνολικά κτιρίων του Γηροκομείου, «απόρροια της οικονομικής κρίσης», όπως αναφέρει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Ελεήμονος Εταιρείας Αθηνών, αρχιμανδρίτης Προκόπιος Μπούμπας.

Αναξιοποίητα τα ακίνητα

Απορίας άξιον είναι πώς από τη στιγμή που η Εταιρεία διαθέτει περί τα 700 ακίνητα και κληροδοτήματα σε εκτάσεις ανά την Αττική, δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της. «Δεν χρηματοδοτούμαστε από το Κράτος και φορολογούμαστε από τον κρατικό κορβανά για την ακίνητη περιουσία και τα έσοδα από τις μισθώσεις. Τα έσοδα σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις δαπάνες για σίτιση των τροφίμων ηλικιωμένων και για τα χαράτσια», αναφέρει ο κ. Μπούμπας, συμπληρώνοντας: «Ο κύριος όγκος των εσόδων μας είναι τα ενοίκια κτιρίων τα οποία είναι ξενοίκιαστα πλέον. Στην πλειοψηφία τους τα οικόπεδα που διαθέτουμε είναι απαλλοτριωμένα από τους κατά τόπους δήμους. Εάν δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα “υπό κατοχή” ακίνητα περιοριζόμαστε σε μισθώσεις. Ομως αυτή τη στιγμή τα περισσότερα ακίνητα που διαθέτουμε είναι ξενοίκιαστα. Μπορούμε να πουλήσουμε, αλλά δεν υπάρχει ενδιαφέρον παρά μόνο σε χαμηλές τιμές. Φοβόμαστε μην κατηγορηθούμε για απιστία», καταλήγει.

Εν ολίγοις οι εργαζόμενοι σε μια μη κερδοσκοπική εταιρεία δέχονται τις πιέσεις της αγοράς. Ωστόσο, οι ίδιοι δηλώνουν πως τα όσα αναφέρει ο πρόεδρος της εταιρείας αποτελούν απλά και μόνο προσχηματικές δικαιολογίες, τις οποίες επικαλείται όταν ζητούν τα δεδουλευμένα τους, τη στιγμή που στο πλαίσιο των οικονομικών δυσκολιών έχουν καταγραφεί περί τις 50-60 απολύσεις. «Οποιος εργαζόμενος καταφεύγει στα δικαστήρια για τα οφειλόμενα απολύεται. Οποιος ασκεί το νόμιμο δικαίωμα της επίσχεσης εργασίας απολύεται», αντιπαραθέτει στην «Εφ.Συν.» ο γραμματέας του Συλλόγου Προσωπικού της Ελεήμονος Εταιρείας Αθηνών, Δημήτρης Παπαχρήστου, συμπληρώνοντας με νόημα: «Υπάρχουν ατομικές συμβάσεις εργασίας μερικών ατόμων, μελών των οικογενειών του Δ.Σ. του Γηροκομείου, αρκετών χιλιάδων ευρώ, τη στιγμή που εφαρμόστηκε εκ περιτροπής εργασία σε χαμηλόμισθους υπαλλήλους, οι οποίοι πάλι δεν πληρώνονται. Μας έρχονται και άλλοι εκλεκτοί από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπως η κ. Γεωργία Λυμπέρη, υπόδικη για τη ΜΚΟ Αλληλεγγύη».

Ορισμός επιτρόπου

Στα αιτήματα των εργαζομένων συμπεριλαμβάνεται επίσης η υλοποίησης της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων για ορισμό επιτρόπου, ο οποίος θα παρίσταται στο Δ.Σ. της Εταιρείας προκειμένου να ελέγχει οποιαδήποτε ενδεχόμενη οικονομική κακοδιαχείριση. Απόφαση η οποία δεν έχει υλοποιηθεί, καθώς «δεν υπάρχει υπάλληλος του δήμου που να αποδέχεται τη θέση. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα στο Γηροκομείο Αθηνών και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα», αναφέρει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, Φώτης Προβατάς.

«Η συρρίκνωση χωρίς τέλος και το “πάγωμα” των εισαγωγών, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το Γηροκομείο τείνει προς κατάργηση», αναφέρει η πρόεδρος του Συλλόγου Προσωπικού της Ελεήμονος Εταιρείας Αθηνών, Ειρήνη Καβαθά, τη στιγμή που στο σύνολό τους κάτοικοι και εργαζόμενοι προειδοποιούν πως μια ενδεχόμενη κατάργηση του Γηροκομείου θα ωθήσει τους ηλικιωμένους στους ακριβοπληρωμένους ιδιωτικούς οίκους ευγηρίας. «Δεν πιστεύω να οδηγηθεί στην κατάργηση το Γηροκομείο και να δούμε στη θέση του κανένα οικοδομικό μεγαθήριο», προσθέτει με νόημα ο Μιχάλης Ζωίδης, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων.