Ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος έριξε χθες το μπαλάκι για την «ασφυξία» σε Ελλάδα-Πορτογαλία στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταφεύγει στη δικαιολογία «δεν φταίω εγώ, αλλά οι άλλοι», διαπιστώνοντας ότι η πολιτική της μονομερούς λιτότητας, την οποία υπερασπίστηκε από την αρχή της κρίσης, επιδεινώνει αντί να βελτιώνει την κατάσταση

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Του Κώστα Μοσχονά

^[1]Τα κράτη-μέλη είναι αυτά που δεν επιθυμούν μια πιο ήπια δημοσιονομική προσαρμογή για την Ελλάδα και την Πορτογαλία, δήλωσε χθες ο Επίτροπος Ολι Ρεν, φωτογραφίζοντας τη Γερμανία και τους συμμάχους της. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, καταφεύγει στη δικαιολογία «δεν φταίω εγώ, αλλά οι άλλοι», διαπιστώνοντας ότι η πολιτική της μονομερούς λιτότητας, την οποία υπερασπίστηκε από την αρχή της κρίσης, επιδεινώνει αντί να βελτιώσει την κατάσταση. Η αρχή έγινε από τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μπαρόζο, ο οποίος εκτίμησε σε ομιλία του την περασμένη Τρίτη ότι η λιτότητα έφτασε στα όριά της, για να το πάρει αμέσως πίσω όταν γκρίνιαξε το Βερολίνο.

Τη σκυτάλη πήρε τώρα ο Φινλανδός, ο οποίος αποποιείται των ευθυνών και ρίχνει το μπαλάκι στα κράτη-μέλη…

Περισσότερα χρήματα

Απευθυνόμενος στα μέλη της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Ο. Ρεν είπε ότι η Κομισιόν θα προτιμούσε μια πιο ήπια προσαρμογή για την Ελλάδα και την Πορτογαλία, αλλά ότι αυτό θα απαιτούσε περισσότερα χρήματα και αποφάσεις από εθνικά κοινοβούλια. Και του ζήτησε διευκρινήσεις η ευρωβουλευτής Αννυ Ποδηματά…

Για τον Φινλανδό, λοιπόν, «η όποια παράταση ενός προγράμματος ή της περιόδου εξυγίανσης χρειάζεται επιπλέον χρηματοδότηση από τις άλλες χώρες που παρέχουν εγγυήσεις και αυτό προϋποθέτει αποφάσεις εθνικών Κοινοβουλίων». Και πρόσθεσε : Στην κατάρτιση των προγραμμάτων προσαρμογής λαμβάνονται υπόψη η ύφεση και οι επιπτώσεις στην απασχόληση, αλλά από την άλλη έχουμε τους περιορισμούς στη χρηματοδότηση» από τα κράτη-μέλη…

Αναφερόμενος στις θέσεις της Επιτροπής, ο Ο. Ρεν ανέφερε ότι «θέλουμε να προωθήσουμε παράλληλα τη δημοσιονομική προσαρμογή και την ανάπτυξη και απασχόληση». Για την επίτευξη αυτού του στόχου υιοθετήθηκε μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική και αυτή ήταν η λογική της παροχής παράτασης για τη μείωση των ελλειμμάτων στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και την Ελλάδα. Σε συνέχεια αυτής της πολιτικής, είπε, ο ρυθμός δημοσιονομικής προσαρμογής επιβραδύνεται τώρα στην Ευρώπη. Συγκριτικά οι ΗΠΑ μειώνουν το έλλειμμά τους φέτος κατά 1,75%, ποσοστό υπερδιπλάσιο αυτού της Ευρωζώνης, παρατήρησε ο Φινλανδός, για τον οποίον 3 παράγοντες επέτρεψαν την επιβράδυνση των ρυθμών προσαρμογής: 1) η πρόοδος που επιτεύχθηκε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη δημοσιονομική πολιτική των χωρών της Ευρωζώνης από το 2011, 2) η αποφασιστική δράση της ΕΚΤ για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών και 3) η αναδιάρθρωση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.

Σύμφωνα με τον Ο. Ρεν, χάρις σε αυτούς τους παράγοντες, η ευρωπαϊκή δημοσιονομική πολιτική είχε μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών, κάτι που δεν ήταν δυνατό τη διετία 2010-2011, όταν πολλά κράτη-μέλη της Ευρωζώνης αντιμετώπισαν κινδύνους αφερεγγυότητας και εισόδου σε ένα φαύλο κύκλο απαγορευτικών επιτοκίων δανεισμού. Τότε πολλά κράτη-μέλη έπρεπε να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία τους με δύσκολες αποφάσεις ώστε να φέρουν τα δημόσια οικονομικά τους σε βιώσιμη τροχιά.