Υπόθεση Ζαχόπουλου: Αθωώθηκαν για νομικούς λόγους η «34χρονη» Εύη Τσέκου, ο εργατολόγος Χρ. Νικολουτσόπουλος, ο δημοσιογράφος Γιάννης Μακρυγιάννης και ο «κομιστής» Θέμος Αναστασιάδης

Της Κατερίνας Κατή

Η ροζ κασέτα αντιγράφηκε κι έγινε DVD. Το περιεχόμενο και η διακίνηση-εκμετάλλευσή του πολιτογράφησαν τη ζοφερή «υπόθεση Ζαχόπουλου», της οποίας η αρχική ποινική αξιολόγηση οδήγησε σε κακουργηματικές διώξεις, αλλά και σε προφυλακίσεις τεσσάρων από τους έξι κατηγορούμενους,

Αργότερα τα κακουργήματα κατέπεσαν σε πλημμελήματα, και σε δίκη παραπέμφθηκαν μόνο οι τέσσερις από τους εμπλεκόμενους.

Και χθες, σχεδόν έξι χρόνια μετά, η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι τόσος θόρυβος, τόσο μελάνι αλλά και τόσες χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες έγιναν για το… τίποτα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το ποινικό σκέλος της υπόθεσης.

Η ηθική απαξία της πράξης, άλλωστε, δεν προσμετράται στα δεδομένα που απαιτεί ο νόμος για την αντικειμενική θεμελίωση του αδικήματος.

Κατά την κρίση λοιπόν του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας, που στηρίχτηκε σε σχετική αρεοπαγιτική απόφαση, αν τα προσωπικά δεδομένα, τα οποία περιέχονται σε ένα DVD, δεν είναι… ταξινομημένα με συγκεκριμένα κριτήρια, τα οποία επιτρέπουν την επεξεργασία, δεν συνιστούν αρχείο με την έννοια του νόμου.

Οπότε ο εκδότης Θέμος Αναστασιάδης και ο δημοσιογράφος Γιάννης Μακρυγιάννης, οι οποίοι το αντέγραψαν (όπως αναφέρει το σκεπτικό της απόφασης) είναι για νομικούς λόγους ομόφωνα αθώοι της κατηγορίας που τους αποδόθηκε.

Με το ίδιο σκεπτικό το δικαστήριο αθώωσε και τον εργατολόγο Χρ. Νικολουτσόπουλο, αλλά και την Εύη Τσέκου.

Η νεαρή γυναίκα, που έζησε στο πετσί της περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον εμπλεκόμενο τις συνέπειες της πράξης της, καθώς παρέμεινε προφυλακισμένη για επτά μήνες, απαλλάχτηκε -κατά πλειοψηφία- και από το αδίκημα της απόπειρας εκβίασης (που κατά την κατηγορία αποσκοπούσε σε διορισμό στο Δημόσιο) σε βάρος του άλλοτε ερωτικού συντρόφου και προϊσταμένου της, Χρ. Ζαχόπουλου, τότε πανίσχυρου γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού.

Σύμφωνα με την πλειοψηφούσα άποψη δεν προέκυψε ότι ο Χρήστος Ζαχόπουλος είχε την αρμοδιότητα να προχωρήσει σε μόνιμο διορισμό της ή, ακόμη κι αν είχε αυτή τη δυνατότητα -έστω και παρανομώντας- δεν θα ζημιωνόταν ούτε ο ίδιος ούτε το ελληνικό Δημόσιο, στο οποίο θα προσέφερε τις υπηρεσίες της, αλλά και κάποιος τρίτος που θα έμενε εκτός διορισμού.

Ενα μέλος του δικαστηρίου είχε τη γνώμη ότι η Εύη Τσέκου έπρεπε να κηρυχθεί ενοχή, κατά μετατροπή της κατηγορίας, για απόπειρα παράνομης βίας.

Γοερά κλάματα

Με το άκουσμα της ετυμηγορίας η Εύη Τσέκου έπεσε στην αγκαλιά της συνηγόρου της ξεσπώντας σε λυγμούς, ο Μιχ. Δημητρακόπουλος, συνήγορος του απόντα Θ. Αναστασιάδη ευχήθηκε καταευχαριστημένος στους δικαστές «καλό Πάσχα» και ζήτησε να επιστραφεί η χρηματική εγγύηση που είχε καταβάλει ο πελάτης του μετά την απολογία του, αίτημα που έγινε δεκτό, ενώ ο Κ. Παπαδάκης, συνήγορος του Χρ. Νικολουτσόπουλου, ζήτησε -χωρίς να το επιτύχει για νομικούς λόγους -να αποζημιωθεί ο πελάτης του «για τους τέσσερις μήνες της άδικης προφυλάκισης του».

Λίγο μετά ο Μιχ. Δημητρακόπουλος μίλησε σε δηλώσεις του για «σκευωρία έξι ετών που κατέρρευσε με την ομόφωνη αθώωση Αναστασιάδη», ο Γ. Μαντζουράνης, συνήγορος του Γ. Μακρυγιάννη, έκανε αναφορά για «υπόθεση που ξεκίνησε για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας», ενώ η Εύη Τσέκου μίλησε για «δικαίωση για την ίδια» και τόνισε «είμαι πολύ χαρούμενη και έχω προχωρήσει μπροστά» .

Αλληγορικός ήταν ο Χρ. Νικολουτσόπουλος, εμφανώς δυσαρεστημένος για την «ποινική του ταύτιση» με τους υπόλοιπους. Παραλλήλισε τον εαυτό του με «αετό που τον έκλεισαν στο κοτέτσι με τις κότες και τον κόκκορα», αφήνοντας στην κοινωνία «τη βρόμικη ιστορια να αναζητήσει σ' αυτήν τον κόκκορα, τις κότες, τα πίτουρα και τους αετούς».