Ο «Πλούτος» θα πάει Επίδαυρο με μόνο παραγωγό το «Ακροπόλ»

Με μια ανταλλαγή πολιτισμένων επιστολών το διαζύγιο για λόγους καλλιτεχνικούς επισημοποιήθηκε. Ο ιστορικός θεατρικός οργανισμός υποστηρίζει ότι ο τραγουδοποιός πήγαινε να κάνει μια εντελώς προσωπική παράσταση. Αυτός με τη σειρά του δηλώνει ότι απλώς οι πρόβες δεν οδηγούσαν πουθενά.

Tης Μαρίνας Κουβέλη 

^[1]Ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη που σκηνοθετεί ο Διονύσης Σαββόπουλος έχασε τον ένα από τούς δύο συμπαραγωγούς του, το Θέατρο Τέχνης. Ο άλλος, το Θέατρο Ακροπόλ, παραμένει. Το διαζύγιο ανακοινώθηκε με δύο χαμηλόφωνες επιστολές. Η πρώτη εστάλη από το Θέατρο Τέχνης.

^[2]«Το Θ.Τ. προ τριμήνου δέχτηκε μια πρόταση από τον Δ. Σαββόπουλο να ανεβάσει στο Φεστιβάλ Επιδαύρου τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, σε δική του σκηνοθεσία και σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Ακροπόλ. Αφού συμφωνήθηκαν οι καλλιτεχνικοί και οικονομικοί όροι της συνεργασίας, το Θέατρο Τέχνης και το Θέατρο Ακροπόλ κατέθεσαν πρόταση στο Ελληνικό Φεστιβάλ, στις 6 Φεβρουαρίου 2013, για τη συγκεκριμένη παραγωγή. Ομως από τότε, και ενώ το Θέατρο Ακροπόλ αποδέχτηκε τους οικονομικούς όρους που έθεσε το Θέατρο Τέχνης, ο κος Σαββόπουλος από την έναρξη της συνεργασίας προχώρησε σε μια σειρά αθετήσεων και συμπεριφορών στις οποίες το Θέατρο Τέχνης δεν μπορεί να συναινέσει. Κατά συνέπεια, το Θέατρο Τέχνης αποσύρεται από τη συγκεκριμένη συμπαραγωγή».

Η επιστολή-ανακοίνωση του Θεάτρου Τέχνης κάθε άλλο παρά αιφνιδίασε τον Δ. Σαββόπουλο, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες υπήρξαν αρκετές διαπραγματεύσεις πριν οι δύο πλευρές οδηγηθούν στην οριστική ρήξη. Η απάντηση του Σαββόπουλου ήταν άμεση. Η επιστολή του ήταν ήπια, αλλά έχει και μια λεπτή ειρωνεία.

«Είναι αλήθεια ότι από καιρό συζητούμε με το Θέατρο Τέχνης την ιδέα μου για το ανέβασμα του αριστοφανικού «Πλούτου». Με τον συνήθη ενθουσιασμό του ξεκινήματος, καταθέσαμε σχετική αίτηση στο Φεστιβάλ Αθηνών. Η συνεργασία μας, όμως, κατά την διάρκεια των προβών δεν φάνηκε να οδηγεί, δυστυχώς, σε κάποιο ουσιαστικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και δεν θα ήταν νομίζω σωστό να χρησιμοποιήσουμε το όνομα του Θεάτρου Τέχνης για διακοσμητικούς μόνον λόγους. Εθεσα αυτό τον προβληματισμό μου στους ανθρώπους του Θεάτρου Τέχνης και τους άφησα να το σκεφτούν. Αντί άλλης απαντήσεως εκ μέρους τους, διαβάζω τώρα στο διαδίκτυο τη βαρύγδουπη ανακοίνωση αποχώρησής τους. Είναι η δεύτερη φορά που ναυαγεί συνεργασία μου με το Θέατρο Τέχνης. Ελπίζω την τρίτη φορά να τα καταφέρουμε καλύτερα».

Πρόβλημα ο Χορός, όχι οι πρωταγωνιστές

Είναι σαφές πως οι διαφορές τους δεν είναι οικονομικού χαρακτήρα, αλλά άπτονται των καλλιτεχνικών επιλογών και… παραγκωνισμών. Το γεγονός ότι το Θέατρο Τέχνης δεν είχε μεγάλη συμμετοχή στο δημιουργικό κομμάτι της προετοιμασίας ενόχλησε. «Ο Σαββόπουλος έχει την ιστορία του, τον σεβόμαστε και, από την αρχή, θεωρήσαμε καλή την πρόταση. Ωστόσο για λόγους και δικής του προστασίας θέσαμε κάποιες προϋποθέσεις, διότι η Επίδαυρος είναι ένα θηριώδες θέατρο, που δύσκολα κανείς διαχειρίζεται. Αρχικά, για παράδειγμα, ζητήσαμε να υπάρχει ένας δικός μας βοηθός σκηνοθέτη. Δεν το δέχτηκε η άλλη πλευρά αλλά δεν επιμείναμε», εξηγεί ο αντιπρόεδρος του Θεάτρου Τέχνης, Κωστής Καπελώνης.

Τότε που σκόνταψε η σύμπραξη; «Δεδομένου ότι ο Χορός του Πλούτου είναι καθοριστικής σημασίας, ζητήσαμε να απαρτίζεται από δικούς μας έμπειρους ηθοποιούς. Το αίτημα έγινε αποδεκτό και καταλήξαμε ότι θα είναι 14μελής. Εγινε οντισιόν και ο Δ. Σαββόπουλος επέλεξε 10 ηθοποιούς από τους κόλπους του θεάτρου, δηλαδή τέσσερις λιγότερους από τον αρχικό σχεδιασμό. Οταν ξεκίνησαν πρόβες, έφυγαν άλλοι δύο. Αρχισε τότε από τη μεριά του τραγουδοποιού μια περίεργη σιωπή κι αμφιθυμία. Από την άλλη, οι ηθοποιοί μας μετέφεραν μια περίεργη ανασφάλεια. Νιώσαμε ότι αντιμετωπίζονται με μια ηθική που δεν ταιριάζει στην ιστορία μας».

Αυτά που μέχρι σήμερα ξέραμε είναι πως ο Διονύσης Σαββόπουλος θα σκηνοθετούσε, θα κρατούσε τον ρόλο του κορυφαίου του Χορού και θα έγραφε τη μουσική (είχε ξανασυνθέσει για τον «Πλούτο» το 1985 στην παράσταση του Εθνικού και του Λούκα Ρονκόνι). Στη συνέχεια ακούστηκε και ο υπόλοιπος θίασος που, επίσης, ήταν εξαιρετικά δυνατός. Την Πενία θα υποδυόταν η Αμαλία Μουτούση και τους υπόλοιπους σημαντικούς ρόλους ο Νίκος Κουρής, ο Χρήστος Λούλης και ο Μάκης Παπαδημητρίου. Ασφαλώς καμία από τις παραπάνω επιλογές δεν αμφισβητήθηκε.

«Ισα ίσα που τόσο η Αμαλία Μουτούση όσο και ο Χρήστος Λούλης είναι απόφοιτοί μας», σχολιάζει ο Κ. Καπελώνης. «Ωστόσο, φανταστείτε ότι επισήμως στο Θέατρο Τέχνης δεν είχε ειπωθεί κανένα από τα παραπάνω ονόματα. Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, τι ακριβώς ήθελε ο Δ. Σαββόπουλος τη συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης, αφού θα μπορούσε να κάνει μια προσωπική παράσταση;». Στη διαφωνία, πάντως, φαίνεται ότι δεν εμπλέκεται καθόλου το «Ακροπόλ» και ο επιχειρηματίας Φάνης Κιρκινέζος, o oποίος προφανώς και ήθελε να κατεβεί στην Επίδαυρο με έναν θεατρικό οργανισμό που έχει κύρος και ιστορία. Γι' αυτό όχι μόνο κράτησε αποστάσεις από την απάντηση του Διονύση Σαββόπουλου (την επιστολή υπέγραψε μόνο ο καλλιτέχνης) αλλά κατέβαλε και μεγάλη προσπάθεια για να μη διαλυθεί η συνεργασία.

Το βασικό ερώτημα, λοιπόν, παραμένει αν έπειτα από όλα αυτά θα ακυρωθεί οριστικά η παράσταση του «Πλούτου» ή το «Ακροπόλ» συνεχίζει πλέον μόνο του. Οι πρώτες ενδείξεις μαρτυρούν πως πράγματι οι προετοιμασίες συνεχίζονται κανονικά παρόλο που το Θέατρο Τέχνης φρόντισε να ενημερώσει ήδη με επιστολή του το Ελληνικό Φεστιβάλ ότι η από κοινού πρόταση που είχε καταθέσει με το «Ακροπόλ» δεν ισχύει. Αναμένεται η ετυμηγορία τού Γιώργου Λούκου.