Του Τάσου Σαραντή

^[1]Η κατασκευή ενός πετρελαιαγωγού μήκους 2.700 χιλιομέτρων από την εταιρεία TransCanada, που θα μεταφέρει αργό πετρέλαιο από την Αλμπέρτα στον δυτικό Καναδά, στα διυλιστήρια που βρίσκονται στην περιοχή του Κόλπου του Μεξικού, διχάζει την αμερικανική κοινή γνώμη όσον αφορά τους κινδύνους που ενέχει για το περιβάλλον και τις ανθρώπινες ζωές.

Η κατασκευή του αγωγού «Keystone XL» έχει προκαλέσει μεγάλες διαδηλώσεις, ανάγκασε τον πρόεδρο Ομπάμα να παγώσει την κατασκευή του τον περασμένο Ιανουάριο και προκάλεσε έντονη διαμάχη κατά την προεκλογική περίοδο με τον αντίπαλό του, Μιτ Ρόμνεϊ, υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο οποίος, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών, μιλούσε για την απώλεια χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας.

Ωστόσο, μετά την επανεκλογή του, ο πρόεδρος Ομπάμα θα πρέπει να αποφασίσει μέχρι τις αρχές του επόμενου χρόνου αν τελικά θα εγκρίνει την κατασκευή του αμφιλεγόμενου αγωγού βρισκόμενος ανάμεσα σε Συμπληγάδες: τη βιομηχανία πετρελαίου, που θεωρεί την επιλογή του προέδρου ως «πρώτη δοκιμή για τον αμερικανικό λαό», και τις μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, που υποστήριξαν τον πρόεδρο και θεωρούν ότι αυτό θα είναι «η λυδία λίθος για το αν στη δεύτερη διακυβέρνησή του θα είναι μαζί ή εναντίον τους».

Αν και έχει υπολογιστεί ότι η κατασκευή του αγωγού «Keystone» θα εξάλειφε την ενεργειακή εξάρτηση των ΗΠΑ από τις χώρες της Μέσης Ανατολής σε μία ή δύο δεκαετίες, οι πολέμιοί του επικαλούνται τα εκατοντάδες ατυχήματα που συμβαίνουν κάθε χρόνο στους αγωγούς μεταφοράς καυσίμων στις ΗΠΑ, γεγονός που χρεώνουν στην παλαιότητά τους, στους ελλιπείς ελέγχους από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, αλλά και στη μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας από τη βιομηχανία, παράγοντες που θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και το ίδιο το περιβάλλον.

Στα 2,5 εκατομμύρια μίλια αγωγών που υπάρχουν στην Αμερική σημειώνονται εκατοντάδες διαρροές και εκρήξεις κάθε χρόνο. Και ενώ στις Πολιτείες που διαθέτουν τα περισσότερα χιλιόμετρα αγωγών -όπως το Τέξας, η Καλιφόρνια και η Λουιζιάνα– καταγράφονται τα περισσότερα περιστατικά, ατυχήματα συμβαίνουν και στα πιο απομακρυσμένα δίκτυα αγωγών.

Από το 1986, από ατυχήματα που έχουν σημειωθεί στους αγωγούς μεταφοράς καυσίμων έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 500 άνθρωποι και έχουν τραυματιστεί περισσότεροι από 4.000, ενώ το κόστος των υλικών ζημιών που προκλήθηκαν ανέρχεται σε σχεδόν επτά δισεκατομμύρια δολάρια.

Μια από τις μεγαλύτερες αιτίες της πρόκλησης αυτών των ατυχημάτων είναι η παλαιότητα των αγωγών. Περισσότεροι από τους μισούς αγωγούς στις ΗΠΑ είναι τουλάχιστον 50 χρόνων.

Πέρυσι, ένας αγωγός φυσικού αερίου εξερράγη στο Αλενταουν κάτω από ένα δρόμο της πόλης, σκοτώνοντας πέντε ανθρώπους, ενώ η πυρκαγιά που ακολούθησε κατέστρεψε 50 κτίρια. Ο αγωγός –κατασκευασμένος από χυτοσίδηρο- είχε εγκατασταθεί το 1928.

Εξάλλου, η διάβρωση θεωρείται υπεύθυνη για το 15 έως 20% όλων των ατυχημάτων που έχουν προκαλέσει θανάτους, τραυματισμούς ή εκτεταμένες υλικές ζημιές και ανέρχονται σε πάνω από 1.400 από το 1986. Η διάβρωση αποτελεί και το επίμαχο σημείο των πολέμιων της κατασκευής τού «Keystone».

Ο νέος αγωγός θα μεταφέρει έναν τύπο αργού πετρελαίου που ονομάζεται «ντίλμπιτ», η χημική σύνθεση του οποίου είναι βαρύτερη και, άρα, καθίσταται πολύ πιο διαβρωτική από το συμβατικού πετρελαίου και με την πάροδο του χρόνου θα μπορούσε να αλλοιώσει τον αγωγό.

Από την άλλη πλευρά, η Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο συγκεκριμένος τύπος πετρελαίου παράγει 14 με 20% περισσότερα αέρια που ευθύνονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, σε σχέση με τον μέσο όρο των αντίστοιχων αερίων που εκλύει το πετρέλαιο στα διυλιστήρια των ΗΠΑ.

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η έγκριση για την κατασκευή του αγωγού θα μπορούσε να ισοδυναμεί με την κυκλοφορία έως και 4 εκατομμυρίων περισσότερων αυτοκινήτων στους αμερικανικούς δρόμους.

Ας σημειωθεί ότι οι αγωγοί μεταφοράς καυσίμων γενικά θεωρούνται ένας ασφαλής τρόπος για τη μεταφορά καυσίμων, μια πολύ καλύτερη εναλλακτική λύση σε σχέση με τα βυτιοφόρα ή τις εμπορευματικές αμαξοστοιχίες.

Οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη μεταφορά καυσίμων μέσω αγωγών είναι ανάλογοι με αυτούς που ενέχει το ταξίδι με το αεροπλάνο. Τα αεροπλάνα είναι ασφαλέστερα από τα αυτοκίνητα, τα οποία σκοτώνουν περίπου 70 φορές περισσότερους ανθρώπους τον χρόνο.

Μόνο που, όταν ένα αεροπλάνο συντριβεί, προκαλεί πολύ περισσότερους θανάτους από οποιοδήποτε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.