ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Του Ν. Ασημακόπουλου

Ηταν μεγάλη η τύχη για τους οπαδούς του Ολυμπιακού… Λίγες ώρες μετά το καραγκιόζ μπερντέ του ΟΑΚΑ και τον τελικό του Κυπέλλου με τον Αστέρα Τρίπολης, ήρθε ο θρίαμβος στο μπάσκετ για να φανούν οι διαφορές. Οταν ο άλλος έχει το μέτρο σύγκρισης μπροστά του, καταλαβαίνει ότι σημασία δεν έχει μόνο να σηκώνεις τις κούπες, αλλά και το απολαμβάνεις.

Η αλήθεια είναι πως ειδικά οι Ολυμπιακοί έχουν συνηθίσει να παίρνουν πρωταθλήματα, είτε με τον «άλφα», είτε με τον «βήτα» τρόπο. Στα πρώτα χρόνια του Κόκκαλη τους άρεσε κιόλας. Είχαν βρει τον αντι-Βαρδινογιάννη τους και το γλεντούσαν. Μετά συνήθισαν. Με ένα… «έτσι γίνεται πάντα» ξεπερνούσαν κατά κανόνα τις όποιες ενστάσεις τους.

Μόνο που πέρασαν οι καιροί, ο ενθουσιασμός έγινε μονοτονία και η χαρά μετατράπηκε σε μουρμούρα.

Το μονοπώλιο άρχισε να τους ενοχλεί. Βλέπουν τον Παναθηναϊκό να διαλύεται, την ΑΕΚ να υποβιβάζεται, το όλο σκηνικό να καταρρέει και τη νοοτροπία της ομάδας τους να μην αλλάζει για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Υπάρχει ένα πρωτάθλημα του ενός που δεν βοηθάει ούτε τη δική τους ομάδα. Μέσα σ' αυτό, όποιος δεν γίνεται μαριονέτα του συστήματος, απογοητεύεται και φεύγει. Οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να βάλουν λεφτά σε άλλες ομάδες δεν κάνουν κέφι να νιώθουν κομπάρσοι σε μια κατάσταση που γουστάρει να τα σαρώνει όλα… «γιατί έτσι» και να αυτοεπιβεβαιώνεται θαυμάζοντας ντόπια γυαλιστερά κυπελλάκια που έφτασαν να αξίζουν όσο τα καθρεφτάκια που χάριζαν κάποιοι ξυπνητζήδες στους ιθαγενείς κάποτε αντί για διαμάντια.

Οι φίλοι του Ολυμπιακού είναι φανερό πως έχουν περάσει σε άλλη φάση, την οποία ο Μαρινάκης δεν θέλει να την καταλάβει. Αντί να τους πλησιάσει με κινήσεις που θα δίνουν μια διαφορετική προοπτική, τους απομακρύνει κατηγορώντας τους για… αχαριστία. Και το Σάββατο τους έδιωξε από το γήπεδο πριν γίνει η απονομή του Κυπέλλου.

Ωσπου ήρθε το ευρωπαϊκό του μπασκετικού Ολυμπιακού μια μέρα μετά…

Αυτόματα έγιναν οι συγκρίσεις με διαφορά κάποιων ωρών. Οι φίλοι της ομάδας ξαναβρήκαν το χαμόγελο και την περηφάνια τους. Εκεί που τους μιλούσες για μπάλα και οι περισσότεροι… άλλαζαν κουβέντα, ξαναβρήκαν το χαμόγελό τους. Κατάλαβαν πόσο μεγάλη διαφορά έχει η υγιής επιχειρηματικότητα σε σχέση την αρρωστημένη νοοτροπία. Και η μια και η άλλη φέρνουν νίκες. Και η μια και η άλλη χαρίζουν κούπες. Το διαφορετικό βρίσκεται στη χαρά και στον τρόπο με τον οποίο οι περισσότεροι την εισπράττουν.

Το είδαμε και στις εικόνες των πανηγυρισμών: αυθόρμητα μπουγέλα ακόμη και την ώρα της σοβαρής πρες κόνφερανς στο Λονδίνο και κόσμος στους δρόμους μετά τα μεσάνυχτα να φωνάζει. Προκάτ και ανόρεχτα χοροπηδήματα στο ΟΑΚΑ ίσα ίσα για να τραβήξει η τηλεόραση τα πλάνα και να βγουν οι απαραίτητες φωτογραφίες…