ΗΠΑ Με την απόλυση του επικεφαλής της Εφορίας, τη δημοσιοποίηση e-mails και ένα νομοσχέδιο για την ελευθερία του Τύπου, ο Μπαράκ Ομπάμα προσπαθεί να απαντήσει στα τρία σκάνδαλα που σκιάζουν την πολιτική του

Της Μαργαρίτας Βεργολιά

^[1]Το κακό έγινε. Το ερώτημα τώρα είναι πώς θα περιοριστεί η ζημία! Με αυτό το σκεπτικό -και με χαρακτηριστική καθυστέρηση- ο Λευκός Οίκος πέρασε από χθες στην αντεπίθεση, ανακοινώνοντας σειρά πρωτοβουλιών και μέτρων, με προφανή στόχο να κατευνάσει έτσι τον σάλο από το τρίπτυχο των κυβερνητικών σκανδάλων (IRS, Βεγγάζη, Associated Press), που απειλούν τώρα να τινάξουν στον αέρα την ατζέντα της δεύτερης προεδρικής θητείας του. Τουτέστιν, του πολιτικού κληροδοτήματός του…

«Οταν υπάρχει ένα πρόβλημα, πρέπει να το λύνουμε», επαναλάμβανε ξανά και ξανά χθες σε συνέντευξη Τύπου ο Μπαράκ Ομπάμα, παίρνοντας και πάλι αποστάσεις… ασφαλείας από τις τρεις καυτές υποθέσεις: (α) τους στοχευμένους, μεροληπτικούς ελέγχους της αμερικανικής Εφορίας (IRS) σε συντηρητικές πολιτικές ομάδες, (β) την κατάσχεση τηλεφωνικών αρχείων δημοσιογράφων του Associated Press μετά τη διαρροή απόρρητης επιχείρησης κατά της Αλ Κάιντα στην Υεμένη, το 2012, και (γ) την αρχική παραπληροφόρηση από επίσημα κανάλια για την αιματηρή τρομοκρατική επίθεση, πέρυσι, στο αμερικανικό προξενείο στη Βεγγάζη της Λιβύης.

Aπόλυση στην εφορία

Ποιες είναι οι λύσεις που προωθεί ο Λευκός Οίκος; Στο θέμα του IRS, ανακοίνωσε με συνοπτικές διαδικασίες την απόλυση του επικεφαλής της υπηρεσίας, Στίβεν Μίλερ, συνοδεία διαβεβαιώσεων για πλήρη συνεργασία με το Κογκρέσο στη διαλεύκανση του σκανδάλου (ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη σχετικές έρευνες της IRS, του FBI και τριών αρμόδιων κοινοβουλευτικών επιτροπών). Αλλά οι Ρεπουμπλικανοί έχουν ήδη πάρει θέσεις μάχης.

Εμμέσως πλην σαφώς αμφισβητούν ακόμη και το πόρισμα του ειδικού επιθεωρητή του υπουργείου Οικονομικών που βγάζει «λάδι» την αμερικανική κυβέρνηση όσον αφορά τις υπόνοιες ότι χρησιμοποίησε την IRS ως πολιτικό εργαλείο -σε χθεσινό άρθρο του στην «Wall Street Journal», μάλιστα, ο… γκουρού της προπαγάνδας επί προεδρίας Μπους, Καρλ Ρόουβ, αναφέρει ονομαστικά στελέχη των Δημοκρατικών, καταλογίζοντάς τους ότι ασκούσαν πιέσεις στον IRS για την εντατικοποίηση των στοχευμένων φορολογικών ελέγχων. Ενώ τα ερωτήματα πληθαίνουν, μετά τις διαρροές από την ίδια την IRS ότι η παράνομη πρακτική ξεκίνησε από δύο υπαλλήλους της στο Σινσινάτι του Οχάιο (την Πολιτεία που έκρινε το αποτέλεσμα των περσινών προεδρικών εκλογών)…

Περισσότερα ερωτήματα, παρά απαντήσεις, δημιούργησε και η χθεσινή «αντεπίθεση» του Λευκού Οίκου για το θέμα της Βεγγάζης, με τη δημοσιοποίηση 100 σελίδων με εσωτερικά e-mails μεταξύ CIA, FBI και κυβερνητικών αξιωματούχων για την κρίση, την ώρα που βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη έρευνα των αρμόδιων αρχών. Οι αρχικές αναφορές σε πιθανό έργο εξτρεμιστών ισλαμιστών που συνδέονται με την Αλ Κάιντα, αλλά και στις προειδοποιήσεις που ήδη υπήρχαν για επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα στη Βεγγάζη, σβήστηκαν ως διά μαγείας από το τελικό κείμενο, που έδινε τις κατευθυντήριες για τον επικοινωνιακό χειρισμό της υπόθεσης. Η γραμμή που δόθηκε ήταν για «αυθόρμητες αντιδράσεις εξοργισμένων ισλαμιστών», μετά την προβολή στο Ιντερνετ υβριστικού βίντεο για τον Μωάμεθ.

Οσο για το σκάνδαλο με το Α.Ρ.; Με τον υπουργό Δικαιοσύνης Ερικ Χόλντερ να έχει ήδη πετάξει την «μπάλα στην εξέδρα» -με τις αόριστες απαντήσεις του στην κατάθεσή του ενώπιον αρμόδιας επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων- ο Λευκός Οίκος επιχειρεί να αντικρούσει τις κατηγορίες για παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου με μία κίνηση-πυροτέχνημα: την επαναφορά νομοσχεδίου για την προστασία του δημοσιογραφικού απορρήτου, που… ατύχησε στο Κογκρέσο το 2009 και, σε κάθε περίπτωση, αφήνει χαλαρά περιθώρια για κυβερνητική παρέμβαση, με την επίκληση λόγων εθνικής ασφαλείας.

Γραφειοκρατικός πόλεμος 

«Είναι πιθανόν οι γραφειοκράτες (του IRS, της CIA, του FBI, του υπουργείου Δικαιοσύνης) να διεξάγουν τον δικό τους πόλεμο, ανεξάρτητα από την πολιτική τάξη;», διερωτάται σε άρθρο του στη «Wall Street Journal» ο Τζορτζ Μελόαν – πάλαι ποτέ «πατριάρχης» του δημοσιογραφικού συντηρητισμού. Δεν αποκλείεται η αλήθεια να κρύβεται τελικά κάπου στη μέση. Οποια όμως κι εάν ήταν η αιτία αυτών των σκανδάλων -πολιτικά συμφέροντα ή κακοδιαχείριση- παρατηρεί στο Slate ο έγκριτος δημοσιογράφος Τζον Ντίκενσον «το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή των προσωπικών ελευθεριών»…