Του Σπύρου Τσάμη

Είναι Γερμανός, αλλά όταν έγραφε τη δική του σημαντική ιστορία στα γήπεδα τόσο της πατρίδας του όσο και της Ισπανίας, δεν έπαιζε με το παραδοσιακό δύσκαμπτο στίλ της πατρίδας του. Σε παλιότερη συνάντησή μας, είχαμε πει στον Ούλι Στίλικε ότι όχι μόνο δεν αγωνιζόταν στα χρόνια του ’70 και ’80 ως γνήσιος Γερμανός, αλλά ούτε μιλάει ως τέτοιος για το ποδόσφαιρο… Είχε συμφωνήσει!

Ας θεωρήσουμε, λοιπόν, εναλλακτική τη γνώμη του 59χρονου «Γερμανού κοινής αποδοχής», όπως τον είχε χαρακτηρίσει άλλοτε ακόμη και ο «κάιζερ» Φραντς Μπεκενμπάουερ. Εναλλακτική γιατί ξεφεύγει από τα καθιερωμένα τυπικά σχόλια που αφορούν τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ας θεωρήσουμε ότι ο Ούλι Στίλικε μίλησε στην «Εφ.Συν.» όπως… έπαιζε ποδόσφαιρο! Τόσο στην Γκλάντμπαχ (1971-77) όσο και πολύ περισσότερο στη Ρεάλ Μαδρίτης (1977-1985) ήταν πολυσύνθετος γιατί έλυνε τα χέρια των προπονητών, με καλή τεχνική τόσο στο κέντρο της άμυνας όσο και στη μεσαία γραμμή. Μπάγερν Μονάχου ή Ντόρτμουντ;

«Δύσκολο παιχνίδι και για τις δύο ομάδες, αλλά αυτή δεν είναι η γνωστή, τυπική κουβέντα για κάθε μεγάλο παιχνίδι. Αντίθετα, στηρίζεται στα δύο μεγαλύτερα πλεονεκτήματα των δύο ομάδων. Η Μπάγερν Μονάχου έχει περισσότερους παίκτες για διπλή αποστολή στο γήπεδο. Εννοώ ποδοσφαιριστές ικανούς ν' ανταποκριθούν με επιτυχία και με διαφορά λίγων λεπτών σε επιθετικά και αμυντικά καθήκοντα. Αρα, το αποτέλεσμα αυτής της ικανότητας είναι ο έλεγχος του ρυθμού στο παιχνίδι. Αυτό είναι το όπλο της ομάδας. Από την άλλη, η Ντόρτμουντ έχει δικό της πλεονέκτημα, αυτό που οφείλει να διαθέτει κάθε ομάδα ώστε ν' αντιμετωπίσει αντιπάλους με το ατού εκείνων που θα βρει απέναντί της αύριο. Δηλαδή, αλληλοβοήθειες, πειθαρχία αλλά και ταχύτητα όταν φεύγει στην κόντρα επίθεση. Η Ντόρτμουντ μαρκάρει με δύο παίκτες της όποιον αντίπαλο έχει την μπάλα! Ετσι μπορεί να σπάσει ο έλεγχος της Μπάγερν Μονάχου».

Διαφορετικά πλεονεκτήματα αλλά και ισχυρό κοινό γνώρισμα. Πριν μιλήσει για τους, εξ ορισμού, παίκτες-πρωταγωνιστές, αναφέρθηκε στην ψυχολογία:

«Σε κάτι σημαντικό μοιάζουν και οι δύο ομάδες. Το ισχυρό κίνητρο. Για διαφορετικούς λόγους διψούν για την επιτυχία. Δεν στηρίζω αυτό που λέω τόσο στα λόγια των τελευταίων ημερών από στελέχη και των δύο, αλλά στον τρόπο που κινούνται στο γήπεδο. Το εννοώ αυτό! Η κίνηση, το βλέμμα κρύβουν τη φιλοδοξία τους! Θα είναι ενδιαφέρον παιχνίδι με εναλλαγές στον ρυθμό και στις φάσεις που θα το κρίνουν, γιατί και οι δύο ομάδες μας έχουν τον τρόπο να επιβάλουν τον δικό τους τρόπο σκέψης. Θα τον χαρακτηρίσω «ισορροπημένο τελικό».

Και όπως πάντα συμβαίνει, προπονητές και οπαδοί θα στηριχθούν σε «αναμενόμενους πρωταγωνιστές». Εννοώ τους παίκτες που βρίσκονται αυτή την εποχή σε ετοιμότητα για τόσο σημαντικό παιχνίδι. Ο Λαμ και ο Χάβι Μαρτίνεθ από την άμυνα της Μπάγερν Μονάχου δίνουν τον τόνο στην επίθεση που θα ξεκινήσει, ενώ, θυμηθείτε, στην επίθεση, εκτός από Ρόμπεν και Ριμπερί, κλειδί υπολογίζω πως θα είναι ο Γκουστάβο».

Στην άμυνα της Ντόρτμουντ; «Πολλά θα εξαρτηθούν από τη φόρμα του Χούμελς και του Σούμποτιτς ώστε η μπάλα να φεύγει όπως πρέπει για τον Λεβαντόφσκι και τον Πέρισιτς. Πρόκειται για δύο παίκτες που μπορούν να γεννήσουν ευκαιρία σε ανύποπτη στιγμή, πόσο μάλλον όταν η μπάλα φτάσει όπως πρέπει σε αυτούς»…