2η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Του Δημήτρη Δεσύλλα*

^[1]Τρία χρόνια με τρία Μνημόνια, ζούμε τη συνεχή κατακρήμνιση μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δικαιωμάτων, τη συνεχή απογείωση της ανεργίας, της εργοδοτικής ασυδοσίας και της φορομπηξίας, τη συντριβή των υπολειμμάτων του «κράτους πρόνοιας», την επέλαση της κρατικής τρομοκρατίας και το γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Τη μετατροπή όλης της Ελλάδας σε μια Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) υπερεκμετάλλευσης και περιβαλλοντικής καταστροφής, με έτοιμη «συνταγή», που θα φέρει από την Κίνα ο κ. Σαμαράς!

Σε προηγούμενες περιόδους, στην κρατική φιλολογία περί «ανάπτυξης» απαντούσαμε με το γνωστό «όταν ευημερούν οι δείκτες και οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι». Τώρα που δυστυχούν και οι αριθμοί (ανεργία 30%, ανασφάλιστη εργασία 40%, πτώση του ΑΕΠ 25% κ.ά.), με τις «συνταγές σωτηρίας» Μνημονίων-Κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ οι εργαζόμενοι άνθρωποι στη χώρα μας, όχι απλώς δυστυχούν, αλλά στην κυριολεξία εξανδραποδίζονται και οδηγούνται σε μαζική εξαθλίωση. Κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που επιβάλλει και απαιτεί σοβαρότητα, άλλη ποιότητα και άλλους ρυθμούς παρέμβασης από το Εργατικό Κίνημα και την Αριστερά για την αντιμετώπιση και την υπέρβασή της!

Η πρωτοφανής σε βαρβαρότητα αντιλαϊκή επίθεση Μνημονίου-Κυβέρνησης-Ε.Ε.-Κεφαλαίου μάς φέρνει αντιμέτωπους με κρίσιμα ερωτήματα και διλήμματα:

Θα συνεχίσει η αναντιστοιχία ανάμεσα στη σφοδρότητα της επίθεσης και στους ρυθμούς ταξικής ανασυγκρότησης του Εργατικού Κινήματος; Θα συνεχίσει η κυριαρχία του «κοινωνικού αυτοματισμού», του κατακερματισμού και του αποσυντονισμού των αγώνων; Ή θα συμβάλουμε να προωθηθούν έμπρακτα η αγωνιστική αλληλεγγύη και ο αγωνιστικός συντονισμός όλων των μαχόμενων τμημάτων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, η ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς, συνολικά η συγκρότηση ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της επίθεσης και της «συντεχνίας» της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, που την υλοποιεί;

Η μαζική λαϊκή πάλη για την επιβίωση και την ανατροπή θα συνθλιβεί ανάμεσα στις μυλόπετρες του διαχειριστικού κυβερνητισμού (ΣΥΡΙΖΑ) και του πρωτόγονου και αυτοκαταστροφικού σεχταρισμού (ΚΚΕ); Ή θα συμβάλουμε με διάλογο και κοινή δράση, πολιτικά και προγραμματικά, ώστε αυτή να υψωθεί σε ένα συνολικό αντίπαλο δέος απέναντι στην αστική πολιτική, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο και φέρνοντας πιο κοντά την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την κομμουνιστική διεθνιστική προοπτική;

Θα μείνουν βαλτωμένα τα πράγματα και οι συσχετισμοί της ανεπάρκειας και της αυτάρκειας στην Αριστερά; Ή θα συμβάλουμε αποτελεσματικά (με κοινό μετωπικό σχέδιο όλης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) στη συγκρότηση του τρίτου πόλου μιας μεγάλης μετωπικής αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής-σύγχρονης κομμουνιστικής Αριστεράς, αναγκαίου για την αναγέννηση όλης της Αριστεράς;

Η 2η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (1-2 Ιούνη) θα απαντήσει θετικά σ' αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, αν βαθύνει το προγραμματικό κεκτημένο της, αν προωθήσει κοινή μετωπική πολιτική στην κατεύθυνση του τρίτου πόλου της Αριστεράς, αν κατακτήσει ανώτερη δημοκρατική συγκρότηση και λειτουργία και ισότιμο ρόλο των χιλιάδων αγωνιστών της.

 ……………………………………………………………………..

*Περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας-μέλος ΠΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ