Του Τάσου Παππά 

«Οι δημοσκοπήσεις είναι η φωτογραφία της στιγμής». Κοινότοπο επιχείρημα, αλλά επαναλαμβάνεται από ειδικούς και μη για να το εμπεδώσουμε. Το επικαλούνται και τα κόμματα που δεν πάνε καλά στις μετρήσεις, προκειμένου να μην εδραιωθεί ένα κλίμα απογοήτευσης στις τάξεις των στελεχών και των οπαδών. Ολοι, ακόμη και κείνοι που χάνουν εμφανώς στη «φωτογραφία της στιγμής», αναδεικνύουν τις πλευρές των γκάλοπ που έχουν κάτι ενθαρρυντικό γι' αυτούς. Με λίγη φαντασία και μπόλικους ταχυδακτυλουργικούς χειρισμούς το πετυχαίνουν.

Για παράδειγμα: Στον δημόσιο λόγο της η Ν.Δ. προβάλλει την υπεροχή της στην πρόθεση ψήφου, το άνετο προβάδισμα του Αντ. Σαμαρά στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία και την αποδοκιμασία του κόσμου σ’ ό,τι αφορά την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή, όμως, κάνει πως δεν βλέπει ότι η πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση, δείχνει να μην ανησυχεί με το φούντωμα του ευρωσκεπτικιστικού ρεύματος. Και το κυριότερο;

Υποτιμά το γεγονός ότι βρίσκεται στη δεύτερη θέση, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα πέφτει στην τρίτη, στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων που είναι στις ηλικίες από 18 μέχρι 55. Την πρωτιά της στο γενικό δείγμα την οφείλει στην πολύ μεγάλη διαφορά που έχει από τον ΣΥΡΙΖΑ στις ηλικίες πάνω από τα 55. Ενα κόμμα όμως που στηρίζεται κυρίως στις μεγάλες ηλικίες, δεν μπορεί να νιώθει σίγουρο για το αποτέλεσμα της κάλπης, ούτε βεβαίως για την επιτυχία της επιχείρησης ανασυγκρότησης της παράταξης που ετοιμάζεται να ξεκινήσει ο αρχηγός του.

Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ για ευνόητους λόγους τονίζει τη δυσφορία της κοινωνίας για την ασκούμενη οικονομική πολιτική και τη δυναμική που έχει στις παραγωγικές ηλικίες, στους ανέργους, στην εργατική τάξη και στα υπαλληλικά στρώματα. Η καθήλωσή του όμως στα ποσοστά της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης (με την αναγωγή) πρέπει να τον προβληματίσει. Για να μην παίρνει τα πάνω του σε μια τόσο ευνοϊκή γι' αυτόν συγκυρία, σημαίνει ότι κάτι δεν κάνει καλά.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι λόγοι είναι οι εξής: ο μισός κόσμος του (στελέχη, μέλη και ψηφοφόροι) αισθάνεται πιο αριστερός από την ηγεσία του σχήματος. Αν και αποτελεί εκ των πραγμάτων την εναλλακτική κυβερνητική λύση, δεν πείθει ότι θέλει και ότι μπορεί να κυβερνήσει. Δεν απαντά με σαφήνεια στο ερώτημα «με ποιον θα κυβερνήσετε;». Η κατακρήμνισή του στις ηλικίες από 55 και πάνω αποδίδεται, σύμφωνα με τους δημοσκόπους, στην αδυναμία του Αλ. Τσίπρα να διασκεδάσει τον φόβο των μεγάλων ανθρώπων και να εμπνεύσει εμπιστοσύνη.

Αν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτουν στις δημοσκοπήσεις στοιχεία που είναι θετικά για την πολιτική τους, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ όσο κι αν ψάξουν δεν θα τα βρουν. Προφανώς γιατί δεν υπάρχουν Από την τρικομματική κυβέρνηση «κερδίζει» η Ν.Δ. και ο Αντ. Σαμαράς και αυτά βολοδέρνουν. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι -ανάμεσά τους και πολλοί οπαδοί τους- πιστεύουν ότι δεν συμμετέχουν στην τρικομματική κυβέρνηση ως συνεργάτες, αλλά σαν «γιουσουφάκια» της Δεξιάς.

Αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει οι ηγεσίες τους και επιχειρούν το τελευταίο διάστημα να ακυρώσουν την περιρρέουσα εντύπωση, αναδεικνύοντας με κάθε ευκαιρία τις διαφωνίες τους ώστε να αποδείξουν ότι υπάρχουν σημαντικές προγραμματικές διαφορές με τη Ν.Δ. Οσο όμως παραμένουν στη θέση «δεν θα κάνουμε κάτι που θα απειλήσει τη συνοχή της κυβέρνησης», θα δυσκολεύονται.

Το πιο ανησυχητικό εύρημα των δημοσκοπήσεων είναι η σταθερότητα (με μικρές τάσεις ανόδου) που παρουσιάζει η Χρυσή Αυγή. Σύμφωνα με τους αναλυτές των μετρήσεων, οι αιτίες είναι: η οικονομική κρίση, η απουσία ενός ενιαίου και συμπαγούς αντιφασιστικού μετώπου, η απόπειρα διαφόρων κύκλων να εξωραΐσουν τη φυσιογνωμία της δίνοντάς της βήμα και επιτρέποντάς της να εκπέμπει τα μισαλλόδοξα μηνύματά της χωρίς ουσιαστικό αντίλογο, η επαμφοτερίζουσα στάση της Ν.Δ. απέναντι στο φαινόμενο και η μεθοδευμένη προσπάθειά της να εμφανιστεί ως «θύμα» ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.