ΚΙΝΑ Διπλασια κρούσματα καρκίνου από το μεσο όρο παρουσιάζονται σε πολλά χωριά και είναι το τίμημα που πληρώνουν εξαιτίας μόλυνσης που προκαλείτε από το οικονομικό …θαύμα της χώρας

Του Δημήτρη Σ. Φαναριώτη

^[1]

Με την ίδια τους τη ζωή πληρώνουν οι Κινέζοι το οικονομικό «θαύμα» της χώρας τους, αφού αέρας, έδαφος, υπέδαφος και ύδατα τρεχούμενα και μη μολύνονται καθημερινά όλο και περισσότερο και πλέον εκατοντάδες χωριά παρουσιάζουν σχεδόν διπλάσια κρούσματα καρκίνου από τον μέσο όρο της πολυπληθέστερης χώρας του πλανήτη. Ωστόσο στις πολλαπλές και αγωνιώδεις εκκλήσεις των κατοίκων για ουσιαστική αντιμετώπιση του δολοφονικού προβλήματος η κινεζική κυβέρνηση απαντά υψώνοντας έναν τοίχο άρνησης και απαξίωσης.

Πρώτη αιτία θανάτου

Το πρόβλημα είναι εκρηκτικό καθώς τα τελευταία 30 χρόνια το ποσοστό θανάτων από νεοπλασίες στην Κίνα έχει αυξηθεί κατά 80%, καθιστώντας την επάρατο νόσο πρώτη αιτία θανάτου. Στις πόλεις, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς από κανείς από τα ρεπορτάζ και τις φωτογραφίες που κάνουν τον γύρο του κόσμου, η πρώτη αιτία θανάτου είναι ο μολυσμένος αέρας και στην επαρχία το μολυσμένο νερό.

Μάλιστα, σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσιεύει ο βρετανικός «Guardian» το οποίο επικαλείται επιστήμονες, κινεζικά μέσα ενημέρωσης και ΜΚΟ οργανώσεις, 460 χωριά, που βρίσκονται πολύ κοντά -λίγες εκατοντάδες μέτρα- από εξαιρετικά ρυπογόνες χημικές, φαρμακευτικές βιομηχανίες και εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, παρουσιάζουν υπερδιπλάσια κρούσματα νεοπλασιών, πολλές φορές εξαιρετικά σπάνιων, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι καρκινογενέσεις οφείλονται στην εξωφρενικής έκτασης ρύπανση.

Ενα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελεί το χωρίο Γιανγκλινγκάνγκ, στο οποίο κατοικούν μόλις 300 άνθρωποι. Την τελευταία δεκαετία 11 άτομα έχουν πεθάνει από καρκίνο, ποσοστό που ξεπερνά το 4%! Το συγκεκριμένο χωριό δεν διαθέτει κεντρικό δίκτυο ύδρευσης και πριν από το 2000, οπότε η κυβέρνηση άρχισε την κατασκευή της βιομηχανικής ζώνης, οι χωρικοί δεν αντιμετώπιζαν πρόβλημα, αφού ο ποταμός Γιανγκτσέ ήταν καθαρός παρέχοντάς τους τους, εκτός από πόσιμο νερό, και τροφή, δηλαδή ψάρια.

Οι αρχές το χαβά τους

Ωστόσο την τελευταία οκταετία το Γιανγκλινγκάνγκ έχει γίνει «σάντουιτς» μεταξύ της χαρτοβιομηχανίας «Nine Dragons» και μιας μεγάλης ηλεκτροπαραγωγικής μονάδας, η οποία λειτουργεί όπως περίπου το 97% των κινεζικών εργοστασίων με λιγνίτη ή κάρβουνο. Ετσι οι κάτοικοι του μικρού χωριού ζουν (αν αυτό αποκαλείται διαβίωση) αναπνεόντας τα τοξικά κατάλοιπα των δύο εργοστασίων.

Η ίδια περιβαλλοντική αθλιότητα επικρατεί και στο χωριό Ντιονγκσίνγκ της επαρχίας Γιανκτσού, όπου εδώ και χρόνια οι κάτοικοι κοιμούνται το βράδυ τοποθετώντας στο πρόσωπό τους βρεγμένες πετσέτες προκειμένου να μην αναπνέουν τον τοξικό καπνό που παράγει το εργοστάσιο χημικών Τζουλόνγκ. Ενας καπνός που, σύμφωνα με τους ρεπόρτερ της εφημερίδας «China Economic Times», παράγει κάθε χρόνο 2.000 τόνους του τοξικότατου καρκινογόνου χημικού χλωροφαινόλη. Εδω και δέκα χρόνια πάντως το σχολείο που βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το εργοστάσιο, μόλις 200 μέτρα, έκλεισε και οι μαθητές παρακολουθούν τα μαθήματα σε γειτονική κωμόπολη.

Στο συνέδριο του ΚΚΚ τον Μάρτιο, στο οποίο εξελέγη νέος πρόεδρος της χώρας ο Σι Τζινγκπίνγκ, συναντήθηκαν ανώτατοι αξιωματούχοι σε θέματα υγείας και περιβάλλοντος και μετά από πολύωρες συσκέψεις υποστήριξαν ότι θα αντιμετωπίσουν δραστικά το πρόβλημα, χωρίς ωστόσο να αναφέρουν τους τρόπους.

Αυτό το οποίο επισήμαναν πάντως σε όλους τους τόνους ήταν ότι τα τοπικά μέσα ενημέρωσης δεν πρέπει να χρησιμοποιούν τον όρο καρκίνος όταν αναφέρονται στα αποτελέσματα της μόλυνσης, γιατί είναι καθαρά ιατρικός και μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στον πληθυσμό! Γεγονός είναι ότι τα μέσα ενημέρωσης στην Κίνα τελούν υπό αυστηρό έλεγχο από το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα και προσπαθούν να μη συζητούν τα λεγόμενα «λεπτά» ζητήματα, ωστόσο επιχειρούν να χειριστούν διαφορετικά το θέμα της ρύπανσης, ίσως γιατί είναι τόσο εμφανής παντού, που θα αποτελούσε ακραία κυβερνητική φαιδρότητα απόπειρα απόκρυψής του.

Τον περασμένο Φεβρουάριο στον πενταετή σχεδιασμό του το υπουργείο Περιβάλλοντος αναφέρθηκε ξεκάθαρα στα χωριά που έχει θερίσει κυριολεκτικά ο καρκίνος, κάτι που αποτελεί την πρώτη επίσημη παραδοχή του προβλήματος, το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1998.

Ωστόσο, σύμφωνα με τους ρεπόρτερ του «Guardian», σειρά συνεντεύξεων με επιστήμονες και κατοίκους σε τρία τέτοια χωριά σε δυο επαρχίες της Κίνας αποκάλυψε ότι οι τοπικές αρχές -με τις ευλογίες της κεντρικής διοίκησης- εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο που το έπρατταν εδώ και χρόνια. Κάτι μάλλον -δυστυχέστατα- φυσιολογικό, αφού μόνο πέρσι 17 εκατομμύρια τόνοι υλικών που μολύνουν το περιβάλλον κατέληξαν από 72 ποταμούς της Κίνας στον ωκεανό.

Οσο για τα ποτάμια και τις λίμνες, σύμφωνα με κυβερνητικές εκθέσεις πάνω από το 70% έχει μολυνθεί, ενώ από αυτό το ποσοστό το 50% είναι τόσο μολυσμένο που θεωρείται επικίνδυνη ακόμη και η επαφή του με το ανθρώπινο σώμα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «China Daily» το οποίο βασίζεται σε κυβερνητική έκθεση, μεταξύ των τοξικών στα ποτάμια και τις λίμνες εντοπίστηκαν 46.000 τόνοι βαρέων μετάλλων και 93.000 τόνοι πετρελαίου, ενώ το υπόλοιπο 83% των αποβλήτων που βρέθηκαν στα παράκτια ύδατα της χώρας είναι πλαστικές ύλες.

Ακόμη πιο εξωφρενικό το γεγονός ότι κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο θαλάσσιου ύδατος κοντά στις ακτές περιέχει κατά μέσο όρο 4.400 κομμάτια πλαστικού, αριθμός που φτάνει στα 55.000 κομμάτια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στις παραλίες, υπογραμμίζεται στην έκθεση.

Τέλος σε ό,τι αφορά το έδαφος, η κατάσταση είναι εξίσου τραγική, αφού σε αναλύσεις δειγμάτων έχουν εντοπιστεί βαρέα μέταλλα και παρασιτοκτόνα, που απαγορεύτηκαν τη δεκαετία του ’80.