Yποσημειώσεις

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Πολλοί άνθρωποι στο τηλέφωνο εκδήλωσαν το σύγκρυο και την ανατριχίλα που βίωσαν αντιμετωπίζοντας το σκοτάδι που επέβαλε η τραγελαφική τρικομματική κυβέρνηση στη ραδιοφωνία και την τηλεόραση. Τρόμος. Αυτό ήταν που ένιωσαν, τουλάχιστον οι πιο παλιοί, φέρνοντας στη μνήμη τους πρακτικές της χούντας. Αυτός ο απίθανος τύπος, ονόματι Σίμος Κεδίκογλου, είναι πιθανόν να θεωρηθεί και ως εκτελεστικό όργανο της κυβέρνησης, αποφασιστικό και ικανό να επιβάλει την εξυγίανση του δημοκρατικού κρατισμού… Αυτός και όλα τα μηδενικά που έχουν περικυκλώσει τη δημόσια πληροφοριοσφαίρα προσπαθούν να πείσουν την ελληνική κοινωνία ότι πασχίζουν για τη βελτίωση της ζωής των Ελλήνων πολιτών.

Θα συμφωνήσω με τον Πολωνοεβραίο Στανισλάβ Γέρζι Λετς, που στις «Αχτένιστες Σκέψεις» του (εκδ. «Στιγμή») δεν συμφωνούσε με τα Μαθηματικά. Διότι πίστευε (και συνυπογράφουμε) ότι «το άθροισμα των μηδενικών είναι ένας επικίνδυνος αριθμός». Δεν ενδιαφέρει εδώ το μεγαλείο της σκέψης του όσο η προώθησή της: «Οποιος φοράει παρωπίδες θα έπρεπε να ξέρει ότι μαζί με αυτές πάνε επίσης το χαλινάρι και το μαστίγιο». Επίσης η πεποίθησή του (;) ότι (όρα Κεδίκογλου ή Χρύσανθο Λαζαρίδη) «οι μαριονέττες μπορούν πολύ εύκολα να μετατραπούν σε κρεμασμένους. Τα σχοινιά είναι ήδη εκεί». Το ότι τα σχοινιά είναι υπέρ τις κεφαλές αυτών το γνωρίζουν άπαντες οι κόλακες, αλλά δεν τους καίγεται καρφάκι προκειμένου να ανέβουν μια μικρή βαθμίδα στην κλίμακα της ματαιόδοξης, περισπούδαστης κενοφάνειας.

Το φασιστικό -χωρίς άλλες κουβέντες, και ας δυσφορούν οι πολιτικώς ορθώς σκεπτόμενοι (σκεπτόμενοι;)- κλείσιμο της ΕΡΤ εγείρει πιθανότητες αν όχι εξέγερσης τουλάχιστον μεταβολής του πολιτικού σκηνικού. Θα αναγκαστούν τα έρμαια της ολιγοσύνης τους κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να άρουν την εμπιστοσύνη (;) τους προς την άρχουσα… αρχή και να διακόψουν τη συγκατανευσιφαγία τους. Να πουν επιτέλους όχι σε περαιτέρω ευτελισμό όσων πρεσβεύουν, τάχα υπέρ της κοινωνικής ασφάλειας (ποιος διάολο πείθεται εξ αυτού, ο θεός κι η ψυχή τους). Εάν η κοινωνία δεν καταλάβει ότι το συνταρακτικό κλείσιμο της ΕΡΤ προοιωνίζεται λαίλαπα κοινωνικών καρατομήσεων, είναι, τότε, άξια της μοίρας της. Δεν χωρούν δικαιολογίες. Δεν υφίσταται το «δεν γνωρίζω, δεν είδα, δεν κατάλαβα» κ.λπ. Είμαστε, πλέον, όλοι (συν)υπεύθυνοι στην οικονομική, άμα τε και πολιτισμική κατρακύλα της Παιδείας μας. Καιρός η κοινωνία να φτύσει στους τάφους τούτων των συγκατανευσιφάγων…

[email protected]