ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Art

Το οne woman show «Στη χώρα των θ_υμάτων» στο Φεστιβάλ Αθηνών

Η νεαρή περφόρμερ Ελεάνα Αλεξάνδρου ήθελε να κάνει μια χοροθεατρική παράσταση, που να μιλά για την πατρίδα της έξω από τα δόντια: την καθημερινότητα, την πολιτική, την αναζήτηση ταυτότητάς της. Ετσι, η πρώτη της εκδοχή δόθηκε πριν από τις εκλογές με μεγάλη επιτυχία, η δεύτερη αμέσως μετά την εκλογή Αναστασιάδη και η τρίτη τώρα, στην Πειραιώς 260

Της Εφης Μαρίνου

^[1]

«Μια κατοχυρωμένη παράσταση από μια ακατοχύρωτη χορεύτρια»… Ετσι περιγράφει η χορογράφος και χορεύτρια Ελεάνα Αλεξάνδρου την παράστασή της με τίτλο «Στη χώρα των θ_υμάτων», την οποία παρουσιάζει απόψε και αύριο στο Φεστιβάλ Αθηνών – Πειραιώς 260. Ενα σόλο χοροθεατρικό κομμάτι, που αφορά την Κύπρο ως χώρα, ως κοινωνία, ως δημοκρατία, ως εξουσία. Κι όλα αυτά με έντονη σατιρική διάθεση. Ενα έργο για «εκείνο που μπορεί να γίνει θαύμα, αλλά γίνεται θύμα».

Η ίδια η χορεύτρια μας συστήνεται: «Είμαι η Κύπρος. Εσείς;». Και συνεχίζει: «Εχω βαθιές ανησυχίες και μια έντονη έγνοια για τον τόπο όπου αποφάσισα να ζω προς το παρόν. Θέλω λοιπόν να μιλήσω με ειλικρίνεια. Θα φτιάξω ένα κομμάτι με χιούμορ για την Κύπρο σαν χώρα, σαν κοινωνία, σαν δημοκρατία. Ενα κομμάτι για τη φύση, τους καλλιτέχνες, την καλλιτεχνική φύση. Τους μαύρους, τους γκέι, τους ανάπηρους, τους χοντρούς, τους κοντούς, τους γέρους. Ενα κομμάτι για τους γονείς και τα παιδιά, για τα ζώα και τη ζωή. Θέλω να γίνω μονάρχης της Κύπρου»…

Θέμα αυτού του one woman show είναι τα κακώς κείμενα της κοινωνίας της Κύπρου και η συμπεριφορά των πολιτικών της. Η δίψα για εξουσία, οι πολιτικές και κοινωνικές ευθύνες που αντιτίθενται καθημερινά με την ανάγκη του απλού πολίτη για επιβίωση. Η Ελεάνα Αλεξάνδρου δούλεψε με την Εύα Κοραή πάνω σ' αυτή την ιδέα σε μια απόπειρα αναστοχασμού για την ταυτότητα της πατρίδας τους, της Κύπρου.

«Το χαλί, που παίζει τον ρόλο του περφόρμερ,αφού χορεύω μαζί του, φέρει ένα συμβολικό στοιχείο», λέει η χορεύτρια. «Είναι αυτό που από κάτω του κρύβουμε, παραχώνουμε πράγματα που δεν θέλουμε να μας απασχολούν, αυτά που θωρούμε επώδυνα, σκουπίδια. Η παράσταση δεν είναι διακριτική, δεν υπονοεί πράγματα. Αντίθετα τα εννοεί άμεσα, περιγράφει με τρόπο άμεσο, εύληπτο. Είναι καθαρή στον επικοινωνιακό της στόχο».

Ο σκηνικός χώρος είναι στρωμένος μ' ένα τεράστιο χαλί ογδόντα μέτρων, μια πολυθρόνα, κοντέινερ σε μικρογραφία. Η παράσταση κινητοποιεί όλα τα είδη της τέχνης, εκτός από το βίντεο: χορό, τραγούδι, λόγο, μουσική, ακόμα και ηχογραφημένα ραδιοφωνικά ντοκουμέντα, στιγμιότυπα πολιτικών ομιλιών. Μέσα σ' αυτό το εικαστικό περιβάλλον οι παρλάτες της, σε στενή συνάρτηση με το χοροθεατρικό δρώμενο, υπογραμμίζουν την ανάγκη μιας γενιάς να αμφισβητήσει την εξουσία.

Στο πρώτο μέρος η περφόρμερ καθαρίζει ως νοικοκυρά, ντυμένη μ' ένα τουριστικό τίσερτ με τη στάμπα Cyprus με χρυσά γράμματα. Στο δεύτερο φορά το κοστούμι του πολιτικού: παντελόνι, πουκάμισο, γραβάτα.

Η αρχική εκδοχή της παράστασης δημιουργήθηκε πριν από τις κυπριακές εκλογές, η δεύτερη αμέσως μετά την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη και τώρα είναι η τρίτη. «Ακολουθεί την επικαιρότητα. Το ξέσπασμα της κρίσης, όλα αυτά που έγιναν σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο», λέει η Ελεάνα Αλεξάνδρου. «Η παράσταση βάζει τον θεατή στο παρόν. Δεν τον ταξιδεύει πουθενά αλλού. Είναι η Κύπρος που απευθύνεται στο κοινό μιλώντας για τα πάντα, από την καθημερινότητα και τον τουρισμό μέχρι τον ρόλο της Εκκλησίας και τα πολιτικά κόμματα».

«Πιστεύω ότι η Κύπρος είναι μια χώρα μαγευτική», λέει η περφόρμερ. «Οι Κύπριοι όμως δεν κατάλαβαν ποτέ ποιοι πραγματικά είναι. Νιώθω ότι κρυβόμαστε κάτω από το χέρι κάποιου άλλου, είτε αυτός είναι η Ελλάδα είτε η Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν πατήσαμε γερά στα πόδια μας, κι αυτό ιστορικά εξηγείται. Επί της ουσίας δεν αναρωτηθήκαμε τι προσπαθεί να πετύχει για μας αυτός που κυβερνά κάθε τέσσερα χρόνια τη χώρα. Ωστόσο, τώρα πρέπει να δούμε τι πραγματικά θέλουμε εμείς για τον τόπο μας. Μέλημά μου στην παράσταση ήταν η ειλικρίνεια με τους συνεργάτες και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Ξέρω ότι αν κάτι δεν είναι αυθεντικό, δεν έχει νόημα ούτε για τον καλλιτέχνη ούτε για το κοινό. Νιώσαμε την ανάγκη να συμμαχήσουμε μαζί του, να επικοινωνήσουμε πάνω σε μια κοινή παραδοχή. Παρουσιάσαμε αυτό που και ο ίδιος ο κόσμος σκέφτεται, αισθάνεται, αλλά δεν το εκφράζει. Δεν είναι κακό να λέμε τα πράγματα όπως είναι. Ακόμα και τα άσχημα, αυτά που πληγώνουν. Γι' αυτό την πρώτη εκδοχή της παράστασης, προεκλογικά, ήρθε πολύ κόσμος να τη δει, και μάλιστα άνθρωποι που δεν συνηθίζουν να πηγαίνουν σε χοροθέατρο. Ηταν η μεγαλύτερη χαρά μας. Η πρόθεση δηλαδή να μιλήσουμε χωρίς φτιασίδια, χωρίς υπονοούμενα αλλά άμεσα και καθαρά, λειτούργησε».

Η Ελεάνα Αλεξάνδρου σπούδασε χορογραφία και περφόρμανς στο Πανεπιστήμιο Bath Spa της Αγγλίας και δουλεύει από το 2004. Συνεργάστηκε συστηματικά με τη Λία Χαράκη -μαζί πήραν μέρος στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, το Φεστιβάλ DancEUnion του Λονδίνου και το Φεστιβάλ OldMusicNewDance της Πολωνίας. Είναι στενή συνεργάτιδα της Στέγης Σύγχρονου Χορού Λεμεσού. Αρχισε να χορογραφεί από το 2011. Με την Αριάνα Μαρκουλίδου και την Εύα Κοραή ίδρυσε την ομάδα bytheway productions, η οποία ασχολείται με χοροθέατρο και εφαρμοσμένες τέχνες. Το «Στη χώρα των θ_υμάτων» θα ταξιδέψει επίσης στο Operaestate B-Motion Festival του Bassano del Grappa στην Ιταλία.

[email protected] 

 …………………………………………………………………………………………

INFO: Φεστιβάλ Αθηνών-Πειραιώς 260, Κτίριο Ε’. «Στη χώρα των θ_υμάτων». Ιδέα – Κείμενα: Ελεάνα Αλεξάνδρου- Εύα Κοραή. Χορογραφία – ερμηνεία: Ελεάνα Αλεξάνδρου. Δραματουργία: Διομήδης Κουφτερός. Σκηνικά: Εύα Κοραή. Σχεδιασμός φωτισμού: Αλεξάντερ Γιότοβιτς. 18 και 19 Ιουνίου στις 23.00