Resistance Festival πολιτικής και πολιτισμού

Με κορυφαίο όνομα τους Baba Zula, που έρχονται από την Κωνσταντινούπολη με αγωνιστικό πνεύμα, αλλά και με πολλούς άλλους καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό το δημοφιλές φεστιβάλ υπόσχεται ένα τριήμερο γεμάτο τέχνη, δικτύωση και ανταλλαγή εμπειριών

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

^[1]

Ενα κινηματικό… φεστιβάλ! Είναι δόκιμος ο όρος; Κι αν δεν είναι δεν πειράζει, αυτό είναι στην πραγματικότητα το Resistance Festival, μία Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων, που πραγματοποιείται για 6η συνεχόμενη χρονιά στη Γεωπονική σχολή, την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή. Ενα φεστιβάλ πολιτικής, αλλά και πολιτισμού. Σε ισόποσες δόσεις πάνω-κάτω αν κι εμείς προτιμούμε, περισσότερο, αυτά που αφορούν τον δεύτερο. Ενδιαφέρουσες οι συνευρέσεις δικτύωσης και ανταλλαγής εμπειριών κινημάτων και οργανώσεων, αλλά μην ξεχνάμε πως πρόκειται επίσης και για μια μεγάλη πολιτιστική συνάντηση. Με καλλιτέχνες και συγκροτήματα από Ελλάδα κι εξωτερικό.

Το κορυφαίο όνομα φέτος του φεστιβάλ μάς έρχεται από την Κωνσταντινούπολη. Πιο επίκαιρο από ποτέ. Οι BaBa ZuLa, το σημαντικότερο γκρουπ της τουρκικής avant-garde σκηνής θα ανεβεί στη σκηνή του Resistance Festival το Σάββατο βράδυ.Την έχουν βρει τη μαγική συνταγή στον ήχο τους που αποτελεί μία μίξη παραδοσιακής τουρκικής μουσικής με ηλεκτρονικούς ήχους, dub και reggae. Το βασικό τους όργανο είναι το ηλεκτρικό σάζι, έγχορδο που μοιάζει με μπουζούκι. Και αποτελεί ένα όργανο-σύμβολο της τουρκικής μουσικής παράδοσης. Οι Baba Zula έγραψαν ειδικά για τους Ελληνες φίλους του γκρουπ ένα κείμενο για όλα όσα συμβαίνουν στην Κωνσταντινούπολη σημειώνοντας πως παίζουν πάντα τη μουσική της εξέγερσης και της αντίστασης.

Την Παρασκευή η βραδιά είναι πιο σκληρή στους ήχους της με δύο από τα κορυφαία συγκροτήματα του εγχώριου ροκ να καταλαμβάνουν την κεντρική σκηνή. Nightstalker και The Last Drive μαζί! Σε διπλανή σκηνή ετοιμάζεται κρητική βραδιά με τους Αντώνη Φραγκιαδάκη, Λίλα Κατσούνα (Δραβίδες), Θοδωρή Κοτονιά (Μακρινά Ξαδέρφια) και Βασίλη Χατζημακρή. Το Σάββατο εκτός από τους Baba Zula παίζουν και οι Lemonostifel, ενώ στήνεται κι ένα ικαριώτικο γλέντι με τον Σκάτζακα και την παρέα του. Το Resistance κλείνουν την Κυριακή ο Χρήστος Θηβαίος και οι Mr. Highway Band, οι Encardia, οι Ital Light και οι Ρεμπετιέν.

[email protected]

info: Γεωπονική Σχολή, Ιερά Οδός, Αθήνα Ωρα έναρξης: 21.30 Είσοδος: άνεργοι – 2 ευρώ Γενική είσοδος – 5 ευρώ 3ήμερο εισιτήριο: 10 ευρώ http://www.resistancefestival.gr

…………………………………………………………………………………

«Αντλούμε έμπνευση από τους Ελληνες»

Ο Osman Murat Ertel από τους Baba Zula σχολιάζει όσα συμβαίνουν στην Κωνσταντινούπολη:

«Είμαστε περήφανοι που συμμετέχουμε στο φετινό Resistance Festival. Οποιες και να είναι οι εξελίξεις στην Κωνσταντινούπολη, έχουμε ήδη αποδείξει σε όλους ότι μπορεί να υπάρξει αντίσταση στους καταπιεστές. Ολόκληρη η χώρα αντιστέκεται για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά μας. Το κίνημα που ξεκίνησε από το πάρκο Γκεζί δεν ήταν απλώς ένα σοκ για την κυβέρνηση αλλά και για πολλούς από όσους συμμετέχουν σε αυτό. Εμείς πάντα πιστεύαμε ότι η Τέχνη και ειδικότερα η μουσική έχουν τη δύναμη να διαμορφώνουν το μέλλον. Ολοι οι φασίστες καταπιεστές καταρρέουν μια μέρα, όσο δυνατοί και αν πιστεύουν ότι είναι. Κι αυτοί ποτέ δεν έχουν την τέχνη ούτε κανέναν σοβαρό καλλιτέχνη στο πλευρό τους. Εχουν μόνο όσους επέλεξαν να ξεπουλήσουν την τέχνη τους με αντάλλαγμα τον πλούτο και την εξουσία. Οι BaBa ZuLa έγραφαν πάντα τη μουσική της εξέγερσης και της αντίστασης κατά της όποιας σατανικής δύναμης. Κληρονομήσαμε την παράδοση των Τούρκων folk τραγουδιστών που έγραφαν μουσική εναντίον της βαναυσότητας του Σουλτάνου. Ακόμη κι όταν παίζουμε ορχηστρικά τραγούδια, φέρουν αυτήν την ιδιαίτερη αύρα της εξέγερσης εναντίον του συστήματος, είτε αυτό αφορά τη μουσική βιομηχανία είτε την πολιτική. Κατά συνέπεια είναι ιδιαίτερα συμβολικό και σημαντικό για μας το ότι συμμετέχουμε στο φετινό Resistance Festival, αντλώντας έτσι έμπνευση από τα αδέλφια μας τους Ελληνες, που πρώτοι εφηύραν και υπεραμύνθηκαν της έννοιας της Δημοκρατίας για όλους. Ειδικότερα το όργανο που παίζω εγώ έχει κι αυτό το συμβολισμό του, μια και ποτέ δεν υπηρέτησε τους Σουλτάνους. Σε κανένα τραγούδι της κλασικής οθωμανικής μουσικής για το Παλάτι δεν θα βρεις το σάζι. Το σάζι, στην απεικόνισή του, υψωμένο στον αέρα με το ένα χέρι, σημαίνει εξέγερση και αντίσταση, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Κάθε Τούρκος το γνωρίζει αυτό, βαθιά στο υποσυνείδητό του…»