^[1]ΒΑΧΙΤ ΦΑΣΙΛ, Αφγανός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

«Το αφεντικό μου με φιλοξενεί σε ένα σπίτι πληρώνοντας ακόμη και το ρεύμα. Σας είπα, οι περισσότεροι είναι καλοί άνθρωποι

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Στον Νίκο Φωτόπουλο

Ο άνθρωπος που… όλα ήταν εναντίον του «βάζει τα γυαλιά» σε όλους τους κοντόφθαλμους ξενοφοβικούς αυτής της χώρας. Ο Βαχίτ Φασίλ, ένα 26χρονο λεβεντόπαιδο από το Αφγανιστάν, περπάτησε κόντρα στην ίδια του τη ζωή πριν από πέντε χρόνια, για να αποδείξει έμπρακτα ότι τη μοίρα σου τη φτιάχνεις μόνος σου.

Κόντρα στο καθεστώς της χώρας του, κόντρα στις αντιξοότητες του ταξιδιού από το Αφγανιστάν ώς την Ελλάδα, κόντρα στα στενά περιθώρια του νόμου για τη μετανάστευση, κόντρα σε μια άγνωστη γλώσσα, κόντρα στην ανεργία, κόντρα και στον ρατσισμό, ο νεαρός… «λαθρομετανάστης» έμαθε ελληνικά σε χρόνο μηδέν, αποφοίτησε από το Διαπολιτισμικό Λύκειο Θεσσαλονίκης, σπουδάζει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και σήμερα βραβεύεται από τον δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη, στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων, σε συνεργασία με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Ο Βαχίτ Φαχίλ, ένας άνθρωπος με πείσμα, ευγένεια, ήθος κι εργατικότητα, ένας νέος που κέρδισε το όνειρό του, μιλά «έξω καρδιά» στην «Εφ.Συν.», λέγοντας σκληρές αλήθειες αλλά και κρύβοντας μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα.

- Πώς πήρες την απόφαση να έρθεις στην Ελλάδα;

Το 2006 έφυγα από το Αφγανιστάν έχοντας όνειρο να σπουδάσω οικονομικά. Αφησα πίσω την οικογένειά μου. Εχω γονείς και άλλα τρία αδέλφια. Τρία αγόρια κι ένα κορίτσι. Εγώ είμαι ο δεύτερος. Αρχικά βρέθηκα στο Ιράν, αλλά ούτε εκεί υπήρχαν οι δυνατότητες των σπουδών που ήθελα. Τότε ήταν που αποφάσισα να έλθω στην Ελλάδα.

- Δεν σκέφτηκες τους κινδύνους και τα προβλήματα που θα είχες ως μετανάστης χωρίς χαρτιά;

Ηξερα ότι θα είναι δύσκολα. Το πιθανότερο ήταν να με πιάσουν και να με γυρίσουν πίσω. Αλλά είχα ένα όνειρο κι ήμουν αποφασισμένος να το κυνηγήσω. Ετσι, έφτασα αρχικά στη Μυτιλήνη, όπου βέβαια με έπιασαν οι Αρχές και μου έδωσαν στην Αστυνομία ένα χαρτί για ένα μήνα παραμονής. Δεν είχα λεφτά, δεν είχα τίποτα. Εφυγα τότε για την Αθήνα και μετά βρέθηκα στην Αρτα, όπου έκανα μεροκάματα στα χωράφια. Οταν μάζεψα κάποια λεφτά πήγα πίσω στην Αθήνα και έκανα αίτηση για πολιτικό άσυλο.

- Εχεις συναντήσει ρατσισμό στην Ελλάδα;

Στη Θεσσαλονίκη είμαι πολύ ευχαριστημένος. Πήγα σχολείο, τώρα στο πανεπιστήμιο. Εχω φίλους Ελληνες και ξένους. Ομως στην Αθήνα ήταν διαφορετικά. Θυμάμαι όταν κατέβηκα από το τρένο και ρώτησα κάποιον πως θα πάω εκεί που ήθελα, μου είπε να εξαφανιστώ από μπροστά του… Πολλές φορές δεν σου απαντούν όταν ρωτάς κάτι. Και σήμερα νομίζω ότι η κρίση έχει χειροτερέψει τα πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι πάντα και παντού υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Οι περισσότεροι είναι καλοί.

- Τι ξέρεις για τη Χρυσή Αυγή;

Είναι ένα κόμμα νεοναζιστικό που με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης προσπαθεί να διώξει τους μετανάστες.

- Εργάζεσαι τώρα που σπουδάζεις; Πώς ζεις;

Στη Θεσσαλονίκη πήγα στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο. Εκεί έμαθα καλά τα ελληνικά. Οι καθηγητές μου ήταν άψογοι. Ακόμη διατηρώ σχέσεις με πολλούς. Ταυτόχρονα δούλευα σε μια μεταφορική εταιρεία ως αποθηκάριος. Το αφεντικό μου με φιλοξενεί σε ένα σπίτι πληρώνοντας ακόμη και το ρεύμα. Σας είπα, οι περισσότεροι είναι καλοί άνθρωποι… Οταν έχω χρόνο να κλέψω από τις σπουδές, εργάζομαι. Εχω και κάποια χρήματα στην άκρη από τις δουλειές που έκανα όλα αυτά τα χρόνια και καταφέρνω να επιβιώσω.

- Στο πανεπιστήμιο πώς τα πας; Δυσκολεύεσαι;

Το μόνο που βρίσκω κακό είναι ότι αν δεν είσαι μπλεγμένος με ένα κόμμα, με μια πολιτική νεολαία, δεν βρίσκεις εύκολα φίλους και δυσκολεύεσαι να εξυπηρετηθείς. Είχα κάνει αίτηση για διαμονή στη φοιτητική εστία και απορρίφθηκε… Πάντως οι καθηγητές μας ενδιαφέρονται για τον φοιτητή και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να μας βοηθήσουν.

- Το μέλλον πώς το ονειρεύεσαι; Εδώ; Αλλού; Στην πατρίδα σου;

Το όνειρό μου είναι πλέον να πάρω το πτυχίο μου στα Οικονομικά και να κάνω μια δική μου επιχείρηση. Μια επιχείρηση που θα βοηθά τον άνθρωπο. Θέλω να βοηθήσω τους ανθρώπους. Η αλληλεγγύη είναι το παν για τον άνθρωπο. Και θέλω να μείνω εδώ, στην Ελλάδα, για να δημιουργήσω. Το ελληνικό κράτος προσπαθεί να με διώξει γιατί θεωρούμαι λαθρομετανάστης. Ομως εγώ αγαπώ την Ελλάδα, έχω μπει στην ελληνική κοινωνία και την αγαπώ πραγματικά. Θα παλέψω να μείνω και να δημιουργήσω εδώ.