Πίσω από την κουρτίνα των δυσθεώρητων νομικών εννοιών του Συντάγματος κρύβεται ένα μεγάλο πρόβλημα για την ελληνική δημόσια διοίκηση, και όχι μόνο, που επιμένει στην ευνοιοκρατία…

Ο λόγος για το άρθρο 4 του Συντάγματος που καθιερώνει την αρχή της ισότητας. Στα ελληνικά δικαστήρια υπάρχουν πολλές χιλιάδες αποφάσεων οι οποίες στηριζόμενες στην αρχή της ισότητας ακύρωσαν μεταθέσεις, μειώσεις μισθών, υποχρέωσαν σε προαγωγή (ειδικά σε ΔΕΚΟ και τράπεζες) υπάλληλων που θίχτηκαν κ.λπ.

Ισότητα και ΙΚΑ

Μέσα λοιπόν σ' αυτές τις συμπληγάδες της ισότητας μπλέχτηκαν και οι 445 υπάλληλοι του ΙΚΑ που το 2010 μέσω διαγωνισμού ΑΣΕΠ επιλέχθηκαν στην Αγροτική Τράπεζα και με νομοθετική ρύθμιση, πέρασαν το κατώφλι του Δημοσίου, για τo ΙΚΑ…

Αυτοί οι άνθρωποι, που ουδείς μπορεί να υποστηρίξει ότι ευθύνονται σε κάτι, από το 2010 εργάζονται για το ΙΚΑ και τώρα βλέπουν μπροστά τους τον εφιάλτη της ανεργίας, αφού για να προσληφθούν στο Ιδρυμα παρέκαμψαν άλλους που είχαν καταθέσει τα χαρτιά για διαγωνιστική διαδικασία του ΑΣΕΠ που γινόταν για προσλήψεις στο ΙΚΑ…

Τώρα το Διοικητικό Εφετείο με απόφασή του η οποία δεν αναστέλλεται ζητά την απόλυσή τους αφού η πρόσληψή τους είναι άκυρη. Η απόφαση αυτή του Διοικητικού Εφετείου στηρίχθηκε κυρίως στην αρχή της ισότητας.

Η διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζει ότι οι Eλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και καθιερώνει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων έναντι του νόμου, αλλά και την ισότητα του νόμου έναντι αυτών.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο κοινός νομοθέτης δεσμεύεται και υποχρεώνεται, όταν πρόκειται να ρυθμίσει ουσιωδώς όμοια πράγματα, σχέσεις ή καταστάσεις και κατηγορίες προσώπων, να μη μεταχειρίζεται κατά τρόπο ανόμοιο τις περιπτώσεις αυτές εισάγοντας εξαιρέσεις και κάνοντας διακρίσεις.

Η μόνη περίπτωση παράκαμψης της αρχής της ισότητας είναι λόγοι κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος. Ωστόσο το αν υφίστανται ή όχι υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων.

Επομένως, αν γίνει από τον νόμο ειδική ρύθμιση για ορισμένη κατηγορία προσώπων και αποκλείεται από τη ρύθμιση αυτή κατ' αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση άλλη κατηγορία προσώπων, για την οποία συντρέχει ο ίδιος λόγος που επιβάλλει την ειδική μεταχείριση, η διάταξη που εισάγει τη δυσμενή αυτή μεταχείριση, είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική.

Τα ίδια ισχύουν και όταν η ειδική ρύθμιση αφορά μισθό, σύνταξη ή άλλη παροχή προς δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο και γενικώς μισθωτό, οπότε, στην περίπτωση κατά την οποία γίνεται αδικαιολόγητη διάκριση, τα δικαστήρια επιδικάζουν την παροχή αυτή και σε εκείνους που αδικαιολόγητα εξαιρούνται…