Της Ολγας Λασκαράτου

Συμβαίνει τις περισσότερες φορές στις μετακομίσεις το παρόν να τυλίγεται στην ίδια κόλλα χαρτί με το παρελθόν. Συναντηθήκαμε με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη για τη δική της μετακόμιση, την πρόσφατη δισκογραφική της δουλειά με τίτλο «Μετακόμιση τώρα», που θα παρουσιάσει στις 3 Ιουλίου στο Θέατρο Βράχων.

• Τι είναι για σένα το τραγούδι;

«Πριν ασχοληθώ επαγγελματικά μαζί του, ένας τρόπος να περνάω ευχάριστα την ώρα μου. Οταν ήμουν μικρότερη, ήταν το παιχνίδι μου. Τώρα πλέον είναι τα πάντα. Ενα μέσο για να επικοινωνώ, αλλά και για να ανακαλύπτω τον εαυτό μου και τη ζωή».

• Σε τι τραγούδια βασίζεται αυτή η επικοινωνία;

«Στα πάντα. Δεν είμαι απ’ αυτούς που υπερασπίζονται ότι χρειάζεται να περάσεις κάτι συγκεκριμένο μέσα από την τέχνη. Σε μένα τουλάχιστον τα πάντα έχουν να πουν κάτι και θέλω να συνεχίσει να συμβαίνει αυτό».

• Εχεις σπουδάσει θέατρο, αλλά βρέθηκες στο τραγούδι.

«Ηθελα να ασχοληθώ με τη μουσική όταν τελείωσα το σχολείο αλλά για κάποιον ευλογημένο λόγο θεώρησα ότι θα μου έκανε καλό το θέατρο. Ηταν μια από τις πιο σοβαρές αποφάσεις που πήρα. Νιώθω τυχερή γιατί ήμουν και μικρή και ανώριμη και δεν ήταν συνειδητή».

• Σε τι θα σου έκανε καλό;

«Θεωρούσα ότι θα με βοηθούσε να ξεπεράσω ίσως μια ντροπή, να αποκτήσω σκηνική παρουσία. Μου έκανε, όμως, καλό σε όλα τα επίπεδα. Με έβαλε σ’ έναν κόσμο παιδείας και γνώσεων. Μυήθηκα στο τι σημαίνει δουλειά, συνέπεια, υπομονή, ομαδικότητα. Αυτά τα αναζητώ και σήμερα, γιατί η δουλειά μας έχει την τάση της ηγεσίας, του πρωταγωνιστή. Δεν κουράζομαι καθόλου στις πρόβες κι αυτό έρχεται σε κόντρα με τους συνεργάτες μου που, προερχόμενοι σχεδόν όλοι από τον μουσικό χώρο, είναι πιο καλομαθημένοι σε σχέση με τους ηθοποιούς, τους σκληραγωγημένους και μαθημένους σε πολύωρες πρόβες και κακές συνθήκες. Με το θέατρο άλλαξε η οπτική μου για τη ζωή. Ηταν για μένα ένα ταρακούνημα».

• Μετά τη σχολή έπαιξες στο θέατρο;

«Οχι, γιατί πήγα στη “Δεύτερη Ακρόαση” του Παρασκευά Καρασούλου κι από εκεί και πέρα…»

• Στο θέατρο τραγουδούσες;

«Ναι. Εκεί συνειδητοποίησα ότι η φωνή ήταν πολύ μεγάλη “πόρτα”. Κάλυπτε υποκριτικές αδυναμίες και κατάλαβα ότι αυτό ή πρέπει να το δουλέψω παραπάνω ή κάτι πρέπει να το κάνω. Κι έτσι άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά με το τραγούδι».

• Η αγάπη για το θέατρο τι θα γίνει;

«Αντιμετωπίζω το τραγούδι με τη διαδρομή ενός ηθοποιού κι όχι ενός μουσικού. Αυτό το έχουν αποδεχθεί οι συνεργάτες μου. Ακόμη και στις ενορχηστρώσεις. Κάποιες εισαγωγές τραγουδιών, για παράδειγμα, μπορεί να τις θεωρούν ανούσιες οι μουσικοί, αλλά εμένα με βοηθάνε στο να φτιάξω μια εικόνα. Θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω κάτι στο θέατρο. Μου αρέσει να προκαλώ τη ζωή μου να με αλλάζει».

• Σου δημιουργεί θλίψη η εγκατάλειψη της Αθήνας;

«Είμαστε σε φάση αλλαγών. Μου φέρνει θλίψη όταν σκέφτομαι τους ανθρώπους που κλείνουν τα μαγαζιά τους. Θεωρώ όμως ότι υπήρξε μια υπερβολή πριν. Είναι μια πολύ μικρή πόλη για να έχει τόσα πολλά πράγματα».

• Εχει επηρεάσει αυτή κατάσταση τη δισκογραφία και τα live;

«Η αίσθηση της φθοράς υπάρχει εδώ και καιρό. Κάποια στιγμή η διασκέδαση με τη μουσική θεωρήθηκε κάτι σαν πολυτέλεια, οπότε ήταν λογικό να χτυπηθεί πρώτη. Γενικά όμως έχω την αίσθηση ότι όλοι είναι κουρασμένοι. Υπάρχει όμως κι ένα ποσοστό ανθρώπων που καταβάλλει προσπάθεια να αντισταθμίσει το βάρος με αγάπη, επαφή, αλήθεια, αναζήτηση».

• Το πολυσυλλεκτικό από πλευράς δημιουργών υλικό της «Μετακόμισης» δίνει την εντύπωση ότι άλλαξες τον τρόπο ερμηνείας σου.

«Η επικοινωνία μου με τον κόσμο με έχει γαληνέψει. Ενα μεγάλο μέρος του φορτίου της αγωνίας φεύγει στα live. Τα τραγούδια αυτά με βοήθησαν να μπορέσω να πραγματοποιήσω αυτή την αλλαγή. Δεν έχουν την κραυγή πολλών απ’ αυτά που έχω τραγουδήσει στο παρελθόν. Εχουν μια υπόγεια σιωπή».

Ιnfo: 3 Ιουλίου, Θέατρο Βράχων Βύρωνα. 9.30 μ.μ. Εισιτήρια: προπώληση 10 (καταστήματα PUBLIC, www.viva.gr), την ημέρα της συναυλίας στα ταμεία του Θεάτρου Βράχων, 12€.