«Η κυβέρνηση ενέκρινε ένα σχέδιο λιτότητας και το ανέστειλε την επομένη. Το κόστος ζωής έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη ενώ ο μισός πληθυσμός επιβιώνει με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα»

Κραυγή αγωνίας από τον Aιγύπτιο νομπελίστα και πολιτικό Μοχάμεντ ελ Μπαραντέι για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα του και την ανικανότητα των ισλαμιστών να διαχειριστούν την εκρηκτική κατάσταση.

Ο πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας σε συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό «Foreign Policy» περιγράφει με τα πλέον μελανά χρώματα τις δραματικές εξελίξεις στην Αίγυπτο και εκφράζει την απαισιοδοξία του:

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Tου Δημήτρη Σ. Φαναριώτη

^[1]«Δύο χρόνια μετά την επανάσταση που ανέτρεψε τον Χόσνι Μουμπάρακ από την εξουσία, η Αίγυπτος είναι ένα αποτυχημένο κράτος και οι αποδείξεις επιδείνωσης της κατάστασης είναι ολοφάνερες γύρω μας. Σήμερα είμαστε μάρτυρες μιας διάβρωσης της ηγεσίας του αιγυπτιακού κράτους, του οποίου σκοπός είναι να διασφαλίζει την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη. Ομως, το κράτος δικαίου βρίσκεται σε διαδικασία αποσύνθεσης. Το 2012, οι δολοφονίες αυξήθηκαν κατά 130%, οι κλοπές κατά 350% και οι απαγωγές κατά 145%, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών.

»Ανθρωποι λιντσάρονται δημοσίως μπροστά στα μάτια των περαστικών, οι οποίοι δεν σταματούν για να τους σώσουν, αλλά για να απαθανατίσουν τις σκηνές με τις φωτογραφικές τους μηχανές! Είμαστε στον εικοστό πρώτο αιώνα, όχι στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, και οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, με αποτέλεσμα αυτή η κατάσταση να δημιουργεί πολύ φόβο και άγχος. Δεν μπορούμε να ζητάμε η αιγυπτιακή οικονομία να λειτουργήσει κανονικά υπό τις συνθήκες αυτές. Αιγύπτιοι ή ξένοι που έχουν χρήματα δεν επενδύουν. Οταν το κράτος δικαίου δεν γίνεται σεβαστό, όταν οι θεσμοί δεν λειτουργούν και κανένας δεν γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η επόμενη μέρα, είναι φυσικό να παραμένει προσεκτικός και επιφυλακτικός.

»Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα ξένου συναλλάγματος, το δημοσιονομικό έλλειμμα να έχει “σκαρφαλώσει” φέτος στο 12% του ΑΕΠ και το εθνικό νόμισμα να χάνει την αξία του. Παράλληλα, σχεδόν το ένα τέταρτο των νέων Αιγυπτίων ξυπνά το πρωί και επειδή είναι άνεργοι παραμένουν χωρίς αντικείμενο απασχόλησης καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Σε όλους τους τομείς, τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη βρίσκονται στο κόκκινο. Ετσι, στη διάρκεια των προσεχών μηνών η Αίγυπτος κινδυνεύει να βρεθεί σε αδυναμία να πληρώσει το εξωτερικό της χρέος».

«Η χώρα μας χρειάζεται ξένες επενδύσεις, μια συνεκτική οικονομική πολιτική, αποτελεσματικά θεσμικά όργανα και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Η αιγυπτιακή κυβέρνηση εξακολουθεί να μην καταφέρνει να προτείνει ένα παγκόσμιο όραμα και λαμβάνει μόνο περιστασιακά οικονομικά μέτρα, χωρίς να ελέγχει το σύνολο της οικονομίας.

»Τον Δεκέμβριο, η κυβέρνηση ενέκρινε ένα σχέδιο λιτότητας προκειμένου να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και το ανέστειλε την αμέσως επόμενη μέρα. Το ίδιο διάστημα, το κόστος ζωής έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη, η κατάσταση έχει καταστεί κυριολεκτικά αφόρητη και τουλάχιστον το ήμισυ του πληθυσμού επιβιώνει με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα. Η εκτελεστική εξουσία, απλώς, δεν ξέρει πώς να κυβερνήσει τη χώρα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τις ικανότητες να κυβερνήσουν. Χρειαζόμαστε μια πολυκομματική επιτροπή για την τροποποίηση του Συντάγματος, καθώς το παρόν δεν εγγυάται ούτε μια καλή ισορροπία της εξουσίας ούτε τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες. Απαιτείται πολιτική συνεργασία μεταξύ των κατεστημένων κομμάτων – συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έχουν ισλαμική ευαισθησία καθώς και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία πιθανώς αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 20% του πληθυσμού. Η κυβέρνηση χάνει έδαφος επειδή δεν κατάφερε να τηρήσει τις υποσχέσεις της. Οι άνθρωποι θέλουν τρόφιμα, φροντίδα, εκπαίδευση και άλλα πολλά, τα οποία η Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν μπόρεσε να φέρει στον λαό. Δεν μπορούμε να τραφούμε με τη σαρία (ισλαμικός νόμος).

»Θέλω, τέλος, να τονίσω ότι οι Αιγύπτιοι λένε σήμερα κάτι το οποίο ήταν αδιανόητο μέχρι χθες: ζητούν την επιστροφή του στρατού. Φοβάμαι ότι υπάρχουν χειρότερα από ένα κράτος σε αποσύνθεση και πιστεύω ότι η Αίγυπτος είναι έτοιμη να το ανακαλύψει».