→ΑΙΓΥΠΤΟΣ Κομμάτι της κοινωνίας θεωρούν τον εαυτό τους οι Ελληνες και από τη μια αγωνιούν, αλλά από την άλλη συντάσσονται με το αίτημα του κινήματος για δημοκρατία

Του Γιάννη Μπασκάκη

^[1]«Από την πλευρά των Ελλήνων δεν θεωρείται πραξικόπημα. Είναι η επέμβαση του στρατού για το αδιέξοδο στη χώρα», λέει στην «Εφ.Συν.» ο κάτοικος Αλεξάνδρειας, Ανδρέας Βαφειάδης, αναφορικά με τη χθεσινή ανατροπή του πέμπτου κατά σειρά προέδρου της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μόρσι. «Πραξικόπημα είναι όταν ο στρατός καταλύει την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Στην περίπτωση της Αιγύπτου όμως αυτό είναι οξύμωρο. Ο στρατός μπαίνει σαν μαξιλάρι για να μη φαγωθούν μεταξύ τους τα δύο κομμάτια του αιγυπτιακού λαού», μας επισημαίνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, Χρήστος Καβαλής. Στη διαμάχη ανάμεσα στους υπερασπιστές του καθεστώτος και στην πλειονότητα του αιγυπτιακού λαού που αποζητά την αλλαγή, οι Ελληνες της Αιγύπτου παίρνουν ξεκάθαρη θέση. Ως πολίτες της χώρας αυτής και ως αναπόσπαστο τμήμα της αιγυπτιακής πραγματικότητας, συντάσσονται με το δεύτερο κομμάτι της κοινωνίας. «Θα θέλαμε να υπάρξει αλλαγή προς το δημοκρατικότερο. Η επανάσταση εναντίον του Μουμπάρακ ήταν για να γίνει η Αίγυπτος Δημοκρατία. Αλλαξε το καθεστώς αλλά η δημοκρατία δεν ήρθε. Είμαστε λοιπόν μ’ αυτούς, για την πρόοδο και την κοινωνική δικαιοσύνη», τονίζει ο κ. Καβαλής.

Η αισιοδοξία για αλλαγή και τη μετάβαση προς τη δημοκρατία είναι το ένα συναίσθημα. Το άλλο είναι ο φόβος. «Δεν κατεβαίνω στη δουλειά. Εχω πάρει άδεια μέχρι να είμαστε ασφαλείς. Ολοι ανησυχούμε», μας λέει η Βίβιαν Νικηταΐδη. Γεννήθηκε και ζει στο Κάιρο. Δουλεύει ως τραπεζική υπάλληλος στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών. Στις διαδηλώσεις δεν παίρνει μέρος. Νιώθει ότι είναι επικίνδυνο να το κάνει. Παραμένει κλεισμένη στο σπίτι και παρακολουθεί τις εξελίξεις. «Εχουμε αγωνία για το τι θα πουν. Περιμένουμε να φύγει ο πρόεδρος. Θα είναι καλύτερο να αλλάξει το καθεστώς. Αυτό θέλει όλη η Αίγυπτος», αναφέρει.

«Επηρεαζόμαστε στην καθημερινότητά μας. Δεν μπορούμε να πηγαίνουμε στη δουλειά το πρωί ή αναγκαζόμαστε να κλείνουμε νωρίς. Υπάρχει ανασφάλεια από τις διαδόσεις ότι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι θα επιτεθούν στους διαδηλωτές, ενώ ήδη έχουν υπάρξει θύματα». Ο Ανδρέας Βαφειάδης, ιδιοκτήτης τυπογραφικής μονάδας, είναι Αλεξανδρινός τέταρτης γενιάς. Συμμετέχει και ο ίδιος στις διαδηλώσεις. «Αλίμονο αν είμαστε θεατές στις εξελίξεις!» μας λέει και μας αφηγείται την εμπειρία του από τη συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της Αλεξάνδρειας. «Ηταν ατμόσφαιρα χαράς, όχι θυμού, γιατί ο κόσμος καταλάβαινε ότι έχει δύναμη κι ότι μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Η αστυνομία ήταν μέσα στον κόσμο και πανηγύριζε μαζί μας. Εβλεπα περιπολικά με πανό που έγραφαν “να πέσει ο Μόρσι”. Γι’ αυτό δεν υπάρχει φόβος στις διαδηλώσεις. Γιατί έχουμε πολιτοφυλακή και την αστυνομία μαζί μας».

Η πολιτική και η οικονομική αστάθεια της Αιγύπτου δεν θα μπορούσαν να αφήσουν στο απυρόβλητο και τη ζωή των Ελλήνων. Οπως μας αφηγείται ο κ. Καβαλής, οι καρποί της ανάπτυξης της εποχής του Μουμπάρακ δεν έφταναν στον λαό. Τους καρπωνόταν μια ολιγαρχία. Οταν το καθεστώς αυτό έπεσε, καλλιεργήθηκε η άποψη ότι θα υπάρξει ανακατανομή τους. Ομως με το καθεστώς Μόρσι, όχι μόνο η ανακατανομή δεν ήρθε ποτέ, αλλά η κατάσταση στη χώρα επιδεινώθηκε. Ο τουρισμός και οι επενδύσεις μειώθηκαν. Το ίδιο και οι ευκαιρίες εύρεσης εργασίας. Το λαθρεμπόριο πετρελαίου αυξήθηκε. Η υποτίμηση της αιγυπτιακής λίρας, τα προβλήματα στις συναλλαγές με τις τράπεζες και οι περιορισμοί στην κυκλοφορία συναλλάγματος είναι μερικές από τις παραμέτρους που δυσκολεύουν τη ζωή των πολιτών. «Δεν υπήρχε βενζίνη, κοβόταν το ρεύμα, δεν μπορούσαμε να πάμε στις δουλειές μας», λέει ο κ. Βαφειάδης, ο οποίος πλέον αναμένει με αγωνία τις εκλογές και μια νέα Αίγυπτο.