Ο Αιγύπτιος πρόεδρος, εμφανώς απομονωμένος και αντιμετωπίζοντας τον ξεσηκωμό του λαού της Αιγύπτου, ανετράπη μετά από ένα χρόνο στην εξουσία και αναμένεται τώρα η προκήρυξη πρόωρων προεδρικών εκλογών. Οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί στις πλατείες και τους δρόμους δηλώνουν πως ο λαός δεν φοβήθηκε ότι η επέμβαση του Στρατού ήταν ένα πραξικόπημα, απεναντίας είδε τον Στρατό ως παράγοντα εγγύησης μιας δημοκρατικότερης πορείας με σεβασμό των δικαιωμάτων του. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του στρατηγού Αμπντελ Φατάχ αλ Σίσι, ότι «ο Στρατός άκουσε την κραυγή του λαού για βοήθεια και ανέλαβε την ιστορική του ευθύνη».

Το αισιόδοξο μήνυμα που βγαίνει από την ανατροπή του Μοχάμεντ Μόρσι είναι το πνεύμα συμφιλίωσης που διοχετεύουν Στρατός και λαός, το οποίο αναμένεται να οδηγήσει σε έναν εκδημοκρατισμό της Αιγύπτου. Ταυτόχρονα γίνεται αντιληπτό ότι τα κινήματα της πλατείας Ταχρίρ ήσαν εξόχως αντιπροσωπευτικά του λαϊκού αιτήματος για περισσότερες ελευθερίες, για πρόοδο και κοινωνική δικαιοσύνη.

Είναι μεν οξύμωρο, αλλά ο Στρατός επενέβη όχι για την κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά σαν εγγυητής της ομαλότητας και ενός κοσμικού και όχι θεοκρατικού καθεστώτος, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την αποφυγή εμφυλίου σπαραγμού.

Ο ανατραπείς πρόεδρος διέψευσε τις προσδοκίες του αιγυπτιακού λαού όταν ανέλαβε καθήκοντα πριν από ένα χρόνο, οδηγώντας τη χώρα στην «καθαρότητα» του Ισλάμ, αγνοώντας τις απαιτήσεις του λαού για εκδημοκρατισμό. Το καθεστώς Μόρσι όχι μόνο δεν επέφερε την πολυπόθητη ανακατανομή του πλούτου, αλλά, αντίθετα, οι επενδύσεις μειώθηκαν, όπως και ο τουρισμός, όπως και οι ευκαιρίες εύρεσης εργασίας, με αποτέλεσμα τον πλούτο (τους καρπούς της ανάπτυξης του προηγούμενου καθεστώτος Μουμπάρακ) να τον καρπούται μια ολιγαρχία.

Ολα αυτά σε συνδυασμό με την έλλειψη καυσίμων, τις συχνές διακοπές ρεύματος, το λαθρεμπόριο πετρελαίου, τους περιορισμούς στην κυκλοφορία συναλλάγματος απογοήτευσαν τον αιγυπτιακό λαό και στη συνέχεια τον εξόργισαν, με αποτέλεσμα να βγει στους δρόμους και τις πλατείες.

Και αυτό είναι ένα από τα βασικά «πορίσματα» της ανατροπής Μόρσι. Ο αιγυπτιακός λαός βγήκε από την απάθεια, κατέλαβε τις πλατείες και μήνυσε προς όλους ότι, πλέον, δεν μπαίνει στα σπίτια του εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά του. Είναι το βασικό συμπέρασμα που εξάγεται από τη μακράς διάρκειας εξέγερσή τους, κάτι που, προφανώς, αντελήφθη και ο Στρατός. Ο αιγυπτιακός λαός έστειλε ηχηρό μήνυμα προς κάθε μελλοντική εξουσία ότι πλέον έχει λόγο ο ίδιος στη διαμόρφωση της οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Μήνυμα σαφώς αισιόδοξο και ταυτόχρονα αποτρεπτικό για κάθε επίδοξο κυβερνήτη.

Ο αιγυπτιακός λαός θέλει ειρήνη, ασφάλεια, δημοκρατία, πολύτιμα αγαθά που ο Μόρσι με τις «ισλαμικές» αποφάσεις του είχε καταπατήσει. Η σταθερότητα είναι το κύριο ζητούμενο και ο Στρατός φαίνεται να το αντιλήφθηκε, «υπακούοντας» στην απαίτηση του λαού για δημοκρατία και ανάπτυξη. Απομένει να δούμε αν ο Στρατός θα τηρήσει τις υποσχέσεις του και θα φανεί αντάξιος των λαϊκών προσδοκιών…