Το ΣτΕ έκρινε νόμιμο το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του υπουργού με το οποίο ρυθμίζονται οι όροι διεξαγωγής των δημόσιων συναθροίσεων. Η ΕΛ.ΑΣ. θα περιορίζει τις «μικρές» συγκεντρώσεις σε μέρος του οδοστρώματος

Της Κατερίνας Κατή

^[1]Ο «αστυφύλαξ» θα αποφασίζει, και μάλιστα με τη «βούλα» του ΣτΕ, πότε μια συγκέντρωση είναι «μικρή» και πώς αυτή θα διεξαχθεί, εάν βεβαίως πάρει το «οκέι» του αρμόδιου οργάνου, ώστε να μη διαταραχθεί η οδική κυκλοφορία και η κοινωνικοοικονομική ζωή της πόλης.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε συνταγματικό και νόμιμο το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Ν. Δένδια, με το οποίο ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες θα πραγματοποιούνται οι δημόσιες συναθροίσεις και συγκεντρώσεις. Ετσι, οι «μικρές συναθροίσεις» απαγορεύονται πλέον σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από εκατό χιλιάδες κατοίκους, ενώ δεν επιτρέπεται η κατάληψη ολόκληρου του οδοστρώματος και η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων από ιδιαίτερα μικρές.

Οσον αφορά το μέγεθος της συνάθροισης και τη δυνατότητα περιορισμού τους σε τμήμα του οδοστρώματος, τη σχετική απόφαση θα λαμβάνει ο αρμόδιος αστυνομικός διευθυντής, ο οποίος και θα ενημερώνει άμεσα τους ενδιαφερόμενους για την απόφασή του (εντός 24ώρου).

Συνδικάτα και κόμματα

Αντίθετα, οι περιορισμοί αυτοί δεν ισχύουν για συναθροίσεις και πορείες που εξαγγέλλονται και διοργανώνονται από πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή και από τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις, ή για συναθροίσεις ιστορικού εορτασμού ή επετειακού χαρακτήρα.

Τα μέλη του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ αποφάνθηκαν ότι με το επίμαχο Π.Δ. «δεν επιδιώκεται η ρύθμιση ή ο περιορισμός της άσκησης του δικαιώματος του συνέρχεσθαι» αλλά καθορίζονται οι αρμοδιότητες της οικείας αστυνομικής αρχής, ώστε σε περίπτωση ιδιαιτέρως μικρής σε αριθμό δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης να διασφαλίζεται η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και παράλληλα να μη διαταράσσεται υπέρμετρα η κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης.

Στη σχετική γνωμοδότησή τους (186/2013) τα μέλη του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ επισημαίνουν ότι:

● Το Σύνταγμα (άρθρο 11) καθιερώνει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, το οποίο «ανήκει στις θεμελιώδεις ελευθερίες που αποτελούν τη βάση του δημοκρατικού πολιτεύματος».

● Ως συνάθροιση νοείται όχι μόνο η συγκέντρωση προσώπων που πραγματοποιείται κατόπιν προηγούμενης συνεννοήσεως και προετοιμασίας, αλλά και η συγκέντρωση η οποία, παρά το ότι άρχισε χωρίς προηγούμενη συνεννόηση και προετοιμασία, όμως έλαβε στη συνέχεια τον χαρακτήρα συναθροίσεως λόγω του ότι προέκυψε η θέληση των συγκεντρωμένων προσώπων να εκδηλώσουν ή να προβάλουν γνώμες ή φρονήματα και εν γένει να επιδιώξουν κοινό σκοπό (αυθόρμητες συναθροίσεις).

Εξάλλου -συνεχίζουν οι δικαστές- «δεν είναι ανεκτές από το Σύνταγμα οι γενικές απαγορεύσεις δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων, όταν συνιστούν, κατ’ ουσίαν, ανεπίτρεπτη αναστολή του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος του συνέρχεσθαι, η νομιμότητα δε των σχετικών διοικητικών πράξεων με τις οποίες απαγορεύεται η άσκηση του παραπάνω δικαιώματος ελέγχεται από τα δικαστήρια ευθέως αλλά και παρεμπιπτόντως».