Στην κυκλοφορία δόθηκε και επισήμως ο δρόμος Ανθούσα -Μπάρος- Καλαρρύτες στα 1.905 μέτρα υψόμετρο στα Τζουμέρκα, που θα ενισχύσει τη νομαδική κτηνοτροφία και θα ανοίξει προοπτικές για τον τουρισμό

ΙΩΑΝΝΙΝΑ Του Φιλήμονα Καραμήτσου

^[1]Σάββατο μεσημέρι στον Μπάρο, στα Τζουμέρκα, στα 1.905 μέτρα υψόμετρο. Στους 12 βαθμούς η θερμοκρασία και αέρας πολύς. Γύρω, όμως, χαμόγελα, καλή διάθεση, καλωσορίσματα στα βλάχικα, συναντήσεις μετά από καιρό και κουβέντες για τα σπίτια που ανοίγουν μετά τους μήνες του χιονιού τον χειμώνα.

Τα επίσημα εγκαίνια του ασφάλτινου δρόμου Ανθούσα – Μπάρος γίνονται αφορμή για μια μικρή τελετή που συγκεντρώνει τις τοπικές αρχές Τρικάλων και Ιωαννίνων, κατοίκους των κοντινών χωριών και κτηνοτρόφους. Ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης και ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός κόβουν στο τέλος την καθιερωμένη κορδέλα για να δώσουν και επίσημα προς χρήση ένα από τα πιο ψηλά ασφάλτινα περάσματα της Ελλάδας.

Yστερα από δύο δεκαετίες

Ο δρόμος 10 χιλιομέτρων, που ολοκληρώθηκε έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες από την πρώτη χάραξη, αποτελεί μικρό τμήμα ενός εκτενούς οδικού δικτύου που ενώνει από τη μία μεριά το Χαλίκι και την Ανθούσα κι από την άλλη το Ματσούκι με τους Καλαρρύτες. Στην ουσία, όμως, ενώνει πολλά περισσότερα πράγματα. Ενοποιεί τον χώρο των Τζουμέρκων, που μοιράζεται ανάμεσα σε διαφορετικούς νομούς και περιφέρειες και κάποτε μοιραζόταν και μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ενώνει την Ηπειρο και τη Θεσσαλία. Και πάνω από όλα ενοποιεί την τοπική οικονομία.

Η ορεινή διάβαση του Μπάρου μαζί με την Κατάρα ή τη Μεσοχώρα αποτελούν μερικές από τις ιστορικές διαδρομές του εμπορίου και της κτηνοτροφίας. Η αστυφιλία όμως και ο νέος τρόπος ζωής στις πόλεις τις άφησε στο περιθώριο.

Ανεβαίνοντας τον νέο δρόμο, δεν σε εντυπωσιάζουν μόνο τα τεράστια δάση, οι απόκρημνες πλαγιές ή το αλπικό τοπίο στο τέλος με τις κορυφές που κρατάνε ακόμα χιόνι –το ίδιο χιόνι, λένε, που προμηθευόταν και ο Αλή Πασάς για πάγο– αλλά και το ότι η κτηνοτροφία ζει ακόμα. Δεκάδες κοπάδια, στάνες, αγελάδες ελεύθερης βοσκής, κρατάνε και σήμερα μια ζώσα οικονομική δραστηριότητα.

Γι’ αυτούς τους κτηνοτρόφους προορίζονται πρώτα από όλα αυτοί οι δρόμοι. Για να μπορούν να είναι κοντά στα ζώα τους, για να μπορούν να τα μεταφέρουν με ασφάλεια όταν έρθει ο χειμώνας κάτω στα χωριά του θεσσαλικού κάμπου, αλλά και για να έχουν και οι ίδιοι ποιότητα ζωής στην καθημερινότητά τους. Αν η φέτα είναι ένα από τα πιο διάσημα ελληνικά προϊόντα στον κόσμο, είναι γιατί ψηλά στην Πίνδο η κτηνοτροφία αντέχει και συνεχίζει τον δρόμο της εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια.

Ανερχόμενος τουριστικός προορισμός

Υπάρχει βέβαια και η νέα μορφή οικονομίας, ο τουρισμός. Και είναι αλήθεια ότι πλέον και ένας άπειρος οδηγός από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη μπορεί να φτάσει με ασφάλεια στα ψηλά βουνά και τα παραδοσιακά χωριά. Τα Τζουμέρκα είναι ένας από τους ανερχόμενους τουριστικούς προορισμούς και έχουν δυνατότητες ακόμα μεγαλύτερης ανάπτυξης.

Τα μικρόφωνα μαζεύονται, η γεννήτρια που έδωσε ρεύμα σβήνει και αφήνει το τοπίο στην ησυχία. Ολοι μπαίνουν στα αυτοκίνητα για την επιστροφή. Στην πλατεία των Καλαρρυτών μαζεύεται κόσμος και στρώνεται ένα μεγάλο τραπέζι για επισήμους και μη. Γιορτάζονται τα 192 χρόνια από τη συμμετοχή των Καλαρρυτινών στην επανάσταση του 1821. Απέτυχε τότε η εξέγερση στο χωριό και οι κάτοικοι έφυγαν πρόσφυγες. Επέστρεψαν και το ξανάφτιαξαν. Και επιστρέφουν ξανά. Οσο τα περάσματα παραμένουν ανοιχτά.