Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου*

Δύσκολα η χώρα θα βγει από το οικονομικό αδιέξοδο. Τα νούμερα δεν βγαίνουν και η κατάσταση μάλλον χειροτερεύει. Εχουμε φτάσει πλέον να δανειζόμαστε απλά και σχεδόν μόνο για να αποπληρώνουμε δανειακές δόσεις. Σίγουρα η πορεία που ακολουθείται είναι αδιέξοδη και, ανεξάρτητα από δηλώσεις ανόητες ψυχικής τόνωσης, το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Αν υπήρχε αληθινό success story, δεν θα περνάγαμε το θρίλερ των εξοντωτικών διαπραγματεύσεων.

Οι κυβερνητικές οικονομικές επιλογές είναι καταστροφικές. Από μήνα σε μήνα, με μέτρα σπασμωδικά που δεν οδηγούν πουθενά, πασχίζουμε να εξασφαλίσουμε την επόμενη χρηματική δόση. Για να παραμείνουμε στον αφρό και να μην καταποντιστούμε. Σαν τους ναρκομανείς, που πασχίζουν για την εξασφάλιση της επόμενης δόσης, δίχως την παραμικρή σκέψη για την επόμενη ημέρα και για τη μελλοντική αποκατάσταση της υγείας τους. Ενα πολιτικό σύστημα που δεν χτίζει πάνω σε μια προοπτική είναι ένα σύστημα καταδικασμένο να καταρρεύσει.

Ασυντόνιστα, δίχως σκέψη και οραματισμό, με αποκλειστικό στόχο κοντόθωρες ταμειακές εξασφαλίσεις οι αρμόδιοι για την οικονομία παράγοντες αποδεκατίζουν τη μεσαία τάξη επιδιώκοντας, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, κοινωνική εξέγερση. Αγνοούν πως οι ξεσηκωμοί συνήθως προέρχονται, διαψεύδοντας τις μαρξιστικές δοξασίες, από τα μεσαία κοινωνικά στρώματα. Οταν βλέπουν κυρίως το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους. Και οι Ελληνες σήμερα αισθάνονται να κινούνται στο κενό. Καθημερινά, καινούργιες φορολογικές εμπνεύσεις των κυβερνώντων τινάζουν στον αέρα κάθε προγραμματισμό που θα μπορούσε να έχει απομείνει στη διάθεση των νοικοκυριών της χώρας. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση αδυνατεί να υλοποιήσει το παραμικρό στον τομέα των όποιων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ενώ αρνείται πεισματικά να πειράξει τον δημόσιο τομέα. Σε βαθμό μάλιστα που αναρωτιέται κανείς γιατί οι πιστωτές ασχολούνται με τη χώρα και δεν την αφήνουν να ακολουθήσει τον προδιαγεγραμμένο της δρόμο προς την καταστροφή…

Στοιχειώδης αντίληψη οικονομικών πραγματικοτήτων δείχνει πως διέξοδος δεν πρόκειται να υπάρξει δίχως ανάπτυξη. Κι αυτή δεν πρόκειται να εμφανιστεί αν δεν μειωθεί το κράτος και οι τεράστιες δαπάνες του, αν δεν περιοριστούν και μείνουν τουλάχιστον για μια 5ετία σταθεροί οι φόροι, αν δεν περικοπεί δραματικά η γραφειοκρατία και δεν απελευθερωθούν οι αγορές. Με πολιτικές κρατισμού, που μας οδήγησαν στα σημερινά χάλια, δεν πρόκειται να βγούμε από την κρίση. Αυτός που φταίει για τα αδιέξοδα, ο δημόσιος τομέας δηλαδή, οφείλει να πληρώσει και τον λογαριασμό. Μέχρι σήμερα εξακολουθούν να τιμωρούνται οι ιδιώτες. Που δεν έχουν ευθύνη για τον δυσθεώρητο δανεισμό.

Η σημερινή πολιτική συμπεριφορά των κυβερνητικών παραγόντων απαξιώνει οριστικά στα μάτια του κόσμου το αστικό πολιτικό σύστημα. Θα ριζοσπαστικοποιήσει τη μετριοπαθή συνήθως μεσαία τάξη και θα τη στείλει, ελλείψει εναλλακτικής λύσης, στα χέρια της Αριστεράς. Μαχητικοί αστοί θα αγκαλιάσουν απόψεις που ουδέποτε συμπαθούσαν και θα πάψουν σταδιακά να επενδύουν στους δημοκρατικούς θεσμούς. Με την ιδιοκτησία απροστάτευτη και τις οικονομικές συναλλαγές υπονομευμένες, δεν θα υπάρχει τίποτα πλέον που να συνδέει τον αστικό κόσμο με τη δημοκρατία. Ετσι, θα ανοίξει ο δρόμος, στην πρώτη απογοήτευση με την Αριστερά, για την επέλαση του φασισμού.

Κάνω έκκληση στους κυβερνώντες: Οσο υπάρχει –λίγος δυστυχώς- καιρός ακόμη, συνέλθετε και ακολουθήστε τον δρόμο της λογικής…

…………………………………………………………………………………………….

* www.andrianopoulos.gr