→ΜΕΞΙΚΟ Ο αρχηγός ενός από τα πιο βίαια καρτέλ ναρκωτικών, των Zetas, έπεσε στα χέρια πεζοναυτών μαζί με την πάνοπλη συνοδεία του, τον λογιστή του και μια βαλίτσα με δύο εκατομμύρια δολάρια

Του Γιώργου Τσιάρα

^[1]Στα δίχτυα του νόμου έπεσε ο αιμοσταγής αρχηγός των διαβόητων «Σέτας» (Zetas), ενός από τα πιο βίαια καρτέλ ναρκωτικών στο Μεξικό, υπεύθυνου για μερικές από τις χειρότερες σφαγές αμάχων στον ακήρυχτο ναρκω-πόλεμο των τελευταίων χρόνων.

Ο 40χρονος Μιγκέλ Ανχελ Τρεβίνιο Μοράλες, που είχε αναλάβει τα ηνία του καρτέλ τον Οκτώβριο του 2012, μετά τον βίαιο θάνατο του προκατόχου του Εριμπέρτο Λασκάνιο, συνελήφθη κοντά στα σύνορα με τις ΗΠΑ, έπειτα από καλά συντονισμένη επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων του μεξικάνικου ναυτικού, στην οποία παραδόξως δεν έπεσε ούτε ένας πυροβολισμός – δείγμα ότι πιθανότατα έπεσε σε καλοστημένη ενέδρα. Ο «Ζ-40», όπως ήταν ο κωδικός του στην οργάνωση, πιάστηκε μαζί με την πάνοπλη συνοδεία του, αλλά και τον προσωπικό λογιστή του, ενώ πλησίαζε τα σύνορα μέσα σε ένα φορτηγάκι, έχοντας μαζί του μια βαλίτσα με δύο εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά: την επικίνδυνη αποστολή της σύλληψης του έφεραν σε πέρας ένα αερομεταφερόμενο «κομάντο» Μεξικανών πεζοναυτών, που επέβαιναν σε μαχητικό ελικόπτερο οπλισμένο με πυραύλους αέρος – εδάφους…

Το ότι στην επιχείρηση συμμετείχαν πεζοναύτες δεν είναι τυχαίο για όσους γνωρίζουν το ιστορικό της οργάνωσης. Οι «Ζητάδες» δεν είναι μια απλή συμμορία, αλλά μια εξαιρετικά οργανωμένη ομάδα που απαρτίζεται από άριστα εκπαιδευμένους στα όπλα πρώην κομάντος των ειδικών δυνάμεων, που όχι μόνο πέρασαν στο άλλο στρατόπεδο, από το 1999 και μετά, αλλά ευθύνονται για ορισμένα από τα χειρότερα μακελειά του πολέμου – από τη δολοφονία 72 μεταναστών στο Σαν Φερνάντο το 2010 έως τη μαζική σφαγή 193 αμάχων του 2011, στην ίδια πόλη. Πολλοί από τους Zetas έχουν εκπαιδευτεί σε τεχνικές ανταρτοπολέμου, αλλά και ανακρίσεων από τις αμερικανικές, αλλά και τις ισραηλινές ειδικές δυνάμεις, ενώ φέρουν τον πλέον σύγχρονο οπλισμό.

Η οργάνωση αρχικά λειτούργησε ως μισθοφορικός στρατός στην υπηρεσία του καρτέλ του Κόλπου, αλλά αυτονομήθηκε μετά το 2010 και έγινε διαβόητη όχι μόνο για τον αριθμό των θυμάτων της, αλλά και για τις φρικτές μεθόδους των δολοφονιών της, που είχαν σκοπό την κατατρομοκράτηση των ανταγωνιστικών συμμοριών, της κυβέρνησης, αλλά και των τοπικών κοινωνιών στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται. Μεθόδους που περιλαμβάνουν άγριους βασανισμούς, ακρωτηριασμούς και αποκεφαλισμούς μελών αντίπαλων συμμοριών (όπως του καρτέλ της Σιναλόα) αλλά και μεταναστών από άλλες λατινοαμερικανικές χώρες που αρνούνταν να δουλέψουν ως σκλάβοι στις ναρκω-φυτείες και τα εργαστήρια παρασκευής ή ως «βαποράκια» για τη μεταφορά της κόκας, της μαριχουάνας και των συνθετικών ναρκωτικών προς τις ΗΠΑ. Ετσι κατάφεραν οι Zetas να ελέγχουν σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής ακτής της χώρας, και πρωτίστως τα σύνορα με το Τέξας.

Η σύλληψη του Τρεβίνιο, που είχε επικηρυχθεί έναντι 5 εκατ. δολαρίων και από τις αμερικανικές αρχές, παρουσιάζεται ως μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης του Ενρίκε Πένια Νιέτο στη μάχη κατά των εμπόρων ναρκωτικών. Ομως η εμπειρία έχει δείξει πως η σύλληψη ή η δολοφονία ηγετικών στελεχών των καρτέλ δεν οδηγεί σε καμιά περίπτωση σε τερματισμό των εχθροπραξιών, αφού ο τζίρος από το ναρκεμπόριο προς τις ΗΠΑ είναι εξωπραγματικά υψηλός, ενώ και οι κρατικοί μηχανισμοί που έχουν αναλάβει την καταπολέμησή του -και ιδιαίτερα οι δυνάμεις ασφαλείας- κάθε άλλο παρά αδιάφθοροι είναι.