ΣΥΡΙΑ Με 5.000 νεκρούς κάθε μήνα και 6.000 πρόσφυγες κάθε μέρα, την ώρα που η ανθρωπιστική βοήθεια μειώνεται κάθετα, φαίνεται πως η ανθρωπιστική καταστροφή που προκαλεί ο εμφύλιος έχει πάρει τραγικές διαστάσεις

Του Νικόλα Ζηργάνου

^{[1] [2]}

Η ανθρωπιστική καταστροφή στη Συρία είναι η χειρότερη έπειτα από εκείνη της Ρουάντα, δήλωσε χθες ο Αντόνιο Γκουτιέρες, ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Οι ψυχρές στατιστικές αναφέρουν ότι τους τελευταίους μήνες, σχεδόν 6.000 πρόσφυγες φτάνουν καθημερινά στα σύνορα με τις γειτονικές χώρες για να ζητήσουν ασφαλές καταφύγιο. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κάθε μήνα πεθαίνουν 5.000 Σύροι και τα θύματα από την αρχή της εξέγερσης ξεπέρασαν τους 100.000.

Μείωση των δωρεών

Δραματική είναι η κατάσταση και στη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας, καθώς μειώνονται συνεχώς οι δωρεές και οι χορηγίες προς τις οργανώσεις αρωγής που δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό της Συρίας. Ο Μπουλέντ Γιλντιρίμ, πρόεδρος της τουρκικής ΜΚΟ IHH, ανακοίνωσε χθες στην Κωνσταντινούπολη ότι από τα 50 έως 60 φορτηγά με τρόφιμα και φάρμακα που έστελνε καθημερινά στη Βόρεια Συρία, τώρα ο αριθμός τους μειώθηκε στα 10-15.

Αρνητικές είναι και οι προβλέψεις του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ στο Ιράκ, Μάρτιν Κόμπλερ, ο οποίος καταθέτοντας ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του διεθνούς οργανισμού, υποστήριξε πως ο πόλεμος στη Συρία επηρεάζει ευθέως την ενδοκοινοτική σύγκρουση μεταξύ σιιτών και σουνιτών στο εσωτερικό του Ιράκ και ανέφερε ότι τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών είναι διάτρητα.

Ο Κόμπλερ κατέθεσε ότι οι δύο συγκρούσεις αλληλοεπηρεάζονται και πως οι τελευταίοι τέσσερις μήνες στο Ιράκ ήταν οι πλέον αιματηροί των τελευταίων πέντε ετών, με 3.000 θύματα, ενώ οι Σύροι πρόσφυγες στο Ιράκ έχουν φτάσει τους 160.000.

Ενας πόλεμος μέσα στον πόλεμο διεξάγεται όμως και στη Βορειοδυτική Συρία (ή Δυτικό Κουρδιστάν, όπως ονομάζουν την περιοχή οι Κούρδοι κάτοικοι που αποτελούν και την πλειονότητα) καθώς συνεχίζονται οι μάχες μεταξύ ισλαμιστών ανταρτών της Αλ Νούρσα και Κούρδων πολιτοφυλάκων, «πεσμεργκά». Οι Αραβες σουνίτες μαχητές (με τη βοήθεια Τσετσένων και άλλων ξένων εθελοντών) προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος μέσα στις κουρδικές περιοχές και σύμφωνα με κουρδικά ΜΜΕ, συγκρούσεις αναφέρονται σε χωριά βόρεια από το Χαλέπι, αλλά και στο Καμίσλι και το Ρας αλ Αϊν, γνωστό και με το κουρδικό του όνομα, Σερέκανι. Τουρκικές εφημερίδες αναφέρουν ότι οι μάχες εντείνονται γιατί το κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ενωσης (PYD), που πρόσκειται στο ΡΚΚ, ετοιμάζεται να εξαγγείλει πολύ σύντομα την ίδρυση αυτόνομης περιοχής του συριακού Κουρδιστάν.

Η τακτική των Κούρδων

Οι Κούρδοι της Συρίας έχουν καταλήξει κατά πλειοψηφία να προωθήσουν την αυτονομία τους μέσα στο πλαίσιο της Συρίας, στο πρότυπο του ιρακινού Κουρδιστάν. Φιλοδοξία τους είναι να περιφρουρήσουν τις περιοχές τους, να εγκαταστήσουν νέους θεσμούς αυτοδιοίκησης, εκπαίδευσης, περίθαλψης και ασφάλειας και μετά από δημοψήφισμα να εκλέξουν και τοπικό Κοινοβούλιο.

Για να ξεπεράσουν τις αντιρρήσεις των ανταρτών του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), οι οποίοι φοβούνται ότι η κουρδική αυτονομία είναι προάγγελος ίδρυσης κράτους και διάσπασης της χώρας, οι Κούρδοι δίνουν διαβεβαιώσεις ότι δεν θα ιδρύσουν κράτος και ότι αν γίνει αποδεκτή η πρωτοβουλία τους από τη σουνιτική αντιπολίτευση, θα τη στηρίξουν στον αγώνα της για την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ.