Του Τάσου Τσατάλη

Οταν έχεις 16 μήνες να δουλέψεις σε ομάδα, όταν πείθεις τον εαυτό σου πως δεν υπάρχει τρόπος να βάλεις δυο ομάδες από κάτω, όταν λέγεσαι ΑΕΚ, φυσικό είναι αρχικά να είσαι αισιόδοξος. Οσο περνάει ο καιρός, όμως, ο Εβαλντ Λίνεν είναι φανερό ότι επηρεάζεται από το γενικότερο κλίμα σε αυτή την προβληματική ομάδα και χάνει και ο ίδιος τη σειρά του…

Χθες έβαλε… άγρια γκάζια στους παίκτες για τη διατροφή τους ή επειδή μιλάνε πολύ στα τηλέφωνα στις αποστολές, για τα παιχνίδια κ.λπ. Τα έχουμε γράψει ξανά στο πρόσφατο παρελθόν. Ολα ισχύουν κι ο Γερμανός έχει δίκιο.

Πριν από μία βδομάδα, όμως, μετά το ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, ο Γερμανός υμνούσε τους ίδιους ποδοσφαιριστές. Και μπροστά τους και στις συζητήσεις του με τρίτους. Για τα ψυχικά τους αποθέματα, για την… πίστη τους και για άλλα στοιχεία που τον εντυπωσίασαν στο συγκεκριμένο ματς.

Είναι φανερό πως, επειδή ακριβώς είναι εντελώς μόνος του μέσα σε αυτό το «απέραντο φρενοκομείο» που λέγεται ΑΕΚ και κάθε μέρα που… εμβαθύνει περισσότερο, προφανώς τον πιάνει και περισσότερη απελπισία, αρχίζουν ανάλογα να διαμορφώνονται και οι αντιδράσεις του.

Στήριξη από τη διοίκηση δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει διοίκηση. Ο γενικός αρχηγός Χρήστος Κωστής είναι καθαρά διακοσμητικό στοιχείο στα αποδυτήρια, που έμεινε κατόπιν… εντολής του Δημήτρη Χατζηχρήστου στον Δημητρέλο. Οι παίκτες τον έχουν κάνει συμμέτοχο στις πλάκες και στον… χαβαλέ και του αρέσει και του ίδιου μάλλον… Μέχρι εκεί.

Οι παλιότεροι παίκτες ασχολούνται με τα οικονομικά τους προβλήματα και κανείς στην ουσία δεν έχει όρεξη να ασχοληθεί με τα θέματα πειθαρχίας στην ομάδα και να βοηθήσει τον προπονητή.

Οι συνεργάτες του Λίνεν έχουν προσωπικές κόντρες με ποδοσφαιριστές, τρέχουν κάθε τρεις και λίγο κι ενημερώνουν τον Γερμανό ότι ο «τάδε έκανε αυτό, ο δείνα είπε εκείνο». Το αποτέλεσμα είναι ο προπονητής, που έχει και ευέξαπτο χαρακτήρα, εύκολα να «τσιτώνει» και να δημιουργούνται με ευκολία θέματα. Με τον Κατίδη για παράδειγμα… λόγω της νίκης με τον ΠΑΣ, ο Λίνεν δικαιώθηκε για τον τρόπο που το χειρίστηκε. Αλλά δεν μπορεί να γίνεται πάντα έτσι.

Λόγω της έλλειψης οποιασδήποτε μορφής διοικητικής ιεραρχίας που να δίνει και τον τόνο μέσα στην ομάδα, οι πιτσιρικάδες της ΑΕΚ είναι αλήθεια ότι έχουν κάνει τα Σπάτα… πενταήμερη σχολική εκδρομή.

Η έννοια σοβαρότητα είναι άγνωστη. Ο Λίνεν το διαπίστωσε γρήγορα αυτό, πίστεψε ότι μπορεί να το αλλάξει, αλλά προφανώς βλέπει τώρα ότι, χωρίς στηρίγματα, κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο. Κι αρχίζει κι εκείνος να παρουσιάζει αντιφατικές συμπεριφορές.