Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του πολυβραβευμένου για τις μικρές του Μιχάλη Κωνσταντάτου επιλέχτηκε για το επίσημο πρόγραμμα του σημαντικού ισπανικού φεστιβάλ. Συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα New Directors

^{[1] [2]}Το Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, εκτός από σημαντικό, είναι και γουρλίδικο για το ελληνικό σινεμά. Εκεί, το καλοκαίρι του 2011, o «Aδικος κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου, που συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα της διοργάνωσης, κέρδισε Βραβείο Σκηνοθεσίας και ο πρωταγωνιστής του Αντώνης Καφετζόπουλος το βραβείο Α' ανδρικού ρόλου.

Φέτος, το 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν (20-28 Σεπτεμβρίου) υποδέχεται μία ακόμα ελληνική ταινία, αυτή τη φορά στο τμήμα New Directors του επίσημου προγράμματος, που φιλοξενεί μόνο πρωτοεμφανιζόμενους σκηνοθέτες με την πρώτη ή δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία τους. Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος διεκδικεί με το «Luton», την πρώτη του ταινία, το βραβείο που συνοδεύεται από 50 χιλιάδες ευρώ και διανομή στην Ισπανία.

Οχι, δεν έχει σχέση με το ομώνυμο, γνωστό αεροδρόμιο του Λονδίνου, όπως μας διαβεβαιώνει ο πάντα λιγόλογος σκηνοθέτης, είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Η λέξη «Luton» μπορεί, όμως, να αφορά αυτόν προσωπικά, να είναι κάτι δικό του και αγαπημένο. Είναι προφανώς κι ένα παιχνίδι, ένα σύμβολο, ίσως, αναχώρησης, ταξιδιού και απογείωσης από την καθημερινότητα, που ενώνει τους τρεις τόσο διαφορετικούς ήρωες της ταινίας. Τον Τζίμη, έναν ευκατάστατο μαθητή Λυκείου γύρω στα 17. Τη Μαίρη, μια ασκούμενη δικηγόρο γύρω στα 30. Και τον Μάκη, έναν 50άρη οικογενειάρχη, ιδιοκτήτη ψιλικατζίδικου. Τι το κοινό μπορεί να έχουν; Την πίεση που νιώθουν μέσα στη συμβατική τους ζωή, όπου όλα φαίνονται ακίνητα και αναμενόμενα. Θα βρουν, όμως, τον τρόπο, ο καθένας τον δικό του, να ξεφύγουν.

«Είναι μια ταινία που μιλά για τον καθένα από μας, γι' αυτά που μας ενοχλούν, γι' αυτά που μας κρατάνε ακινητοποιημένους στην καθημερινότητά μας, δίνοντάς μας μια ψευδαίσθηση αθωότητας και κανονικότητας. Μιλά για τη βία που μας ακινητοποιεί, τη βία της ακινησίας», λέει ο Μιχάλης Κωνσταντάτος, λίγο πριν… φύγει για ολιγοήμερες διακοπές με την ικανοποίηση ότι η ταινία του τα κατάφερε.

Η πορεία, άλλωστε, του «Luton» ξεκίνησε με τον πιο κολακευτικό και σημαδιακό τρόπο. To 2011 επιλέχτηκε, ως πρότζεκτ ακόμα, από το «L' Atelier» του προγράμματος «Cinefondation» του Φεστιβάλ των Κανών. Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος είχε ήδη ειδοποιήσει για το ταλέντο και τη ματιά του από τις πολυβραβευμένες και με μεγάλη πορεία σε ξένα φεστιβάλ μικρού μήκους ταινίες του («Only for ever», «Two times now»). Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου, Κοινωνιολογία στο Πάντειο και παρακολούθησε και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ με τίτλο «Σχεδιασμός χώρου και πολιτισμός».

Εκτός από το σινεμά, ασχολήθηκε με πολιτιστικές εκπομπές στην τηλεόραση, γύρισε βιντεοκλίπ (για παράδειγμα, για το «No milk today» του Vassilikos), σχεδίασε installations για δημόσιους χώρους στην Αθήνα, ενώ, τι ευχάριστο, αγαπάει πολύ και το θέατρο. Εχει σκηνοθετήσει την «Πτώση» του Καμί στο Bios και είναι συνιδρυτής και σκηνοθέτης της ομάδας «blindspot», η οποία έχει παρουσιάσει δύο παραστάσεις στο Γκαράζ του Ιδρύματος Κακογιάννη («Parklife» και «X-Tokio»), πάντα με θεατρικά κείμενα του επίσης προερχόμενου από τον κινηματογραφικό χώρο Στέλιου Λυκουρέση, γιο του γνωστού σκηνοθέτη Τώνη Λυκουρέση.

Μαζί έγραψαν και το σενάριο του «Luton». Παίζουν οι Νικόλας Βλαχάκης, Ελευθερία Κόμη, Χρήστος Σαπουντζής, Γιώτα Αργυροπούλου, Θαλασσινή Βοσταντζόγλου, Κόνυ Ζήκου, Αννα Κουρουπού, Στηβ Κρικρής, Μάγδα Λέκκα, Αγλαΐα Παππά, Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Μαρία Τσιμά, Munse Kamal Hossain. Εκτακτη φιλική συμμετοχή: Νέλλη Αγγελίδου. Η διεύθυνση φωτογραφίας είναι του Γιάννη Φώτου, το μοντάζ του Γιώργου Μαυροψαρίδη, τα σκηνικά της Κικής Πίττα, τα κοστούμια της Λίτας Κοκκονάρη.

Παραγωγός ο Γιώργος Τσούργιαννης. Το «Luton» είναι μία ακόμα συμπαραγωγή του Faliro House productions του Χρήστου Β. Κωνσταντακόπουλου με το ΕΚΚ, την ΕΡΤ κ.ά. Θα βγει στις αίθουσες από τη Feelgood Entertainment.

B.Γεωργ.