Η εύπλαστη και γεμάτη ζωντάνια ηθοποιός, με τον πιο σέξι στραβισμό του κόσμου, πέρασε από τον «Ξέγνοιαστο καβαλάρη» στα «Πέντε εύκολα κομμάτια» και από το «Nashville» στο κύκνειο άσμα του Χίτσκοκ. Και δεν έχει σημασία αν δεν έγινε η μεγάλη σταρ όπως της άξιζε

^[1]Δεν ήταν ακριβώς όμορφη, δεν έπαιζε ρόλους δυναμικής ή απελευθερωμένης, η καριέρα της δεν έμεινε στα ύψη για πολλά πολλά χρόνια. Ομως η Κάρεν Μπλακ, που πέθανε την Πέμπτη στα 74 χρόνια της από έναν σπάνιο καρκίνο στο πεπτικό σύστημα, ήταν για ολόκληρη γενιά κινηματογραφόφιλων σύμβολο εκείνου του αμερικανικού σινεμά που, στα τέλη του ’60 και σε όλο το ’70, ανέτρεψε, ελεύθερο και ορμητικό, ιστορίες και αφηγήσεις.

Και μόνο δύο ρόλοι της λένε πολλά (πόσο μάλλον που ακολούθησαν κι άλλοι). Στον «Ξέγνοιαστο καβαλάρη» (1969) ήταν η καλόβολη πόρνη, που μαστουρώνει με acid παρέα με τον Πίτερ Φόντα σε ένα νεκροταφείο της Νέας Ορλεάνης. Στα «Πέντε εύκολα κομμάτια» (1970) του Μπομπ Ράφελσον ήταν η σερβιτόρα Ραγέτ Ντιπέστο, αγαπησιάρα, γλυκιά, αφελής και παραδομένη στον ταλαντούχο, αλλά και προβληματικό μουσικό φίλο της, που, φυσικά, ήταν ο Τζακ Νίκολσον και εξίσου φυσικά την εγκαταλείπει. Αυτός, ίσως, είναι και ο πιο αξιομνημόνευτος ρόλος της, της χάρισε, άλλωστε, και μια υποψηφιότητα στα Οσκαρ για β' γυναικείο ρόλο.

^[2]Το σέξι κορίτσι με τον στραβισμό, που έκανε το γαλάζιο βλέμμα της ακόμα πιο ενδιαφέρον, επιβάλλει την παρουσία της στη μεγάλη οθόνη, κλέβοντας την παράσταση από τους άνδρες με τους μεγάλους ρόλους. Εχει πίσω της δραματικές σπουδές στο πανεπιστήμιο και μαθήματα με τον Λι Στράσμπεργκ, έχει κάνει και το κινηματογραφικό της ντεμπούτο σε μια από τις πρώτες ταινίες του Φράνσις Φορντ Κόπολα, «You' re a big boy now» (1967). H Ραγέτ την κάνει περιζήτητη. Κι ας είχε διστάσει ο Ράφελσον να της δώσει τον ρόλο. «Νόμιζε ότι είμαι πολύ σύνθετη σαν χαρακτήρας για να την παίξω. Αλλά του είπα ότι βασικά είμαι απλή, ότι όλοι μας στην πραγματικότητα είμαστε απλοί άνθρωποι. Η Ραγέτ δεν είναι χαζή, απλώς δεν της πολυαρέσει να σκέφτεται. Δεν είχα ανάγκη να γνωρίζω κάποια σαν αυτή για να την παίξω, της έμοιαζα σε πολλά. Η Ραγέτ χαίρεται τα πράγματα όπως είναι, δεν τα φορτώνει νοήματα».

^[3]Στις επόμενες ταινίες έπαιξε μια σειρά από ενδιαφέροντες ρόλους. Στο «Drive, He Said» (1971), σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τζακ Νίκολσον, ήταν η σύζυγος ενός καθηγητή πανεπιστημίου που τα φτιάχνει με ένα φοιτητή-αθλητή. Στο «Σύνδρομο Πορτνόι» (1972), μεταφορά του αριστουργήματος του Φίλιπ Ροθ, παίζει την υπερσεξουαλική χριστιανή φιλενάδα του Εβραίου ήρωα με τη θρυλική, πια, εμμονή του με τον αυνανισμό. Στον «Μεγάλο Γκάτσμπι» (1974) με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ ξεχωρίζει στον μικρό ρόλο της Μιρτλ Γουίλσον και κερδίζει Χρυσή Σφαίρα β' ρόλου. Και στο δραματικό μιούζικαλ «Νashville» του μεγάλου Αλτμαν (1975) γίνεται η Κόνι Γουάιτ, βετεράνος, ανταγωνιστική τραγουδίστρια της φολκ. Γράφει μόνη της τα τραγούδια που λέει και φτάνει στις υποψηφιότητες για τα Γκράμι.

Και δεν ξεχνάμε, πράγμα αδύνατον, ότι η Κάρεν Μπλακ είχε τη μεγάλη τύχη και τιμή να επιλεγεί από τον Χίτσκοκ για να πρωταγωνιστήσει στο πλευρό του Μπρους Ντερν στην τελευταία του ταινία, το «Family Plot» (1976), στον ρόλο μιας κλέφτρας κοσμημάτων και ερασιτέχνιδος απαγωγέα. Πρωταγωνίστησε και στην ταινία καταστροφής «Airport 1975». Είχε, ήδη, όμως, αρχίσει η σταδιακή παρακμή της καριέρας της, που ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του ’80. Κι ας της εμπιστεύθηκε ο μεγάλος φίλος της, Ρόμπερτ Αλτμαν, έναν ωραίο ρόλο μιας τρανσέξουαλ στην ταινία του «Come back to the 5 & Dime, Jimmy Dean, Jimmy Dean» – έκανε κι ένα μικρό πέρασμα από τον «Παίχτη» του.

Τα επόμενα χρόνια, η Κάρεν Μπλακ, χωρίς να σταματήσει να δουλεύει ούτε λεπτό (γύρισε συνολικά πάνω από 100 ταινίες σε 40 χρόνια καριέρας), εγκατέλειψε τις φιλόδοξες ταινίες που άφηναν το σημάδι τους και ειδικεύτηκε σε ταινίες τρόμου και θρίλερ στην τηλεόραση και το σινεμά («Invaders from Mars», «House of 1000 corpses» κ.ά.). Πάντα ενεργή μέχρι το τέλος, έκανε σόου πίστας, έγραφε θεατρικά.

Ο καρκίνος της, που εμφανίστηκε πριν από τρία χρόνια, έγινε ευρύτερα γνωστός μόλις τον περασμένο Μάρτιο, όταν ο τέταρτος σύζυγός της, Στίβεν Εκελμπερι, ζήτησε μέσω ενός web site οικονομική βοήθεια από τους φαν της για την πανάκριβη, πειραματική θεραπεία της. Πέθανε, δυστυχώς, λίγους μήνες αργότερα σε κλινική του Λος Αντζελες. «Υπέροχη Κάρεν Μπλακ, αναπαύσου εν ειρήνη» έγραψε στο twitter η Μία Φάροου.

Επιμ.: Β. Γεωργακοπούλου