→Η Επιτροπή για την Κατάργη­ση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM) επαναφέρει το θέμα διαγραφής του ελληνικού χρέους

Του Τάσου Τσακίρογλου

Με έναν τίτλο που περιέχει λογοπαίγνιο (depression or recession? – όπου η πρώτη λέξη μπορεί να μεταφραστεί ως οικονομική δυσπραγία, αλλά και ως κατάθλιψη), η Επιτροπή για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM), υπό τον Βέλγο καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης Ερίκ Τουσέν (συνέντευξη στην «Εφ.Συν.» http://archive.efsyn.gr/?p=25897), επαναφέρει το θέμα της νομιμότητας του ελληνικού χρέους και αμφισβητεί τα προγράμματα της τρόικας, τα οποία «δεν σώζουν την Ελλάδα, αλλά την πνίγουν».

«Εξι χρόνια ύφεσης, μια εντυπωσιακή πτώση του ΑΕΠ από τα 231 δισεκατομμύρια ευρώ το 2009 στα 193 δισεκατομμύρια το 2012, ανεργία στο 26,9% τον Απρίλιο από 7,5% το 2008 και έκρηξη των αυτοκτονιών. Αυτή η εικόνα της Ελλάδας είναι καταστροφική και αποτελεί σήμα κινδύνου για την Ευρώπη» γράφει ο Ζερόμ Ντιβάλ στον ιστότοπο της οργάνωσης, συμπεραίνοντας ότι οι πιστωτές έχουν μετατρέψει την ύφεση σε κατάθλιψη, με την εικόνα να συννεφιάζει όλο και περισσότερο.

Στη συνέχεια αναφέρεται στον στόχο του προγράμματος της τρόικας να φτάσει το δημόσιο χρέος στο 124% του ΑΕΠ το 2020 και αναρωτιέται εάν ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να δεχτεί έναν μακροοικονομικό στόχο που δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του την ευημερία του.

Ο συγγραφέας τονίζει ότι οι στόχοι του ΔΝΤ που περιέχονται στην έκθεση του Ταμείου τον Ιούλιο επιβεβαιώνουν ότι ο πληθυσμός «εξακολουθεί να σπαρταράει στη θηλιά του χρέους, καθώς η μείωση του 2012 μόνο στο 156,9% του ΑΕΠ από το 170,3% τον προηγούμενο χρόνο έχει εξαφανιστεί εντελώς από μια αύξηση κοντά στο 176% το 2013».

Τώρα λοιπόν, λέει ο συντάκτης του άρθρου, το ΔΝΤ ισχυρίζεται ότι έχει μια νέα λύση που στηρίζεται στις προβλέψεις για την ανάπτυξη.

«Αυτό το «αισιόδοξο» σενάριο στηρίζεται σε μια φανταστική αύξηση των εξαγωγών, των επενδύσεων και της κατανάλωσης».

Στα συμπεράσματα περιλαμβάνεται η διαπίστωση ότι σκοπός της «διάσωσης της Ελλάδας» είναι η επιβολή ενός ριζοσπαστικού νεοφιλελεύθερου προγράμματος, το οποίο σπρώχνει το κράτος βαθύτερα στο χρέος, έτσι ώστε αενάως να καταπνίγονται οι αντιδράσεις της όποιας κυβέρνησης. Κατακλείδα της ανάλυσης αποτελεί η προτροπή να καταργηθεί το απεχθές μέρος του χρέους και να εκδιωχθεί η τρόικα που προκαλεί ανθρωπιστική κρίση.

Στην Ελλάδα η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους, η οποία δημιουργήθηκε το 2010 ύστερα από πρωτοβουλία του οικονομολόγου Κώστα Λαπαβίτσα και στη συνέχεια πήρε ώθηση από την πρόταση τής τότε ανεξάρτητης βουλευτού Σοφίας Σακοράφα, έχει συγκεντρώσει συνολικά 62.050 υπογραφές υποστήριξης, ωστόσο ουσιαστικά βρίσκεται εν υπνώσει, ενώ όλο και λιγότερες δυνάμεις στον χώρο της Αριστεράς φαίνεται να συμμερίζονται αυτή την ιδέα, αφού προϋποθέτει (αλλά και οδηγεί) σε πολιτική ρήξεων.