ΑΙΓΥΠΤΟΣ Με πρόσχημα την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», το κατεστημένο σχεδιάζει να θέσει εκτός νόμου τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και βυθίζει τη χώρα στο αίμα

 

Της Μαργαρίτας Βεργολιά

 

^[1]Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 830 μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες -οι 79 είναι μέλη των δυνάμεων ασφαλείας. Το τελευταίο 48ωρο συνελήφθησαν πάνω από 1.000 «στοιχεία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας», μεταξύ αυτών και ξένοι, αναφέρει το αιγυπτιακό υπουργείο Εσωτερικών -οι 400 το Σάββατο, στο τέμενος αλ-Φατχ, στην πλατεία του Ραμσή του Καΐρου, όπου είχαν ταμπουρωθεί, ένοπλοι και μη, υποστηρικτές του ανατραπέντος (κι εδώ κι έναν μήνα κρατούμενου σε άγνωστη τοποθεσία) ισλαμιστή προέδρου Μόρσι. Εξ αυτών, 38 έχασαν χθες κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες τη ζωή τους, ενώ μεταφέρονταν στις φυλακές.

 

Πολιτικό παιχνίδι

 

Την ίδια ώρα, στο Κάιρο, το υπουργικό συμβούλιο εξέταζε -με την επίκληση της τρομοκρατικής δράσης- σχέδια να τεθεί εκτός νόμου η μεγαλύτερη ισλαμική οργάνωση της Αιγύπτου, εξωθώντας την έτσι στην περιθωριοποίηση και, κατά το δοκούν, στη διάσπασή της. Τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ «καλών» και «κακών» ισλαμιστών τράβηξε ακόμη πιο βαθιά χθες ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων-αντιπρόεδρος της μεταβατικής κυβέρνησης-υπουργός Αμυνας, στρατηγός αλ Σίσι: «Στη σημερινή Αίγυπτο υπάρχει χώρος για όλους μας», τόνισε, «όμως δεν θα ανεχτούμε όσους καταφεύγουν στη βία»…

 

Σε ένα υψηλού ρίσκου πολιτικό παιχνίδι, το στρατιωτικό-πολιτικό κατεστημένο του Καΐρου επιχειρεί το μεγάλο «ξεκαθάρισμα» στην Αίγυπτο, μαζεύοντας τα «απόνερα» της «αραβικής άνοιξης», πριν αυτά κατακλύσουν και τους περιφερειακούς συμμάχους του, κυρίως τις «εύθραυστες» μοναρχίες του Περσικού Κόλπου. Δεδομένης της στάσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας κυρίως μετά την «αποκαθήλωση» του Μόρσι, η επίκληση του -γνωστού από τις εποχές του Νάσερ και του Μουμπάρακ- επιχειρήματος περί «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» είναι μια εύσχημη πρόφαση για την ηγεσία του Καΐρου, την οποία στηρίζουν τώρα αρκετά κόμματα της Αιγύπτου.

 

Παρ’ όλα αυτά, σχολιάζει η γαλλική «Le Monde», «η επιλογή της “ολοκληρωτικής ασφάλειας” σκότωσε και την πολιτική αξιοπιστία των μετριοπαθών». Με την παραίτησή του από αντιπρόεδρος της μεταβατικής κυβέρνησης και τη χθεσινοβραδινή του μετάβαση στη φιλική γι’ αυτόν Αυστρία, ο Μοχάμεντ ελ-Μπαραντέι διαχώρισε ήδη τη θέση του, καταδικάζοντας εμμέσως την αιματοχυσία. Παρά την κατακραυγή γι’ αυτή την απόφαση, που χαρακτηρίστηκε ως «άτακτη φυγή» από το Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας, αναλυτές εκτιμούν ότι θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Και στο μεσοδιάστημα, η Μουσουλμανική Αδελφότητα θα «ποντάρει» σταθερά στην κλιμάκωση της πόλωσης για τη συσπείρωση των υποστηρικτών της.

 

Γι’ αυτήν την εβδομάδα καλεί σε καθημερινές διαδηλώσεις, κλιμακώνοντας παράλληλα τη δική της προπαγάνδα. Χθες, οπαδοί του Μόρσι επιχείρησαν να πολιορκήσουν το Ανώτατο Δικαστήριο σε νότιο προάστιο του Καΐρου, την ώρα που η Μουσουλμανική Αδελφότητα ανακοίνωνε ότι ακυρώνει όλες τις διαδηλώσεις κοντά στο προεδρικό μέγαρο, στα ανατολικά της αιγυπτιακής πρωτεύουσας, καταγγέλλοντας ότι ο στρατός έχει αναπτύξει ελεύθερους σκοπευτές στις στέγες παρακείμενων κτιρίων…

 

Η «ύψιστη αμαρτία»

 

Ομως, η απομόνωσή της γίνεται ολοένα και πιο καταφανής στη χώρα. Ο μεγάλος ιμάμης του τεμένους Αλ Αζχαρ (ανώτατη αρχή του σουνιτικού Ισλάμ), Αχμεντ αλ Τάγεμπ, κάλεσε χθες τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να επιλέξει, αντί για τη βία, τον διάλογο με την κυβέρνηση για την επίλυση της κρίσης. Ο μεγάλος μουφτής της Αιγύπτου, Σάουκι Αλάμ, χαρακτήρισε «ύψιστη αμαρτία» την κατοχή όπλων από διαδηλωτές και κάλεσε τις αιγυπτιακές αρχές να επιδείξουν «σιδηρά πυγμή σε όσους επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τους πολίτες ή επιτίθενται σε δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες». Μετά την πυρπόληση και λεηλασία 32 εκκλησιών την τελευταία εβδομάδα, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Αιγύπτου -με επικεφαλής τον Πατριάρχη των Κοπτών, Θεόδωρο Β’- καταδίκασε με ανακοίνωσή του «τη διεθνή παρέμβαση και παραπλάνηση» των Αιγυπτίων και ως προς «το δικαίωμά τους να μάχονται κατά της τρομοκρατίας».

 

Μέσα σε αυτό το κλίμα, το κίνημα Ταμάροντ -που πρωτοστάτησε στις διαδηλώσεις του Ιουνίου υπέρ της ανατροπής του Μόρσι- άρχισε από την Παρασκευή διαδικτυακή ψηφοφορία, εν είδει άτυπου δημοψηφίσματος, για την απόρριψη της αμερικανικής βοήθειας στην Αίγυπτο, αλλά και για τον τερματισμό της ειρηνευτικής συμφωνίας του Καμπ Ντέιβιντ με το Ισραήλ, που μέχρι σήμερα αποτελεί εγγύηση (και) για την απρόσκοπτη λειτουργία της Διώρυγας του Σουέζ. «Θα ήταν καλύτερο αντί για τις ΗΠΑ, τη Δύση και τον ΟΗΕ να στραφούμε περισσότερο προς τις αραβικές χώρες», «όσους σέβονται τη λαϊκή βούληση και την αιγυπτιακή εδαφική ακεραιότητα», ανέφερε εκπρόσωπος του Ταμάροντ.

 

Ηδη, οι μονάρχες της Σαουδικής Αραβίας και του Μπαχρέιν υιοθέτησαν τα περί «καταστολής της τρομοκρατίας». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Ιορδανός βασιλιάς Αμπντάλα, η ηγεμονία του οποίου αμφισβητείται πλέον ανοιχτά από την εγχώρια Μουσουλμανική Αδελφότητα. Μέχρι και το Κατάρ άρχισε να αλλάζει κατά τι τη θέση του, ανακοινώνοντας χθες ότι η βοήθεια που παρέχει στην Αίγυπτο προορίζεται για τη χώρα και όχι για κάποιο συγκεκριμένο κόμμα…

 

Μετρούν οφέλη και ζημιές

 

Η Δύση από την πλευρά της παραμένει αμφιταλαντευόμενη, μετρώντας οφέλη και ζημίες. Μπορεί εξάλλου να μην είδε ποτέ με καλό μάτι την άνοδο των ισλαμιστών στην εξουσία, όμως το ίδιο συμβαίνει και με την ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης από τον στρατό, που πήρε δις την απόφαση να αιματοκυλήσει το Κάιρο στο όνομα της Δημοκρατίας.

 

Παραμονή της έκτακτης συνόδου της Ε.Ε. για την κρίση στην Αίγυπτο, οι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ρόμπαϊ εξέδωσαν χθες ανακοίνωση, προαναγγέλλοντας «άμεση αναθεώρηση των σχέσεων» με το Κάιρο, «με τη λήψη μέτρων». Στη μακρινή Ουάσινγκτον ο πρόεδρος Ομπάμα δέχεται διαρκώς πια εισηγήσεις και διακομματικές πιέσεις για την άμεση αναστολή της παροχής στρατιωτικής βοήθειας στην Αίγυπτο, μέχρι νεωτέρας. Ενώ με ανακοίνωσή του, ο γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν ζήτησε για πολλοστή φορά αυτοσυγκράτηση, καλώντας «τις Αρχές και τους πολιτικούς ηγέτες στην Αίγυπτο να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τον τερματισμό της βίας».

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

 

Η «δημοκρατία» και ο γύψος

 

ΑΙΓΥΠΤΟΣ Η αιματοβαμμένη Τετάρτη ξεγύμνωσε τους αναλυτές σε Δύση και Ελλάδα, που αποκαλούσαν την ανατροπή του εκλεγμένου Μόρσι «δεύτερη επανάσταση» και απέφευγαν να πουν ότι η τάχα μεταβατική κυβέρνηση είναι μια χούντα και τίποτα άλλο

 

Του Γιώργου Τσιάρα

 

Οταν πριν από ενάμιση μήνα ο στρατός ανέτρεψε με την ισχύ των όπλων τον -ισλαμιστή μεν, εκλεγμένο δε- πρόεδρο της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μόρσι, έστω και με την υποστήριξη αρκετών εκατομμυρίων φιλελεύθερων πολιτών, πολλοί αναλυτές στη χώρα μας και αλλού έσπευσαν να κάνουν λόγο για «δεύτερη επανάσταση», που δήθεν θα αποκαθιστούσε τη δημοκρατία εμποδίζοντας τους «κακούς» Αδελφούς Μουσουλμάνους από το να εγκαταστήσουν ένα θεοκρατικό καθεστώς στη χώρα των φαραώ.

 

Πιστά σε αυτό το εξαρχής στρεβλό «κοσμικό» σκεπτικό, τα περισσότερα μεγάλα ΜΜΕ απέφυγαν όπως ο διάολος το λιβάνι να χαρακτηρίσουν τη νέα στρατοκρατούμενη κυβέρνηση με το όνομά της – να πούνε, δηλαδή, τη σκάφη σκάφη και τη χούντα χούντα. Ακόμη και η λέξη «πραξικόπημα» τους έπεφτε βαριά: κι έτσι, επί έξι εβδομάδες, βομβαρδιστήκαμε από κατεβατά υπέρ της «μεταβατικής κυβέρνησης» και της «αναγκαίας καταστολής», στο όνομα πάντα μιας υποτιθέμενης επιχείρησης για την… ολοκλήρωση της ημιτελούς επανάστασης του 2011 και την ανάταξη της φευγαλέας δημοκρατίας, πασπαλισμένης με μπόλικους μαϊντανούς σαν τον Μοχάμεντ ελ-Μπαραντέι και τα νεόκοπα αστέρια και αστεράκια του ξεθυμασμένου κινήματος «Ταμάροντ».

 

Ολα αυτά τα παραμύθια της Χαλιμάς μάς τελείωσαν το τρομερό βράδυ της περασμένης Τετάρτης και τα αιματοβαμμένα 24ωρα που ακολούθησαν. Ούτε ο Μουμπάρακ –ο «φασίστας», ο «δικτάτορας», ο «φαραώ» Μουμπάρακ, που κράτησε ογδόντα εκατομμύρια ψυχές στον γύψο για τριάντα χρόνια και γέμισε τα κολαστήρια με πιστούς- δεν τόλμησε να διατάξει το μακελειό κατά αμάχων που εμπνεύστηκε και εκτέλεσε ο επίγονός του στρατηγός αλ-Σίσι. Γιατί άλλο οι παρακρατικοί καμηλιέρηδες με τα λοστάρια και οι μαχαιροβγάλτες ασφαλίτες της Ταχρίρ κι άλλο οι ένστολοι ελεύθεροι σκοπευτές με τις διόπτρες στις ταράτσες και οι ριπές από τα μαχητικά ελικόπτερα και τα τεθωρακισμένα άρματα μάχης της νέας αιγυπτιακής χούντας, που σκότωσαν χιλιάδες άοπλους διαδηλωτές πυροβολώντας στο ψαχνό, σωρεύοντας πυραμίδες νεκρών – κι ακόμα δεν δείχνουν να χόρτασαν το αίμα.

 

Οσο κι αν τράβηξαν το σκοινί οι Αδελφοί, που προσπάθησαν -τυφλωμένοι από τις διαδοχικές εκλογικές επιτυχίες και το αναμφισβήτητο λαϊκό τους έρεισμα– να πετύχουν σε έξι μήνες όσα πέτυχε το πρότυπό τους, ο Ταγίπ Ερντογάν, σε δέκα και πλέον χρόνια αντιπαράθεσης με το τουρκικό «βαθύ κράτος», τίποτε δεν δικαιολογεί τη συνεχιζόμενη, χωρίς φραγμό, αδελφοκτόνο σφαγή ειρηνικών, στη συντριπτική τους πλειονότητα, υποστηρικτών τους. Οπως τίποτε, βέβαια, δεν δικαιολογεί την «ολική επαναφορά» σε θέσεις–κλειδιά των ανθρώπων του Μουμπάρακ, ένστολων και μη, που αντί να πάνε φυλακή παρέα με τον δικτάτορα, ξαναπαίρνουν τώρα με τη βία όσα προνόμια τους στέρησε προσωρινά το αυθόρμητο, λαϊκό, γνήσια επαναστατικό κίνημα της Ταχρίρ. Ας χαλαρώσουν λοιπόν αναπαυτικά στους καναπέδες τους οι απανταχού υποστηρικτές της θεωρίας της «δεύτερης επανάστασης» κι ας ποτίσουν με τα κροκοδείλια δάκρυά τους τα επόμενα κεφάλαια μιας από τις αιματηρότερες αντεπαναστάσεις της πρόσφατης αραβικής -και όχι μόνον- ιστορίας.

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

Το φιάσκο της πολιτικής Ομπάμα

 

ΑΙΓΥΠΤΟΣ Ενώ ο Λευκός Οίκος στήριξε το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Μόρσι, πιστεύοντας ότι εξυπηρετεί τα κοινά συμφέροντά του με το Ισραήλ, μετά τη σφαγή της Τετάρτης είναι έκθετος και ψελλίζει ότι ακύρωσε τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Κάιρο

 

Του Μιχάλη Ψύλου

 

^[2]Οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται εντελώς ανίσχυρες να σταματήσουν την κάθοδο της Αιγύπτου στην κόλαση. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα περιορίστηκε να ακυρώσει τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις «Bright Star», οι οποίες πραγματοποιούνται κάθε δύο χρόνια από το 1981 και θεωρούνται βασικό στοιχείο των στρατιωτικών σχέσεων μεταξύ της Ουάσινγκτον και του Καΐρου. Αλλά ο Ομπάμα δεν είπε τίποτα για τη στρατιωτική βοήθεια ύψους 1,3 δισ. δολαρίων που δίνεται κάθε χρόνο στον αιγυπτιακό στρατό μήπως και «συνετιστεί» η χούντα και σταματήσει την κτηνώδη καταστολή των ειρηνικών διαδηλώσεων. «Ο Ομπάμα μιλάει ήρεμα και δεν κρατάει ραβδί» έγραψε χαρακτηριστικά το αμερικανικό περιοδικό «Foreign Policy», προσπαθώντας να ερμηνεύσει με ηθικοπλαστικούς όρους την πολιτική της Ουάσινγκτον στην Αίγυπτο. Η αλήθεια είναι όμως πολύ διαφορετική και σκληρή.

 

^[3]Οι Ηνωμένες Πολιτείες στήριξαν το στρατιωτικό πραξικόπημα της 3ης Ιουλίου, που οδήγησε στην ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μόρσι, πιστεύοντας ότι η ανάληψη της εξουσίας από τον στρατό θα ενισχύσει τα αμερικανικά και ισραηλινά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή. Είναι σοφή η εκτίμηση του Εσάμ Αλ-Αμίν, συγγραφέα του βιβλίου «Το αραβικό ξύπνημα-Κατανόηση των επαναστάσεων στη Μέση Ανατολή», που παραθέτει το αμερικανικό περιοδικό «CounterPunch»: «Ο Μπαράκ Ομπάμα και οι ξένες δυνάμεις ενδιαφέρονται πολύ λίγο για την Αίγυπτο και τον λαό της. Ξανά και ξανά, η Δύση έχει αποδείξει ότι θυσιάζει τα υψηλά ιδανικά και τις αξίες στον βωμό των βραχυπρόθεσμων συμφερόντων της. Ιστορικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν περισσότερο για την ασφάλεια του Ισραήλ και για αυτόν τον λόγο στήριζαν τον Μουμπάρακ επί τρεις δεκαετίες, αντί να ενισχύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς στην Αίγυπτο. Τώρα, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ ευνοούν τον στρατηγό αλ Σίσι γιατί φοβούνται την άνοδο των ισλαμιστών. Για αυτό οι ΗΠΑ πιθανότατα στήριξαν την επέμβαση των στρατιωτικών ενάντια στη δημοκρατική βούληση του αιγυπτιακού λαού, ανεξάρτητα από τις συνέπειες, που ενδεχομένως θέσουν πραγματικά σε κίνδυνο τα μακροπρόθεσμα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή».

 

Ακριβώς. Είναι τόσο κοντόφθαλμη η πολιτική της Ουάσινγκτον στην Αίγυπτο, που έχει φτάσει στο σημείο «η κυβέρνηση Ομπάμα να έχει καταφέρει έναν… άθλο: να έχει αποξενωθεί και από τις δύο πλευρές που εμπλέκονται στην εμφύλια σύρραξη. Να θεωρείται η Ουάσινγκτον από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα η κύρια ξένη δύναμη υποστήριξης της στρατιωτικής καταστολής και από τον αιγυπτιακό στρατό σύμμαχος των ισλαμιστών», όπως γράφει εύστοχα το γαλλικό περιοδικό «Slate» στην ηλεκτρονική του έκδοση.

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες «κατάφεραν» να αντικατασταθούν ως κυρίαρχη δύναμη επιρροής στην Αίγυπτο από άλλες περιφερειακές δυνάμεις. Η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κουβέιτ έχουν ήδη δώσει στην αιγυπτιακή μεταβατική κυβέρνηση βοήθεια ύψους 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δέκα φορές μεγαλύτερη από την ετήσια αμερικανική βοήθεια.

 

«Η αμερικανική κυβέρνηση είναι τόσο αναξιόπιστη στη Μέση Ανατολή ώστε να δίνει το δικαίωμα σήμερα στη Ρωσία να ονειρεύεται πως μπορεί να καλύψει το κενό και να γίνει ο νέος πολιτικός και στρατιωτικός εταίρος των αιγυπτιακών αρχών, σε βαθμό συγκρίσιμο με την επιρροή που είχε η ΕΣΣΔ στην Αίγυπτο τις δεκαετίες του ’60 και του ’70» γράφει το «Slate».