ΒΕΡΟΛΙΝΟ, Του Παντελή Βαλασόπουλου

^[1]Στις 22 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθεί στη Γερμανία μια από τις πιο κρίσιμες εκλογικές μάχες. Κρίσιμη, όμως, για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, καθώς οι ψηφοφόροι της χώρας φαίνεται για την ώρα να αδιαφορούν για την εκλογική αναμέτρηση, ενώ τα γερμανικά ΜΜΕ παρουσιάζουν την προεκλογική περίοδο ως μια από τις πιο βαρετές στην ιστορία της Γερμανίας.

Βασική παράμετρος, το γεγονός ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η καγκελάριος Μέρκελ και οι Χριστιανοδημοκράτες θα επικρατήσουν με σημαντική ευκολία των αντιπάλων τους.

Αυτό αφαιρεί –μέχρι στιγμής– κάθε σασπένς από την αναμέτρηση. Το μόνο στοιχείο για το οποίο υπάρχει αγωνία είναι εάν οι εταίροι της Μέρκελ –το κόμμα των Φιλελευθέρων– θα καταφέρει να ξεπεράσει το όριο του 5% και να εισέλθει στο Κοινοβούλιο.

Επίσης, η μέχρι τώρα προεκλογική εκστρατεία της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, επιεικώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «αδιάφορη και κενή από ουσία».

Αποφεύγει τα δύσκολα

Η Ανγκελα Μέρκελ αποφεύγει συστηματικά να δώσει υποσχέσεις, δεν προτείνει καμιά λύση σε προβλήματα της χώρας ή της Ευρώπης και χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση: αναφέρει μόνον τα «επιτεύγματά» της, πιάνεται συνεχώς από το γεγονός ότι για πρώτη φορά η Ευρωζώνη είχε μικρή αύξηση της ανάπτυξης, δεν ανοίγει ωστόσο καθόλου τα χαρτιά της και κυρίως δεν λέει τι ξημερώνει για τους Ευρωπαίους και τους Γερμανούς την επομένη της 22ας Σεπτεμβρίου.

Το ίδιο και με το θέμα της Ελλάδας, το οποίο συστηματικά προσπαθεί να σπρώξει κάτω από το χαλί, παρά την πίεση που ασκείται από τα γερμανικά ΜΜΕ, αλλά και τους πολιτικούς της αντιπάλους.

Το θέμα κουρέματος του ελληνικού χρέους παραμένει ταμπού, παρότι το σύνολο των οικονομικών αναλυτών διαβλέπει ότι αυτό είναι αναπόφευκτο.

Ακόμη και στην εσωτερική πολιτική κανείς δεν ξέρει ποια είναι ακριβώς τα πλάνα της Μέρκελ, σε τομείς όπως τα θέματα της οικογένειας, η ενεργειακή, φορολογική, αλλά και η εξωτερική πολιτική.

Ωστόσο, η κ. Μέρκελ σαρώνει σε όλες τις δημοσκοπήσεις και το κόμμα της βρίσκεται σταθερά πάνω από το 40%, με τους Σοσιαλδημοκράτες να κυμαίνονται γύρω στο 25%.

Η προοπτική μιας μετεκλογικής συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων είναι πολύ κοντά, αν και –όπως έγραφε χθες το περιοδικό Spiegel– αρκετά στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών δεν θέλουν τον «μεγάλο συνασπισμό» και επεξεργάζονται σενάρια για νέες εκλογές.

Γνωρίζουν όμως ότι αυτό μπορεί να τους γυρίσει μπούμερανγκ, καθώς υπάρχει πάντοτε η προοπτική ενός συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων, με την ανοχή του κόμματος της Αριστεράς.

Με τον υποψήφιο καγκελάριο των Σοσιαλδημοκρατών, Πέερ Στάινμπρουκ, να έχει εδώ και καιρό χάσει τη μάχη των εντυπώσεων στον προεκλογικό αγώνα, η Μέρκελ στηρίζει τη δική της εκστρατεία αποκλειστικά στο πρόσωπό της και όχι στο περιεχόμενο του εκλογικού της προγράμματος.

Η προσωπικότητά της αγγίζει αυτή τη στιγμή την ιδιοσυγκρασία του μέσου Γερμανού ψηφοφόρου, ο οποίος και απεχθάνεται τα πειράματα και τις περιπέτειες.

Μέσα σε έναν κυκεώνα διεθνούς ανασφάλειας και αναταράξεων, με την οικονομική κρίση να πλήττει όλο και περισσότερους λαούς στην Ευρώπη, η Μέρκελ προσφέρει ασφάλεια, σιγουριά και συνέχεια.

Φόβοι για αποχή

Με την ημερομηνία των εκλογών να πλησιάζει, σημαντικό ρόλο θα παίξει και το ποσοστό των πολιτών που θα ασκήσουν τελικά το εκλογικό τους δικαίωμα, καθώς οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτό δεν πρόκειται –στην καλύτερη των περιπτώσεων– να ξεπεράσει το 70%.

Κάτι που δείχνει και την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζει ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος τις «πιο κρίσιμες εκλογές της χώρας».