Του Πέτρου Μανταίου

Ναι, αλλά ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου, όπως ανέγραφαν ευδιάκριτες πινακίδες στα παλαιά παντοπωλεία∙ κάτι που οι σημερινοί υπεύθυνοι και γενικώς αρμόδιοι εγγράφουν συνήθως στα παλαιά των υποδήματα. Διότι ό,τι και να λέει ο παυθείς πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου) Στέλιος Σταυρίδης, το ταμείο για τον ΟΠΑΠ είχε ήδη με την υπογραφή του κλείσει στο 33% συμμετοχής της Emma Delta του «συνταξιδιώτη» του Δημήτρη Μελισσανίδη έναντι 652 εκατ. ευρώ. Τελειωμένα πράγματα.

Οπότε, ακόμα και αν η κοινή πτήση Σταυρίδη-Μελισσανίδη με λίαρ τζετ του δεύτερου συνιστά –που δεν συνιστά– λόγο ακύρωσης της σύμβασης, ποιος να τρέχει τώρα στα ελληνικά δικαστήρια (θα γεράσουνε κι αυτοί κι εμείς!) και, μετά, στα ευρωπαϊκά να βρει το δίκιο του. Εκείνα τα χρόνια, στο απώτερο μέλλον, μπορεί να μην παίζονται πια στοιχήματα. Με την έννοια πως όσα ήταν να κερδηθούν, κερδήθηκαν και όσα ήταν να χαθούν, χάθηκαν. Καθώς οι διαχειριστές των πολιτικών υποθέσεων και του δημόσιου πλούτου, ως συνάγεται εκ της έως τώρα «πρακτικής», δεν θα έχουν αφήσει στο πλήθος των απέλπιδων σπιθαμή εδάφους καν να στοιχηματίσουν.

Και αν ο κ. Σταυρίδης αισθάνθηκε την ανάγκη να… απολογηθεί λέγοντας: «Δεν έκανα κάτι μεμπτό, έκανα κάτι πρακτικό» (να δεχτεί δηλαδή… εξυπηρέτηση του αντισυμβαλλόμενου με νωπό ακόμα το μελάνι μιας σύμβασης ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενης!), αυτήν ακριβώς την «πρακτική» εννοώ: αξιωματούχων που απαλλάσσουν εαυτούς με διαζευκτικά επινοήματα όπως: μεμπτό-πρακτικό, νόμιμο-ηθικό, «πρακτική» που μας κρατάει κολλημένους στον βάλτο με τα δηλητηριώδη ερπετά, τα αηδιαστικά βατράχια και κάποιους κλαυθμυρίζοντες γερο-κροκόδειλους.

Δυο λόγια για τους συνάδελφους του επαρχιακού Τύπου, που τώρα πια, εφημερίδες και περιοδικά, μοχθούν με δυσβάστακτους μνημονιακούς όρους∙ όπως π.χ. η στέρηση έκπτωσης στα ταχυδρομικά τέλη: Την κοινή πτήση Σταυρίδη-Μελισσανίδη αποκάλυψε πρώτη η εφημερίδα «Ημερήσιος» της Κεφαλονιάς!