Εντονες αντιδράσεις προκαλεί στην Ηπειρο η υποχρεωτική εισφορά στον ΟΑΕΕ των μικρών καταστημάτων

ΙΩΑΝΝΙΝΑ, Του Φιλήμονα Καραμήτσου

^[1]Μπορεί ένα καφενείο στα βουνά της Πίνδου να αντιμετωπίζεται ως μία ακόμη επιχείρηση και να υποχρεώνεται να καταβάλλει φόρους και εισφορές στα Ταμεία σαν να ήταν εγκατεστημένο στην πόλη; Οχι, βέβαια. Κι αυτό γιατί το καφενείο στο Πωγώνι ή στην Κόνιτσα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου έχει 10 πελάτες, και αν.

Το θέμα τέθηκε για ακόμη μία φορά μετά την πρόθεση να επιβληθεί εισφορά στον ΟΑΕΕ σε ασφαλισμένους του ΟΓΑ που έχουν μία μικρή επαγγελματική δραστηριότητα (καφενεία, καταστήματα κ.α.) σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων. Ηδη έχουν κινητοποιηθεί βουλευτές από πολλά κόμματα και δήμαρχοι παραμεθόριων δήμων ώστε να μην ισχύσει το μέτρο.

Εποστολή του περιφερειάρχη

Ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης δημοσιοποίησε έγγραφο που έστειλε στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού και στον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση, στο οποίο χαρακτηρίζει «αθλιότητα» την έκδοση της σχετικής εγκυκλίου, προσθέτοντας ότι το μόνο αποτέλεσμα που θα επιτευχθεί είναι να κλείσουν και τα μικρά καφενεία που υπάρχουν ακόμη στα χωριά, «αφού είναι αδύνατο όσοι τα λειτουργούν, προσφέροντας πραγματικό κοινωνικό έργο, να μπορέσουν να καλύψουν τα ασφάλιστρα».

«Σε κανένα σχεδόν χωριό της Ηπείρου δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει νόμιμα καφενείο (και άλλες μικρές επιχειρήσεις), που να είναι σε θέση να καταβάλλει ασφάλιστρα στον ΟΑΕΕ, τα οποία σε ημερήσια βάση υπολογίζονται σε οκτώ ευρώ, που για τα περισσότερα (ειδικά στις απομακρυσμένες περιοχές) αντιστοιχούν σε εισπράξεις εβδομάδας. Νομοτελειακά -ας το έχουν υπόψη τους οι επαΐοντες του υπουργείου και του ΟΑΕΕ- θα υποχρεωθούν σε κλείσιμο, με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται για τους λιγοστούς κατοίκους, τους ακόμη λιγότερους επισκέπτες τους και φυσικά για τα οικονομικά του ίδιου του ΟΑΕΕ. Αν αυτός είναι ο στόχος τους, τον έχουν ήδη πετύχει. Αν δεν είναι, ας τους συνετίσετε για να σταματήσει και να αλλάξει αυτή η τακτική», αναφέρει ο κ. Καχριμάνης.

Σχετικές δηλώσεις έχουν κάνει οι δήμαρχοι Πωγωνίου Κώστας Καψάλης και Κόνιτσας Παναγιώτης Γαργάλας, στην περιοχή των οποίων υπάρχουν πολλά μικρά ορεινά χωριά, αλλά ίδια είναι η κατάσταση σε όλη την Ηπειρο. Κι όταν λέμε μικρά χωριά, εννοούμε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς μπορεί να μένουν μόνιμα 10 με 20 κάτοικοι, συνήθως συνταξιούχοι, ενώ το καλοκαίρι αυξάνουν τον πληθυσμό τους για μερικές εβδομάδες με τους απόδημους.

Αναπόφευκτο το λουκέτο

Σε αυτά τα χωριά το καφενείο ή το παντοπωλείο παίζει έναν πιο συμβολικό ρόλο, αποτελώντας το κέντρο αναφοράς της κοινότητας. Εκεί δηλαδή αφήνει τα γράμματα ο ταχυδρόμος, εκεί θα περάσει ο γιατρός ή και ο δήμαρχος για να θέσουν οι κάτοικοι κάποιο αίτημα. Συνήθως το συντηρεί ένας συνταξιούχος ή κάποιος νεότερος που έχει κι άλλες ασχολίες και το βράδυ λειτουργεί ως τόπος συνάντησης. Υπό αυτές τις συνθήκες, όμως, δύσκολα θα περισσέψουν στον καταστηματάρχη μερικές χιλιάδες ευρώ τον χρόνο για ασφάλιση, οπότε το λουκέτο είναι αναπόφευκτο.

Οπως φαίνεται, είναι ίσως δύσκολο θεσμικά να ξεχωρίσει κανείς αυτές τις δραστηριότητες από άλλες επιχειρηματικές οι οποίες και προφανώς πρέπει να καταβάλλουν τις εισφορές τους. Ενα ζήτημα διαχείρισης όμως από τη μεριά του Ταμείου, το οποίο πρέπει να θέτει κάποια κριτήρια (όπως το πληθυσμιακό ή το είδος της επιχείρησης), δεν μπορεί να μετατρέπεται και σε απειλή για την κοινωνική ζωή των μικρών τοπικών κοινωνιών. Γιατί μέτρο όλων είναι πάντα ο άνθρωπος και όχι οι αριθμοί.