Στέλνει απειλητικά ειδοποιητήρια στους επαγγελματίες της Ηλείας και ζητάει αναδρομικά πενταετίας παρ’ότι έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές του 2007

→Πάνω από τα καμένα περίσσεψαν τα ευχολόγια, στα οποία αναλώθηκαν για ακόμη μία χρονιά οι πολιτειακοί παράγοντες της Ηλείας

Του Δημήτρη Τερζή

^[1]Στα συνηθισμένα και επαναλαμβανόμενα –κάθε τέτοια μέρα– αναλώθηκαν οι πολιτειακοί παράγοντες της Ηλείας την ημέρα μνήμης για τους νεκρούς της Αρτέμιδας, έξι χρόνια μετά την καταστροφή. Σ’ έναν νομό που έχει υποφέρει τα πάνδεινα και που, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έχει πληγεί όσο κανείς άλλος από τις πυρκαγιές του 2007, ο δήμαρχος Πύργου Μ. Παρασκευόπουλος και ο αντιπεριφερειάρχης –και καταδικασμένος πρωτόδικα για τις φωτιές– Χ. Καφύρας αναλώθηκαν σε μηνύματα… συμπαράστασης και διαμαρτυρίας που δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο ανακούφισης και δημιουργίας των περιοχών που επλήγησαν απ’ την καταστροφή.

Οπως αποδείχθηκε και απ’ την τελευταία έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο νομός Ηλείας σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή παρουσιάζει μείωση πληθυσμού που ξεπερνάει το 20%, ενώ σε αρκετά χωριά τα οποία κάηκαν η μείωση αγγίζει το 50, το 60 αλλά και το 70%.

Τα «ραβασάκια»

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τελευταία όλο και περισσότεροι επαγγελματίες λαμβάνουν ειδοποιητήρια –με την απειλή κυρώσεων, ακόμα και κατασχέσεων από τον ΟΑΕΕ– όπως η κ. Νίκη Πρασσά η οποία διατηρεί ελαιοτριβείο στην περιοχή της Ζαχάρως που ως γνωστόν επλήγη ιδιαίτερα απ’ τις πυρκαγιές. «Τι να πληρώσω εγώ τώρα που μου ζητάνε αναδρομικά πενταετίας; Με ποια παραγωγή; Αφού όλα κάηκαν εδώ γύρω. Ακόμα χρωστάω στις τράπεζες τον εξοπλισμό. Μιλάμε για 300.000 ευρώ. Τι να κάνω με τις αυξήσεις της ΔΕΗ όταν για τους μήνες που δουλεύω πληρώνω 10 και 15 χιλιάδες ευρώ ρεύμα; Πού να πρωτοδώσω λεφτά, όταν ουσιαστικά η δουλειά μας είναι για 3 έως 5 μήνες το πολύ; Πέρυσι μας πήραν το λάδι με 2,15 ευρώ το κιλό κι έφτασε ώς 2,65 λίγο στο τέλος, σε παρτίδες που έφυγαν για το εξωτερικό. Σας ρωτάω, λοιπόν, πού να βρω τόσα λεφτά να δώσω;»

Ρωτάμε αν ένας συνεταιρισμός μεταξύ των ελαιοτριβείων της περιοχής έλυνε το πρόβλημα, ώστε να πουλάνε το λάδι τους οι ίδιοι δίχως μεσάζοντες. «Συνεταιρισμός υπάρχει, αλλά δεν θα λύσει το πρόβλημα», λέει η κ. Πρασσά, «αντίθετα, με την υπάρχουσα κατάσταση θα γίνει μεγαλύτερο. Πρέπει ν’ ανοίξουμε βιβλία και να λειτουργούμε ως εμπορική επιχείρηση που σημαίνει ότι θα πρέπει να προπληρώνουμε φόρο στην Εφορία, χώρια τα υπόλοιπα. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε μ’ ελιές. Σήμερα είναι, αύριο έρχεται μια φωτιά, τις καίει και δεν είναι. Ποιος θα εγγυηθεί την παραγωγή; Δεν είμαστε θεοί, μεροκαματιάρηδες είμαστε».

Αξίζει να σημειωθεί πως το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν κι άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες που ζουν στα χωριά και οι οποίοι λόγω του πληθυσμιακού ορίου δεν ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν εισφορές ΟΑΕΕ αλλά ΟΓΑ. Τον τελευταίο καιρό στην Ηλεία έχει δημιουργηθεί ένα κύμα διαμαρτυρίας από ιδιοκτήτες καφενείων ή περιπτερούχους μικρών χωριών, οι οποίοι καλούνται να ενταχθούν στον ΟΑΕΕ ανεξαρτήτως οικονομικού τζίρου και πληθυσμιακού ορίου.

Το νομοθετικό πλαίσιο προς το παρόν είναι ακόμα θολό, αν τελικά θα μειωθεί το πληθυσμιακό όριο από 3.000 κατοίκους που ισχύει σήμερα ή αν τελικά η ρύθμιση για ένταξη στο Ταμείο θα τους περιλάβει όλους. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για τη χαριστική βολή στην ελληνική επαρχία.