Επιστολή της Ιεράς Συνόδου με αφορμή το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» που αποκάλυπτε την τροπολογία με την οποία η Εκκλησία εξαιρείται από τους απευθείας διαχειριστικούς ελέγχους

^[1]Aμεση ήταν η απάντηση του αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου στο δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» με τίτλο «Αβατο στα ταμεία της Εκκλησίας» (25.11.2013) για την τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Παιδείας και εξαιρεί την Εκκλησία από τους απευθείας διαχειριστικούς ελέγχους και τη διαδικασία της αξιολόγησης. Με αναλυτική επιστολή στην εφημερίδα, ο κ. Γαβριήλ διαμαρτύρεται, διαπιστώνοντας «χονδροειδείς και ειρωνικές αναφορές για την Εκκλησία ακόμα και για τον Θεό» αλλά και «ιδεολογικές δεσμεύσεις, έλλειψη ψυχραιμίας και γνώσης της συντάκτριας, αφού δεν γνωρίζει ότι το Αγιον Ορος δεν υπάγεται στην δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος». Ο κ. Γαβριήλ μάλιστα θεωρεί ότι «το δημοσίευμα έχει σκοπό να προκαλέσει συναισθήματα εχθρότητας και αγανακτήσεως στον αναγνώστη εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Επί της ουσίας, η επιστολή αναφέρει ότι «η τροπολογία επαναλαμβάνει απλώς, με νεότερη διάταξη, εκείνη του 1977 που προέβλεπε ότι οι διαχειριστικοί έλεγχοι γίνονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες μετά από απόφαση των υπουργών Παιδείας και Οικονομικών». Η επιστολή σημειώνει ότι επανέρχεται η ρύθμιση, διότι προκλήθηκε ερμηνευτική αμφιβολία μετά τους νεότερους νόμους, για το αν δηλαδή ισχύει ή όχι. «Καθίσταται σαφές ότι η Εκκλησία ποτέ δεν αρνήθηκε οποιονδήποτε οικονομικό έλεγχο, αντιθέτως μάλιστα τον επιδιώκει για να διασφαλίζεται η καθαρότητα και η νομιμότητα των ενεργειών της». Η επιστολή διαχωρίζει τους διαχειριστικούς από τους φορολογικούς ελέγχους που μπορούν -χωρίς υπουργική απόφαση- να διενεργούν οι αρμόδιες αρχές.

Η τροπολογία, συνεχίζει η επιστολή, προβλέπει την επέκταση του καθεστώτος αξιολόγησης από την κάθε οικεία Ιερά Μητρόπολη, όταν δεν υπάγεται στην Εκκλησία της Ελλάδος, καθεστώς που ήδη ίσχυε για την Κρήτη και τη Δωδεκάνησο και όλους τους εκεί εργαζόμενους ιερείς και πολιτικούς υπαλλήλους. Μάλιστα, με πολύ αυστηρό τρόπο μας εγκαλεί, «εκτός αν το δημοσίευμα θεωρεί ότι θα πρέπει η Ελληνική Πολιτεία να αρχίσει να αναμειγνύεται στα εσωτερικά ζητήματα των εκκλησιαστικών οργανισμών και στην αξιολόγηση των κληρικών τους». Τέλος, στην επιστολή αναφέρεται ότι ο θεσμός της διαθεσιμότητας και κινητικότητας θεσπίστηκε για τους πολιτικούς δημοσίους υπαλλήλους και ποτέ δεν αφορούσε τους κληρικούς ώστε να προβλεφθεί τώρα κάποια εξαίρεση».

Απάντηση της «Εφ.Συν.»

Το δημοσίευμα αναφερόταν ακριβώς στην προσπάθεια επαναφοράς μιας παρωχημένης διάταξης που καθιστούσε τους δύο υπουργούς μοναδικούς (υποκειμενικούς) κριτές τού αν και πότε θα διενεργούνται διαχειριστικοί έλεγχοι σε εκκλησιαστικά ιδρύματα, μονές κ.λπ.

Το δημοσίευμα, όπως και η τροπολογία, αναφέρεται σε διαχειριστικούς ελέγχους που κάνουν υπηρεσίες όπως το ΣΔΟΕ και όχι σε φορολογικούς. Προφανώς και το Αγιο Ορος δεν υπάγεται στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Απλά, με αφορμή αυτά τα πολύ γνωστά παραδείγματα άλλων… αυτοκέφαλων ιδρυμάτων και μονών που «δραστηριοποιήθηκαν» στην Ελλάδα και στην Κύπρο, γίνεται πιο σαφές το γιατί θα πρέπει να διενεργούνται έλεγχοι παντού. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, ότι πριν από έναν ακριβώς χρόνο, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε παρέμβει στην ελληνική Δικαιοσύνη για την αποφυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ. Πού ήταν τότε το «αυτοδιοίκητο» του Αγίου Ορους;

Οσον αφορά, δε, την κινητικότητα και την αξιολόγηση, τους επίορκους και όσους προδίδουν το δημόσιο λειτούργημα, το τι γινόταν στο παρελθόν δεν σημαίνει ούτε ότι ήταν καλώς καμωμένο ούτε ότι δεν μπορούν να διορθώνονται τα λάθη στο μέλλον και ειδικά στο δύσκολο παρόν. Το Μνημόνιο και η κρίση ξημέρωσαν ένα διαφορετικό και δύσκολο παρόν για όλους τους πολίτες χωρίς εξαιρέσεις. Τέλος, στη δίκη προθέσεων και απόψεων όπως και στους χονδροειδείς χαρακτηρισμούς στους οποίους προσφεύγει ο κ. Γαβριήλ, το μόνο που έχουμε να παρατηρήσουμε είναι ότι θυμίζουν και πάλι… άλλες εποχές.

Α.Ψ.

Διαβάστε:

Ο ήχος και το βάρος των αργυρίων ^[2]