Να καθιερωθεί ως ο βασικός κορμός του εγχειρήματος της Κεντροαριστεράς επιθυμεί ενθέρμως η ηγεσία του Κινήματος
Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη
Ατελέσφορες, φλύαρες και επιφανειακές παραμένουν μέχρι στιγμής οι συζητήσεις περί Κεντροαριστεράς, καθοδηγούμενες κατά βάση από προσωπικές φιλοδοξίες αντί συλλογικών στόχων, ενώ νεφελώδες είναι και το τοπίο εντός του οποίου διεξάγονται οι σχετικές διεργασίες από τους ενδιαφερόμενους φορείς, κόμματα, κινήσεις και μεμονωμένες προσωπικότητες, που όμως ασπάζονται την αναγκαιότητα των περιοριστικών πολιτικών.
Επειτα από ένα μακρύ διάστημα ουσιαστικής αδράνειας, κατά το οποίο ελάχιστες ήταν οι αξιοσημείωτες πρωτοβουλίες που αναφέρονταν στον στόχο της αναδιοργάνωσης του συρρικνωμένου και κατακερματισμένου σήμερα χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας, λόγω και της αποδοχής των διαδοχικών μνημονίων ως «αναπόφευκτων», οι βασικοί «παίκτες», ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, αλλά και πολιτικά στελέχη πέριξ των δύο κομμάτων, δείχνουν έτοιμοι να ξεκινήσουν ακόμη έναν κύκλο προσπαθειών, με απώτερο σκοπό τη σύνθεση και τη δημιουργία ενός νέου ενιαίου φορέα.
Ορόσημο ο Μάιος
Ως ορόσημο προσδιορίζεται από πολλούς η διεξαγωγή των ευρωεκλογών τον Μάιο του 2014.
Οι αντιξοότητες και η καχυποψία για το εγχείρημα δεν έχουν πάντως υποχωρήσει σημαντικά σε σχέση με την πρώτη περίοδο των διαβουλεύσεων για την ανασυγκρότηση του χώρου, όταν πριν από περίπου ένα χρόνο (Ιούλιος 2012) ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε επιχειρήσει άνοιγμα στη ΔΗΜΑΡ και τις υπόλοιπες κεντροαριστερές κινήσεις, προτείνοντας συνασπισμό τύπου Ελιάς αλλά, και όταν τον περασμένο Νοέμβριο πραγματοποιήθηκε στο Γκάζι το κοινό φόρουμ για την Κεντροαριστερά.
Μάλιστα, ίσως αυτή τη φορά τα αγκάθια να είναι μεγαλύτερα, και αυτό διότι οι ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας που υπήρχαν με το ΠΑΣΟΚ όσο η ΔΗΜΑΡ ήταν στην κυβέρνηση έκλεισαν προσφάτως (μόνιμα ή προσωρινά θα φανεί στην πορεία), με τον Φώτη Κουβέλη να δηλώνει («Εφ.Συν.» 27/7) ότι δεν απευθύνεται στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ, που με τις επιλογές του ωθείται στην αποδοχή συντηρητικών πολιτικών.
Αναπτύσσεται έτσι εκ των πραγμάτων ένας επιπλέον ανταγωνισμός μεταξύ Χαριλάου Τρικούπη και Αγίου Κωνσταντίνου, ο οποίος καθιστά δυσκολότερη την ήδη δύσκολη απόπειρα που, από θέση ισχύος, θέλουν να κάνουν οι ηγεσίες των δύο κομμάτων.
Η εκδήλωση του ΙΣΤΑΜΕ
Να «πάρει κεφάλι» στην υπόθεση της Κεντροαριστεράς και να καθιερωθεί ως ο βασικός κορμός του εγχειρήματος επιθυμεί διακαώς το ΠΑΣΟΚ. Το πρώτο βήμα σε αυτή την προσπάθεια, μετά από άλλα άκαρπα και ημιτελή ξεκινήματα, θα γίνει αύριο και μεθαύριο στη διήμερη εκδήλωση που διοργανώνει το ΙΣΤΑΜΕ με αφορμή την 39η επέτειο από την 3η Σεπτέμβρη με τίτλο «Από τη Μεταπολίτευση στην κρίση /Από την κρίση στην ανασυγκρότηση. Το ΠΑΣΟΚ και η ελληνική πραγματικότητα 1974- 2014».
Οπως τονίζει χαρακτηριστικά η Χαριλάου Τρικούπη, «το ΠΑΣΟΚ στέλνει με το συνέδριο αυτό μήνυμα ενότητας, αυτοσυνειδησίας και προοπτικής της δημοκρατικής παράταξης αλλά και της Κεντροαριστεράς της ευθύνης, χωρίς ηγεμονισμούς. Ανοίγει έναν συγκροτημένο διάλογο για το μέλλον της χώρας».
Προκειμένου το άνοιγμα στον μεταρρυθμιστικό-εκσυγχρονιστικό χώρο να είναι επιτυχημένο, ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατέφυγε στο παρελθόν του κόμματός του, ζητώντας σανίδα σωτηρίας στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, ο οποίος συνήθιζε να παραμένει σιωπηλός σε εκδηλώσεις με κομματικό χρώμα, αλλά και στον στενό και ευρύτερο κύκλο συνεργατών της περιόδου που διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας.
Μια σύντομη ματιά στα ονόματα των ομιλητών αρκεί για να πειστεί κάποιος για του λόγου το αληθές: Νίκος Χριστοδουλάκης, Τάσος Γιαννίτσης, Βασίλης Ράπανος, Παρασκευάς Αυγερινός, Γιάννης Ζαφειρόπουλος, Κώστας Καρτάλης, Γιάννης Σουλαδάκης, Σταύρος Μπένος και Κώστας Μποτόπουλος θα δηλώσουν το «παρών», όπως θα πράξει και ο πρώην υφυπουργός Εσωτερικών επί Κώστα Σημίτη και νυν στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, Νίκος Μπίστης, ο οποίος έχει διαχωρίσει τη θέση του από τη στρατηγική του Φώτη Κουβέλη να κόψει τις γέφυρες με το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Πρόσωπα όπως ο οικονομολόγος Αρίστος Δοξιάδης, που είχε ιδρύσει από κοινού με τους Γιώργο Φλωρίδη και Γιάννη Στουρνάρα τον «Κοινωνικό Σύνδεσμο», θα συμβολίσουν τους διαύλους που ενδιαφέρεται να διατηρεί η Χαριλάου Τρικούπη με τις πολιτικές κινήσεις του χώρου. Πάντως, ο κ. Φλωρίδης δεν συγκαταλέγεται στους ομιλητές -είχε προτείνει την αυτοδιάλυση ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ για τη δημιουργία νέου φορέα.
Ανοιχτός στον διάλογο και με το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο αποχώρησε για να ιδρύσει την κίνηση Δυναμική Ελλάδα, δηλώνει ο υπουργός Επικρατείας επί Γιώργου Παπανδρέου, Ηλίας Μόσιαλος, ενώ ο καθηγητής Γιώργος Παγουλάτος, που επίσης περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των ομιλητών της 3ης του Σεπτέμβρη, αποτελεί στενό συνεργάτη του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.
Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και τη στάση των στελεχών του, με τις απόψεις του Ευάγγελου Βενιζέλου, σύμφωνα με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ αποτελεί τον κύριο εκφραστή της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, παρά τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. και την υιοθέτηση σκληρών μέτρων που αντιβαίνουν στις ιδεολογικές του αξίες, συντάσσονται ο γραμματέας του κόμματος Νίκος Ανδρουλάκης και, μεταξύ άλλων, οι Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Χρήστος Πρωτόπαπας, Εύη Χριστοφιλοπούλου και Γιάννης Μανιάτης.
Επιφυλάξεις
Σοβαρές επιφυλάξεις και αποστάσεις ασφαλείας από την Κεντροαριστερά, με τον τρόπο που την έχει περιγράψει ώς τώρα ο κ. Βενιζέλος, τηρούν στελέχη της ιστορικής ηγεσίας, όπως οι Κώστας Σκανδαλίδης, Δημήτρης Ρέππας, Βάσω Παπανδρέου και Μιχάλης Καρχιμάκης, οι οποίοι όμως παραμένουν «εντός των τειχών».
Η Αννα Διαμαντοπούλου είναι μεν αποστασιοποιημένη από τα δρώμενα του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο πυκνώνει τις δημόσιες παρεμβάσεις της, φανερώνοντας τη διαθεσιμότητά της να συνεισφέρει, όπως λέει, στη διαμόρφωση μιας κεντροαριστερής πρότασης «που δεν θα εξαντλείται σε σχήματα, ενώσεις προσώπων και ατομικά κίνητρα».
Ο Ανδρέας Λοβέρδος πήρε το ρίσκο της δημιουργίας πολιτικού φορέα, πιστεύοντας ότι θα μετατραπεί σε δεξαμενή υποδοχής των δυσαρεστημένων του ΠΑΣΟΚ και θα κερδίσει το πλεονέκτημα, όμως δεν έχει δικαιωθεί για την ενέργειά του αυτή.
Πιστός στις θέσεις του υπέρ των διαρθρωτικών αλλαγών χωρίς να υπολογίζεται το πολιτικό κόστος αλλά άνευ ενεργού συμμετοχής στις διεργασίες για την ανασυγκρότηση του χώρου (πλην αρθρογραφίας) είναι ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος εισήχθη την Παρασκευή στο νοσοκομείο. Κλειστά χαρτιά εξακολουθεί να κρατά επί σχεδόν μια δεκαετία ο Κώστας Λαλιώτης. Τη διαφωνία της με τη στρατηγική Βενιζέλου συντηρεί η Μιλένα Αποστολάκη, που αποχώρησε σιωπηρά αλλά αμετάκλητα από το ΠΑΣΟΚ και θα είναι απούσα αύριο.
Ο Γιάννης Ραγκούσης τέθηκε οικειοθελώς εκτός με βαριές καταγγελίες κατά του Ευάγγελου Βενιζέλου και θεωρείται απίθανο να δεχτεί να συμμετάσχει εκ νέου σε ένα κοινό εγχείρημα μαζί του, ενώ και ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, που εξήλθε πρόσφατα από το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλοντας «νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη» και «ντροπιαστική» σύμπραξη με τη Ν.Δ., παρακολουθεί με καχυποψία τις ζυμώσεις περί Κεντροαριστεράς. Τέλος, Σοσιαλιστικό Κόμμα προτίθεται να ιδρύσει τον Νοέμβριο ο Στέφανος Τζουμάκας.
