Του Πέτρου Μανταίου Είδα στην «Εφ. Συν.» της Πέμπτης όσα αφορούν τη συρρίκνωση δομών στο Δημόσιο κατά 40%, που «συνεπάγονται τα νέα οργανογράμματα που απέκτησαν τα υπουργεία, με τα σχετικά προεδρικά διατάγματα, τα οποία συνδέονται με τον νέο (σε ισχύ) νόμο επιλογής προϊσταμένων», αρμοδιότητας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης (παρεμπιπτόντως…) και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (τόσο… ηλεκτρονικής που ορισμένες υπηρεσίες για παράδειγμα, ενώ μέχρι τον Δεκέμβριο δεχόντουσαν on line –από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή– πιστοποιητικά, επανήλθαν στην… προϊστορία των χειρογράφων). Ομως δεν είναι αυτό το ζήτημα. Ούτε ότι στον νέο νόμο εναντιώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι, που τον
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Τελευταία Κυριακή Οκτωβρίου στον Ηλεκτρικό. Τα ρολόγια μία ώρα πίσω. Ο καιρός ψύχρανε από χθες. Που έβρεχε ασταμάτητα και πνίγηκε η δυτική Αθήνα με… ολίγη από ανατολική, βόρεια και νότια. Για να βεβαιωθεί το παλαιό, ότι όλα είναι μια συνήθεια σ’ αυτήν την πόλη, σ’ αυτή τη χώρα. Και οι δηλώσεις αρμοδίων επί τα αυτά, συνήθεια κι αυτές, και οι συσκέψεις, κι αυτές συνήθεια. Μόνο ασυνήθιστο -χάριν ποικιλίας που λέμε- η μη πρόσκληση, στην υπό τον πρωθυπουργό σύσκεψη «αρμοδίων παραγόντων» της πλημμύρας, της περιφερειάρχη Αττικής∙ ακόμα μία πρωθυπουργική… άσκηση εθνικής ομοψυχίας
Περισσότερα.. »Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Μπορεί να αισιοδοξεί όσο τραβάει η όρεξή του, ο πρωθυπουργός, με τα stress tests των συστημικών τραπεζών, που «ξεπέρασαν κάθε προσδοκία» («Εφ.Συν.» 27/10). Μπορεί να οραματίζεται μία «βήμα βήμα» πορεία εξόδου από την κρίση, που «δεν επιτρέπεται να την ανακόψει κανείς», και όλοι να καταλαβαίνουμε ποιος είναι ο «κανείς»… Ομως δεν είναι εκεί το ζήτημα∙ όλοι ξέρουμε –και η κουτσή Μαρία…– πώς επετεύχθη, όση επετεύχθη, ρευστότητα των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και από τίνων τις πλάτες βγήκαν τα 40,5 δισ. ευρώ ενίσχυσης του τραπεζικού (τους) συστήματος∙ πείτε το αυτό λαϊκισμό, δημαγωγία,
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Βροχερό πρωινό, ώρα οχτώ-οχτώ και δέκα, δάσος Πανεπιστημιούπολης, επιστροφή από Υμηττό. Παρατηρώ από απόσταση μια μαύρη σιλουέτα που ανηφορίζει. Τι να ’ναι; Αναρωτιέμαι, καθώς η σιλουέτα με πήγαινε προς παπά ή καλόγερο. Μίκρυνε η απόσταση. Εν τέλει ήταν καλόγρια∙ νέα, βραχύσωμη, με γυαλάκια μυωπίας∙ πιθανότατα φοιτήτρια. Κεφάλι γερτό και ύφος, από το λίγο που ξεχώρισα, σε δευτερόλεπτα, κάτι σαν συλλογισμένο προς αφηρημένο. Ακριβώς από πίσω της κατάπινε την απόσταση καλπάζοντας νεαρός Απόλλωνας: ψηλός, αθλητικός, μαλλί ξανθό, άφθονο, χυμένο πίσω, σορτσάκι, σακίδιο ελαφρύ, του τρεξίματος, στην πλάτη και… φανελάκι μακό, πράσινο
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Η παροιμιώδης φράση «βάζω την άμαξα μπροστά από το άλογο» -ευρωπαϊκής προέλευσης, πιθανόν 16ος αιώνας- που σημαίνει: αλλάζω τη λογική σειρά και κάνω πράγματα ανάποδα, πέντε αιώνες μετά, στη μνημονιακή Ελλάδα, δίνει και παίρνει (ακριβέστερα, δίνει χωρίς να παίρνει…) από όλες τις κυβερνήσεις που κλήθηκαν ή… ζήτησαν να εφαρμόσουν τα «μνημονιακά» μέτρα, όπως όπως∙ βάζω τη λέξη «μνημονιακά» σε εισαγωγικά, διότι πλέον έχει αποδειχτεί ότι, σε πολλά από τα μέτρα, την ταμπέλα «μνημονιακά» την κόλλησαν… νύχτα οι κυβερνήσεις, για να σκεπάσουν τις αμαρτίες της… μέρας. Επόμενο ήταν, στην αναμπουμπούλα, να
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου «Κάτι σάπιο υπάρχει στο αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας…». Με αυτή τη φράση, η μισή από τον Αμλετ, σχολίασαν συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ. στην «Εφ.Συν.» (20/10) τη συμπεριφορά του αρχηγού του σώματος, αντιστράτηγου Δημ. Τσακνάκη, που, όπως κατήγγειλαν, «φρόντισε να τακτοποιήσει τον αξιωματικό (της Αστυνομίας) γιο του στην προνομιακή υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων». Υπηρεσία ειδικών προσόντων, όπως διευκρίνισαν. Οπου, βάσει του ιδρυτικού της νόμου (2713/99), μεταξύ άλλων εγγυήσεων, δεν επιτρέπεται να μετατεθεί ή να υπηρετεί σ’ αυτήν αστυνομικός που έχει υπηρετήσει ή υπηρετεί στο γραφείο… του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. ή των ενεργεία προϊσταμένων κλάδων
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Μπλακ χιούμορ λέγεται αυτό. Για το ίδιο ακίνητο να πληρώνει ΕΝΦΙΑ (Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων ή… διαρκής πηγή νευρώσεων!) ο κληρονόμος και ο… εκλιπών κληρονομούμενος («Καθημερινή» 20/10)! Το πρόβλημα, λέει, ήρθε στο φως μετά την ανάρτηση των εκκαθαριστικών του ΕΝΦΙΑ στο σύστημα Taxis. Διότι, λέει, η δομή του ΕΝΦΙΑ είναι τέτοια, που όσα λάθη και παραλείψεις «έκρυβε» μέχρι τώρα το Taxis, όλα βγαίνουν στη φόρα. Ετσι οι ζώντες και οι θανόντες που οφείλουν ΕΝΦΙΑ για το ίδιο ακίνητο, υπολογίζονται έως τώρα (δεν αποκλείεται να υπάρξει και συνέχεια, όσο θα εξελίσσεται
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου «Δήγμα κυνός…» ενημέρωσε, με χάρη, η νεαρή νοσηλεύτρια, από το εσωτερικό τηλέφωνο ιδιωτικής κλινικής, τον χειρουργό. «Οχι, όχι…» συμπλήρωσε με την ίδια χάρη «όχι σοβαρό… light!». Αντιτετανικός, μπεταντίν, αντιβίωση και ένα σκισμένο μπατζάκι. Μόλις επέστρεψε στο σπίτι, έπεσαν τα τηλεφωνήματα∙ το κακό… μεταδίδεται, όπως ο… Εμπολα (πιθανόν… ετυμολογείται από τις… εν πολλαίς αμαρτίαις… συνήθως φύσεως περιβαλλοντικής∙ άλλο ζήτημα). «Αυτό να ’ταν μόνο!» καθησύχαζε τους ανησυχούντες. «Ενα απλό δαγκωματάκι όλο κι όλο, από σκύλο, που ενώ είναι αδέσποτος, έχει την αίσθηση ότι έχει εξουσία φύλακα». Συμβαίνουν αυτά, συνέχισε, μόνος, τη σκέψη του&#
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Μ’ αρέσει να σκαλίζω λεπτομέρειες από την καθημερινή ειδησεογραφία∙ πρώτον, με ψυχαγωγεί, δεύτερον, η λεπτομέρεια είναι η πηγή, ο σπινθήρας του χρονογραφήματος. Στα όσα γράφονται ή διαδίδονται εσχάτως περί τον χρηματισμό βουλευτών, ώστε να επιτευχθεί προεδρική πλειοψηφία, βρήκα έξοχη λεπτομέρεια, από την ομιλία του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο, εστραμμένη –πού αλλού;– στον ΣΥΡΙΖΑ («Εφ.Συν.» 16/10), που υποσκάπτει την κυβερνητική προσπάθεια, «διότι ξέρουν ότι λίγο αργότερα θα είναι γι’ αυτούς πολύ αργά». Χάρηκα που ο κ. Σαμαράς θυμήθηκε τον λογοτεχνικό κλάδο της οικογένειάς του, αλλά συγχρόνως λυπήθηκα που δεν ακολούθησε τη λογοτεχνία∙
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Παλιό λαϊκό τραγούδι λέει «λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη…». Ο φίλος, που απασχόλησε πρόσφατα τη στήλη με τον τίτλο «Μια μέρα ενός ανθρώπου», προφανώς λιγότερο λαϊκός, επιμένει ότι… κράτησε τη ζωή του ταξιδεύοντας ανάμεσα σε… εφορίες και πρωτοδικεία… καμιά φωτιά στην κορυφή, μόνο ένα ξερό «ελάτε πάλι τη Δευτέρα…» από τον γκισέ. Επιμένει ωστόσο, όπως μου έλεγε τις προάλλες. Δεν ξέρω αν επιμένει επειδή πιστεύει ότι, κάποτε, πού θα πάει, θα πάρει τα ποθητά έγγραφα (άλλα κάθε φορά…). Ή επιμένει, επειδή του έγινε συνήθεια, εξάρτηση, να πηγαίνει, στην πρώτη
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Μάλλον έτσι θα βαδίσουμε στο εξής για το επόμενο διάστημα, μέχρι την προεδρική… άνοιξη. Στην πεπατημένη από αμνημονεύτων χρόνων τού μία σου και μία μου. Στην παλιά μας τέχνη-κόσκινο. Το κοντό του ο ένας, το μακρύ του ο άλλος. Σουρ (βεβαίως, αγγλιστί) και γέλα (παλιάτσο). Κοινώς σούρ-γελα. Ριγολέτοι (γελωτοποιοί) μιας οπερετικής παρωδίας με δεσπόζοντα χαρακτηριστικά την κοινοτοπία και την πλήξη. Το έχουμε ξαναδεί το έργο, κύριοι της συγκυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το έχουμε ξαναδεί. Σε άλλες εποχές, με διαφορετικές ονομασίες, άλλες εντάσεις και δραματικότητες, αλλά με ίδια επωδό: ταρατατζούμ
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Δανείστηκα τον σημερινό τίτλο από ομότιτλο πολιτικό παρασκήνιο στην προχθεσινή «Εφ.Συν.». Οπου, πράγματι, ο Δήμος Πολυγύρου Χαλκιδικής δημοπρατεί, στις 21 Οκτωβρίου, με τιμή εκκίνησης 2.030 ευρώ, κοπάδι από 34 πρόβατα και 59 κατσίκες, που κατέσχεσαν οι υπηρεσίες του δήμου, λόγω παράνομης λειτουργίας κτηνοτροφικής μονάδας. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει όμοιο προηγούμενο: να κατάσχεται δηλαδή ποίμνιο, ως παρανόμως λειτουργούν (όχι, φαντάζομαι, με ευθύνη αμνών και αιγών∙ ως γνωστόν, ανέκαθεν τα κοπάδια άγονται και φέρονται, εκόντα-άκοντα, από τους ποιμένες και τους αιπόλους, γνωστούς και ως τσοπαναραίους, με τα ίδια να ακολουθούν, με σκυμμένο
Περισσότερα.. »Του Πέτρου Μανταίου Ο σημερινός τίτλος δεν ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του χρονογραφήματος. Η φράση «υπέρ της αεροπορίας» είναι κατάλοιπο της μεταξικής περιόδου. Προέρχεται από εράνους υπέρ της πολεμικής αεροπορίας που διενήργησε ο δικτάτορας. Παρέμεινε έκτοτε –ανεξαρτήτως αν οι μεταξικοί έρανοι έπιασαν τόπο ή πήγαν χρήματα σε τσέπες επιτηδείων– η φράση μεταφορικά να σημαίνει το δεύτερο: δημόσιο χρήμα που, ποικιλοτρόπως, μέσω δημοσίων έργων, κάποιοι (εργολάβοι) το ενθυλακώνουν. Ο ακριβής τίτλος έπρεπε να είναι υπέρ (επαρχιακών) αεροδρομίων, που αφού αναβαθμιστούν (με «εράνους», δηλαδή φόρους 15 με 20 ευρώ ανά επιβάτη), θα ιδιωτικοποιηθούν, με διαδικασίες… προσθαφαιρέσεων
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
