Του Γιώργου Σταματόπουλου Ρωτάνε πολλοί, με αγωνία και ειλικρινές ενδιαφέρον, τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν καταλάβει την εξουσία, θεωρώντας βέβαιο ότι θα αποδεσμευτούμε από τους ανεκδιήγητους εκπροσώπους του παλιού συστήματος που με τις πράξεις τους το παραμόρφωσαν· δηλαδή: διέλυσαν κάθε κοινωνικό κύτταρο, το έκαναν αστυνομικό, ολοκληρωτικό, το εκχυδάισαν, το οδήγησαν στον πλήρη εκφυλισμό του. Αυτό δεν είναι κακό διότι πολλοί ξεστραβώθηκαν· είδαν την ουσία αυτού του συστήματος, την απέχθειά του προς τα μικρομεσαία και χαμηλά στρώματα και την εξάρτησή του (δουλόφρονη και υπάκουη) από την πλουτοκρατία. Αντιληφθήκαμε πολλοί ότι αυτό το σύστημα δεν
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Αγέρωχοι και κυνικοί οι αμοραλιστές της ζωής του τόπου, δεν φείδονται λοιδοριών και κατασυκοφάντησης συνεργατικών και συνεταιριστικών κινημάτων και συλλογικοτήτων. Εντελώς πεπεισμένοι ότι ο καπιταλισμός, τις αξίες του οποίου υπηρετούν, είναι ανίκητος, βάλλουν κατά παντός που έχει διαφορετική γνώμη, που στο βάθος του μυαλού του πιστεύει ότι είναι δυνατές η ρήξη και η ανατροπή του πολιτικού συστήματος, αναίμακτα μάλιστα. Δικαίωμά τους να είναι απόλυτοι και ανήθικοι (διότι η ηθική -λένε οι ίδιοι- δεν χωρεί στην πολιτική). Γίνονται, όμως, ο περίγελος της αναπτυσσόμενης κοινότητας. Ο πλούτος δεν εντυπωσιάζει πια το πόπολο, τουναντίον
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Ασφαλώς είναι σφόδρα συγχυσμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ και ασφαλώς ουδόλως φταίει γι’ αυτό ο Μανώλης Γλέζος, που είπε το αυτονόητο, ότι ως κυβέρνηση δηλαδή το κόμμα του θα καταργήσει το μπόνους των 50 εδρών και θα εισηγηθεί την απλή και άδολη αναλογική, κάτι που ζητούν όλες οι κοινωνικές-πολιτικές ομάδες ώστε να είναι ευρύτερη η αντιπροσώπευση της κοινωνίας στο Κοινοβούλιο. Αυτό είναι θέση αρχής για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και εύγε του. Προς τι η αντάρα και η αμηχανία των στελεχών του μετά τη δήλωση Γλέζου; Τι εννοούσε ο άνθρωπος; Οτι ο
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Ως πρώτο συνθετικό επίπλαστων εννοιών, η φιλία γεννά απροσδόκητες νέες, εντυπωσιακές, αντιφατικές, ελαστικές, πλαστικές, σύγχρονες, παράδοξες ακόμη. Μερικά παραδείγματα: φιλότιμο (άντε να την ερμηνεύσει ο δυτικός πολιτισμός), φιλαυτία, φιλοδοξία, φιλομοφυλία, φίλεχθρος, φιλάσθενος, φιλάργυρος, φίλοινος, φιλίστωρ, φιλοκτήτης, φιλαναγνώστης, φιλέταιρος και δεκάδες, ίσως εκατοντάδες ακόμη. Λίγο ώς πολύ όλοι καταλαβαίνουμε τη σύνθεση και ίσως και τη νέα σημασία που προσδίδουν στις έννοιες που δέχονται την επίθεσή της. Ως κύρια έννοια έχει τιμηθεί δεόντως από τη φιλοσοφική γραμματεία· μια ματιά στον Αριστοτέλη αρκεί. Και παραμένει αξιωματικό ότι ο φίλος τον φίλον εν κινδύνοις
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Οι λογής Ντινόπουλοι που ανθούν και ευδοκιμούν στους εξουσιαστικούς θώκους είναι το πρότυπο μερικών περίεργων πολιτικών σήμερα: μικροί ψεύτες, εριστικοί, «λαϊκοί», φωνασκούντες, ρητορίσκοι, επιθετικοί· απατεωνίσκοι, που μόνο θλίψη προκαλούν στην κοινωνία, εννοείται στους εχέφρονες της κοινωνίας, σ' αυτούς που επιμένουν αν και γνωρίζουν ότι είναι μάταιο να θέλουν να ονομάζονται πολίτες. Ψιλικατζήδες, μακριά από την υπέροχη λειτουργία του ψιλικατζίδικου, χαμερπείς, εαυτούληδες, βγαίνουν στο γυαλί της τηλοψίας και κατακεραυνώνουν αυτούς ντε που επιβουλεύονται την ίδια την υπόσταση της χώρας, ενώ είναι οι ίδιοι που με τις μικροαπατεωνιές τους πριονίζουν την αξιοπιστία
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Πήγα χθες στις εννιά το πρωί -αχάραγα για μένα- στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών να παρακολουθήσω τα της ορκωμοσίας της μικρής μου κόρης. Η είσοδος από τα Προπύλαια, κλειδαμπαρωμένη. Κάπως πλαγίως εισήλθαμε, γονείς, συγγενείς και φίλοι σε μια ακατάστατη αίθουσα, όπου ο καθένας, χωρίς να σέβεται κανέναν, έκανε ό,τι ήθελε. Φωτογράφιζε, βιντεοσκοπούσε, με ξέρω ‘γώ κάτι μηχανήματα στα χέρια του, αδιαφορώντας για το αν οι πίσω απ’ αυτόν δεν είχαν οπτική επαφή με τις πρυτανικές αρχές που παρέδιδαν τα πτυχία στους αποφοιτήσαντες, δεν μπορούσαν να δουν τους τελευταίους. Βγήκε ένας
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Η αυτάρκεια γεννά την ομορφιά, όχι η φτώχεια. Η πρώτη είναι προϊόν της συνύπαρξης πολλών συνειδήσεων, η δεύτερη έκτρωμα της εξουσίας. Στην πρώτη ο εαυτός είναι παρών, στη δεύτερη είναι σκλάβος μιας εξαιρετικά ολέθριας, άνισης κοινωνικής σχέσης. Για δες, όμως, η ομορφιά δεν ενδιαφέρει κανέναν εκτός αν είναι ωραία τοπία από θερινά ταξίδια ή αφορά τους κανακάρηδες και τις θυγατέρες. Δεν εξηγούνται διαφορετικά τα τόσο ξινά πρόσωπα που βλέπουμε κάθε μέρα· αγέλαστα, αποκρουστικά σχεδόν, κατηφή, συνοφρυωμένα· κακά! Περνούν δίπλα σου και νομίζεις ότι θέλουν να σε σφάξουν. Τους χαμογελάς και
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Ημασταν στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού σχολείου όταν ακούσαμε στο πικ απ του καφενείου κάτι περίεργες μελωδίες που συνόδευαν δύο σπαραχτικές φωνές, σ’ έναν δίσκο σαράντα πέντε στροφών. Από τη μια πλευρά, η αντρική φωνή (Καζαντζίδης) γεμάτη παράπονο, θρηνούσε: «Δεν βρήκα πουθενά ψωμί / και σπίτι πώς να πάω/ θα με πληγώσει μια φωνή / πατέρα μου πεινάω, πατέρα μου πεινάω». Από την άλλη, η γυναικεία φωνή (Μαρινέλλα) συνομιλούσε με άγνωστους, ιερούς ήχους: «Πες μου κι εσύ του δειλινού καμπάνα, γιατί, γιατί να γίνω μάνα, αχ, μάνα!». Ηταν βεβαίως ο
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Εχουμε μπλέξει με τους αυτοαποκαλούμενους αριστερούς. Οποιος είναι αριστερός δεν το δηλώνει, απλώς είναι. Τι, τέλος πάντων, είναι ο αριστερός; Αυτός που υφίσταται τη βία του κράτους και πασχίζει με τους σκεπτόμενους συμπάσχοντες να απαλλαγεί από την εξουσία, μεριμνώντας να έχουν φωνή οι όμοιοί του. Να φροντίσει επίσης στη συνέχεια να οργανώσει έναν τρόπο, ένα σύστημα εξουσίας στο οποίο θα έχουν λόγο οι πλείστοι και όχι κάποιοι τάχα μου εκλεκτοί και λοιποί αντιπρόσωποι-λωποδύτες. Αριστερός μπορεί να είναι και ένας εν συγχύσει θεωρούμενος δεξιός ή ένας σούπερ ντούπερ επαναστάτης αναρχικός όταν υπηρετούν
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Δύο είναι -νομίζω- οι θεμελιώδεις ανασταλτικοί παράγοντες στη σύσταση και τη λειτουργία και τη μακροημέρευση συνεταιριστικών οντοτήτων. Από τη μία το μέγιστο φαινόμενο, που είναι άλυτο, σχεδόν, φιλοσοφικό πρόβλημα, αυτό του φόβου μπροστά στην ελευθερία, το ότι είμαστε ανίκανοι δηλαδή να διαχειριστούμε την ελευθερία μας ως συνεταιριστές. Το έχουν αναλύσει θαυμάσια ο Ντοστογιέφσκι στον Μεγάλο Ιεροεξεταστή στους «Αδελφούς Καραμαζόφ» και ο Εριχ Φρομ στο ομώνυμο βιβλίο του. Το δεύτερο τεράστιο πρόσκομμα είναι η συνείδηση που κουβαλάμε οι πλείστοι εξ ημών. Το εγώ τού καθενός έχει γαλουχηθεί μέσα σ' αυτή
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Αρχισαν τα όργανα στις σχέσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ με την ηγεσία του. Τινές εξ αυτών πασχίζουν να διαχωρίσουν τη θέση τους από την επιλογή του προέδρου τους, αντιπροέδρου της κυβέρνησης, παρακαλώ, μπας και σώσουν το εκλογικό τομάρι τους. Μάταια πασχίζουν. Ο κύβος ερρίφθη. Απαντες είναι συνένοχοι στο έγκλημα, στο να εξευτελιστεί δηλαδή η χώρα, όχι στο ευρωπαϊκό ή διεθνές προσκήνιο, αλλά στη μέριμνα της κυβέρνησης για την κοινωνία. Ας αντιδράσουν όσο θέλουν οι τάχα μου επαναστάτες του ΠΑΣΟΚ, αυτό που μένει είναι ότι συνέβαλαν σημαντικά ώστε να οδηγηθούμε οι πλείστοι στην
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Μάθαμε, θέλαμε δεν θέλαμε, να αποδεχόμαστε το κακό γούστο, τους κακούς ανθρώπους, εθιστήκαμε στο κακό θέαμα που προσφέρουν. Λησμονήσαμε όμως, ή δεν θελήσαμε να το παραδεχτούμε, ότι αυτός ο εθισμός μάς κάνει μελαγχολικούς, μας προκαλεί δυσθυμία και ξυπνάει μέσα μας δυσάρεστα συναισθήματα. Θα ’πρεπε, άρα, να μεριμνήσουμε ώστε να πάψει το κακό θέαμα, να επανεύρουμε κάπως τη χαρά της φυσιολογίας μας ή τέλος πάντων την ηρεμία και ανεξαρτησία τούτης της χαράς. Η εν λόγω μέριμνα προϋποθέτει θέληση για απαλλαγή από τους ενοχλητικούς που μας περιτριγυρίζουν· αυτό με τη σειρά του ενέχει
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας δεν χαρακτηρίζονται από αντιαριστερά αισθήματα, τέτοιες διαπιστώσεις είναι παλαιοκομμουνιστικές και ανίκανες να ερμηνεύσουν τον ιστορικό ρουν της κοινωνίας, που μια ζωή είναι αριστερή, αλλά ο τρόμος μπροστά στην επιβίωση (και την εξουσία) δεν της επιτρέπει να εκδηλώσει τη συμπάθειά της προς τα κόμματα που εκφράζουν την Αριστερά. Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό, εάν δηλαδή τα μεσαία στρώματα έχουν αντιαριστερά ή φιλοαριστερά αισθήματα (sic). Το θέμα είναι πώς στέκεται κανείς απέναντι σε οποιαδήποτε εξουσία. Είναι βολική η στάση πολλών που ως μόνο εχθρό τους βλέπουν
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Σταματόπουλου Είχα, λόγω ανωτέρας βίας…, καιρό να ταξιδέψω με τον Προαστιακό. Βολεύει να φεύγω από τον σταθμό «Νερατζιώτισσα». Εφτασα νωρίς, πράγμα σπάνιο, γιατί όλο στο τσακ το προλαβαίνω, και είχα χρόνο να χαζέψω λίγο. Αυτό που συμβαίνει στις ράγες του τρένου, και προς Κιάτο και προς αεροδρόμιο, δεν περιγράφεται. Οι γραμμές σχεδόν δεν φαίνονται· είναι καλυμμένες από: εκατομμύρια αποτσίγαρα, εκατοντάδες πλαστικά μπουκάλια, νάιλον τσάντες, χαρτοσακούλες, πλαστικά περιτυλίγματα τροφών και εδώ εκεί και κόπρανα, ελπίζω ζώων. Φρίκη. Ενα αίσθημα αηδίας κατακλύζει το είναι του παρατηρητή, του πάντα αμέτοχου και αδιάφορου, του αρεσκόμενου να
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
