Του Μ. Μορφονιού
Αν παρατηρήσει με προσοχή κανείς τις λίστες με τους ποδοσφαιριστές που δηλώνει στην UEFA ο Ολυμπιακός τα τρία τελευταία χρόνια για τα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, θα μετρήσει συνολικά 42 ονόματα!
Από το καλοκαίρι του Βαλβέρδε και την περίοδο 2011-12 έως τώρα, έχουν απομείνει μόλις τέσσερις παίκτες που απέφυγαν τη μετακίνηση. Πρόκειται για τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, τον Μανιάτη, τον Μέγερι και τον Φουστέρ. Ολοι οι άλλοι έχουν αλλάξει φανέλα ή έμειναν έξω από τη λίστα. Κι αυτό μας δείχνει ότι ο «θίασος» δεν κρατάει τους ίδιους «ηθοποιούς», αλλά ούτε και τον ίδιο σκηνοθέτη-προπονητή για καιρό.
Την πρώτη φορά ήταν ο Βαλβέρδε, που ολοκλήρωσε τον κύκλο του στον Πειραιά και γύρισε πίσω στην πατρίδα, τη δεύτερη ο Πορτογάλος Ζαρντίμ που η βενζίνη του έφτασε μέχρι τα μισά, για να συνεχίσει τώρα ο Μίτσελ, παρά τα… μποφόρ που πέρασε τον προηγούμενο μήνα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι η ομάδα επί Μαρινάκη αλλάζει συνεχώς τους πρωταγωνιστές της, παρά το γεγονός ότι το έργο που παίζεται είναι το ίδιο ακριβώς. Στις εγχώριες διοργανώσεις ο Ολυμπιακός παίρνει το νταμπλ και στο Τσάμπιονς Λιγκ διεκδικεί με αξιώσεις το εισιτήριο της δεύτερης θέσης αλλά περιορίζονται τελικά στην τρίτη, συνεχίζοντας το ταξίδι τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.
Οι χρονιές δεν είναι ακριβώς «ίδιες», αφού με τον Βαλβέρδε είδαμε «άλλη μπάλα», ενώ με τον Ζαρντίμ το σύνολο παγιδεύτηκε στη σκοπιμότητα του αποτελέσματος, γεγονός που δεν ικανοποίησε τους πελάτες-οπαδούς και οδήγησε τον Μαρινάκη στην απόφαση να φέρει τον Μίτσελ, έναν ακόμη ακριβοπληρωμένο προπονητή, με σκοπό να επαναφέρει ξανά το θέαμα στο «Καραϊσκάκης».
Αλλο σημαντικό στοιχείο; Κάθε χρόνο τέτοια εποχή μένουν έξω από τη λίστα αρκετοί παίκτες και ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς.
Την πρώτη φορά, επί Βαλβέρδε, ήταν μόνον τρεις οι «κομμένοι»: Γκρμπιτς, Χαβίτο, Δασκαλάκης.
Τη δεύτερη φτάσαμε στους πέντε: Βλαχοδήμος, Τάτος, Ζαραδούκας, Α. Παπαδόπουλος, Γιαννιώτης.
Και τώρα στους επτά: Ιμπαγάσα, Παπάζογλου, Κάρολ, Κοντρέρας, Τόρες, Σέποβιτς και Τζιμπούρ που προσπαθεί ακόμη να βρει ομάδα στην Τουρκία.
Αλλο «επικίνδυνο»: Ο Ολυμπιακός πρώτη φορά δεν δήλωσε παίκτες στη λίστα με τους νέους, καθώς όλους τους παραχώρησε με δανεισμό με σκοπό να πάρουν παιχνίδια για να αποκτήσουν εμπειρίες. Επίσης τελικά μπήκαν στη λίστα ο Χολέμπας και ο Μασάντο που τον τελευταίο μήνα βρίσκονταν υπό παραχώρηση, ενώ δεν χώρεσαν δύο νεοφερμένοι. Ο Μιγκέλ Τόρες που κρίνεται ανέτοιμος και ο Μάρκο Στσέποβιτς που ήρθε τελευταίος και δεν θα μπορούσε να πάρει τη θέση κάποιου άλλου στην επίθεση.
Τον Σαβιόλα ή τον Μήτρογλου να άφηνε έξω ο Μίτσελ;
…………………………………………………………………………………
Οι «θησαυροί» του… πάγκου!
Του Μ. Μορφονιού
Ενα θα πρέπει να θεωρηθεί σίγουρο! Οτι με τον Μαρινάκη στο τιμόνι του ο Ολυμπιακός δεν θα πεινάσει ποτέ! Ακόμη και αν κάποια στιγμή πάθει ζημιά με μερική ή ολική απώλεια των εσόδων του Τσάμπιονς Λιγκ, ο πρόεδρος θα βρει τρόπο να κρατήσει γεμάτο το ταμείο της εταιρείας. Κι αυτό στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αν λάβουμε υπόψη μας και τι συμβαίνει με τους «παραδοσιακούς» ανταγωνιστές του Ολυμπιακού.
Κάθε χρόνο οι «κόκκινοι» επιχειρούν και μία γερή πώληση, όπως έγινε την πρώτη χρονιά με την παραχώρηση του Αλμπερτ Ριέρα στη Γαλατασαράι, όπου έσωσαν τα λεφτά τους. Πέντε εκατομμύρια έδωσαν στη Λίβερπουλ και πέντε πήραν από τους Τούρκους. Αλλά και πέρυσι πήγε ο Κέβιν Μιραλάς στην Εβερτον με κοντά στα επτά εκατομμύρια ευρώ.
Αυτό το καλοκαίρι ο Μαρινάκης έδειξε ότι είναι ικανός να «κοντράρει» μέχρι και τον πρόεδρο της Πόρτο, Πίνο ντα Κόστα, που φημίζεται για τις αγοραπωλησίες του. Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός πούλησε τους Φέισα και Φετφατζίδη σε Μπενφίκα και Τζένοα, βάζοντας στο ταμείο του τέσσερα εκατομμύρια από τον καθένα, πώς να μην πανηγυρίζει; Πιο πολλά και από τον Αμπντούν πουλήθηκαν οι δύο παίκτες του πάγκου, αφού ο Αλγερινός πήγε στη Νότιγχαμ με 2,5 εκατομμύρια ευρώ, αν και είχε αναδειχθεί MVP του προηγούμενου πρωταθλήματος. Βέβαια, έπαιξε ρόλο και η ηλικία του, αφού βρίσκεται στα 29.
Οκτώ εκατομμύρια ευρώ για δύο παίκτες που δεν έγιναν ποτέ βασικοί και δεν θα λείψουν και από κανέναν (προπονητή και οπαδούς) θεωρείται –και είναι– εξαιρετικός απολογισμός! Και όπως φαίνεται, κάθε χρόνο θα έχουμε και συνέχεια!
