Η νεαρή και πολλά υποσχόμενη συγγραφέας Λουίζ Μπρίλεϊ δεν είναι η πρώτη που εμπνέεται από τον μύθο της Πάπισσας Ιωάννας για να γράψει τη δική της ιστορία. Είναι ωστόσο εκείνη που εμπιστεύτηκε το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, στο πλαίσιο του National Youth Theatre. Το έργο της -το πρώτο σημειωτέον- έχει τίτλο «Πάπισσα Ιωάννα» και χθες έκανε πρεμιέρα όχι σε κάποιο θέατρο, αλλά σε μια εκκλησία στην καρδιά του Λονδίνου. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Πολ Χαρτ, ενώ τον ρόλο της Πάπισσας ανέλαβε η νεαρή ηθοποιός Σόφι Κρόφορντ.
«Eίμαι της άποψης που λέει πως όταν κάνεις πράγματα που φοβάσαι νιώθεις δημιουργικά ζωντανός» δήλωσε η Λουίζ Μπρίλεϊ στην «Guardian» ξεκαθαρίζοντας ότι ξέρει καλά το ρίσκο που παίρνει. Κι ας είναι αυτό το πρώτο θεατρικό έργο που γράφει μετά τις σπουδές Ιστορίας που έκανε στο Κέμπριτζ.
Στην ατμοσφαιρική εκκλησία St. James, στο Πικαντίλι, στήνεται το τέλειο σκηνικό γι’ αυτό το έργο που καταπιάνεται με τον θρύλο της πρώτης και μοναδικής γυναίκας που αναρριχήθηκε στην κορυφή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. «Το έργο είναι συγκινητικό και συναρπαστικό και το κοινό μπορεί να ζήσει την εξιστόρηση απίστευτων και προφητικών γεγονότων, που έχουν μεγάλους παραλληλισμούς με το σήμερα» γράφει το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας στην ιστοσελίδα του.
Το θεατρικό πραγματεύεται τη ζωή της Πάπισσας Ιωάννας, με την οποία πολλοί συγγραφείς έχουν καταπιαστεί (μεταξύ αυτών φυσικά και ο Εμμανουήλ Ροΐδης) και αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που κατάφερε να αναρριχηθεί στην ιεραρχία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και να φτάσει μέχρι και το αξίωμα του Πάπα, προσποιούμενη ότι ήταν άντρας. Ο σχετικός μεσαιωνικός θρύλος λέει πως η Πάπισσα βρέθηκε στον θρόνο του Βατικανού κατά την περίοδο 855-858.
«Για μένα δεν έχει τόση σημασία αν το πρόσωπο αυτό υπήρξε στην πραγματικότητα ή όχι» λέει η συγγραφέας. «Το σημαντικό σημείο είναι ότι οι γυναίκες στις απαρχές της Εκκλησίας ήταν τόσο εμπλεκόμενες. Ιερείς, ιεροκήρυκες, επίτροποι. Είναι όλα καταγεγραμμένα στην Καινή Διαθήκη. Αυτό που εγώ σκέφτομαι είναι ότι αν όλη αυτή η κουβέντα περί ισότητας των γυναικών στην κοινωνία, την οποία κάνουμε τα τελευταία 100 χρόνια, είχε ξεκινήσει από τότε, σήμερα θα ζούσαμε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο».
Η Μπρίλεϊ βεβαίως τα λέει αυτά διότι στο έργο της αναδεικνύει πολύ το θέμα της ισότητας και σύμφωνα με πληροφορίες στην κορύφωσή του παρουσιάζει ένα εκστατικό κήρυγμα της Πάπισσας, με το οποίο προτρέπει τους καρδινάλιους να ακολουθήσουν τα λόγια του Ιησού για ισότητα.
Οσο για το αν η ίδια πιστεύει στον Θεό -ερώτηση που συχνά δέχεται- είναι σαφής: «Δεν κατατάσσω τον εαυτό μου στους χριστιανούς, αν και κάποια στιγμή στην εφηβεία μου πήγαινα στην εκκλησία διότι υπήρχαν αρκετά αγόρια. Ηταν ένας συνδυασμός αφοσίωσης και επικείμενης λίμπιντο».
Επιμ.: Μ.Κ.
