Εκκεντρικός, τολμηρός και ακατάβλητος εδώ και δεκαετίες, σημάδεψε το παγκόσμιο σινεμά με μυθοπλασίες και ντοκιμαντέρ. Ευκαιρία να θυμηθούμε παλιά αριστουργήματα και να δούμε πρόσφατες δουλειές του

Από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες με προσωπική ματιά κι έργο μακράς διάρκειας κι αντοχής, ο Βέρνερ Χέρτζογκ έχει κερδίσει χαρακτηρισμούς όπως ιδιοφυής, εκκεντρικός, απρόβλεπτος, ανήσυχος, οραματιστής. Ο Γερμανός σκηνοθέτης έχει συνδέσει την προσωπική του διαδρομή με το όραμα του δημιουργού κι έχει αναδειχθεί σε μια από τις πιο καινοτόμες φωνές της παγκόσμιας κινηματογραφίας. Τα τελευταία χρόνια έχει αφιερωθεί στο ντοκιμαντέρ, επιλέγοντας μια μεγάλη γκάμα θεμάτων: από υπόθεση δολοφονίας που συγκλόνισε την Αμερική στο «Into the Abyss: A Tale of Death, a Tale of Life», στο «Death Row», που καταγράφει συζητήσεις του με φυλακισμένους θανατοποινίτες μέχρι το «Happy People: A Year in the Taiga», όπου επικεντρώνεται στους κατοίκους στις περιοχές της σιβηρικής Τάιγκα όπου έζησε μαζί τους για έναν χρόνο.

Αν και ο Βέρνερ Χέρτζογκ (Μόναχο, 1942) θεωρείται από τους σημαντικότερους Γερμανούς κινηματογραφιστές μαζί με τους Φασμπίντερ, Βέντερς, Σλέντορφ, μεγαλούργησε εκτός γερμανικών συνόρων με ταινίες που διερευνούν τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης και παράλληλα ενσωματώνουν στοιχεία της γερμανικής ιστορίας και παράδοσης. Το έργο του, γνωστό στη χώρα μας, έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκδηλώσεις με σημαντικότερη τη ρετροσπεκτίβα που διοργανώθηκε πριν από τέσσερα χρόνια στο επετειακό 50ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τότε είχε παραλάβει τον Χρυσό Αλέξανδρο, για το σύνολο του έργου του, από τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο σε μια συγκινητική, λιτή τελετή που έκλεισε με τον θερμό εναγκαλισμό των δύο κινηματογραφιστών.

Ο Χέρτζογκ είχε θυμηθεί μάλιστα την πρώτη επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη. «Στα νιάτα μου, φτάνοντας με οτοστόπ στην πόλη, άρχισε να αιμορραγεί η μύτη μου και μια γυναίκα με πήγε σπίτι της και με περιέθαλψε. Η πρώτη μου, λοιπόν, εντύπωση από τη Θεσσαλονίκη ήταν υπέροχη. Ενιωσα μεγάλη ζεστασιά και αργότερα έκανα την πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία εδώ, το «Σημάδια ζωής», καθώς και μια ταινία στα ελληνικά, αλλά δυστυχώς αυτά έχουν “θαφτεί” πια στη μνήμη μου. Οφείλω να πω, επίσης, ότι στην Ελλάδα ο κόσμος βλέπει τις ταινίες μου ίσως περισσότερο και από τη Γερμανία».

Το επόμενο διάστημα (Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου έως Τετάρτη 9 Οκτωβρίου) τα τρία πολιτιστικά sites «Clipart Radio», «Cine 7», «bibliotheque» διοργανώνουν το αφιέρωμα «Forgotten Dreams» με 11 ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ του.

Θα προβληθούν:

● «Αγκίρε, η μάστιγα του Θεού» (1972, Κλάους Κίνσκι, Ελένα Ρόχο). Ομάδα Ισπανών ξεκινά να βρει τη μυθική Πόλη του Χρυσού, το El Dorado.

● «Το αίνιγμα του Κάσπαρ Χάουζερ» (1974, Μπρούνο Ες, Μπριγκίτε Μίρα). Η αληθινή ιστορία του Κάσπαρ Χάουζερ, ενός μυστήριου νέου άνδρα, που εμφανίστηκε ξαφνικά το 1828 στη Νυρεμβέργη χωρίς να μπορεί να μιλήσει…

● «Αντικατοπτρισμός» (1970), ντοκιμαντέρ επιστημονικής φαντασίας γυρισμένο στη Σαχάρα, γεμάτο από ψευδαισθήσεις.

● «Βόιτσεκ» (1979, Κλάους Κίνσκι, Εύα Μάτες, Βόλφγκανγκ Ράιχμαν). Ο Κίνσκι σ’ έναν από τους καλύτερους ρόλους του, ως στρατιώτης που αγωνίζεται να ζήσει την οικογένειά του, αλλά καταρρέει από τη σωματική και την ψυχολογική βία που του ασκούν.

●«Εκεί που ονειρεύονται τα πράσινα μυρμήγκια» (1984, Mπρους Σπενς, Bάντζουκ Mαρίκα, Pόι Mαρίκα). Σε περιοχή των Αβορίγινων εταιρεία ερευνά για ουράνιο. Οι ιθαγενείς εναντιώνονται γιατί καταστρέφεται ο ιερός τόπος, όπου τα πράσινα μυρμήγκια ονειρεύονται την απαρχή του κόσμου.

● «Ο καλύτερός μου φίλος» (1999). Ο Χέρτζογκ καταγράφει τη σχέση του, τη βαθιά φιλία και τους ομηρικούς καβγάδες του με τον Κλάους Κίνσκι.

● «Καρδιά από γυαλί» (1976, Γιόζεφ Μπιερμπίχλερ, Στέφαν Γκούτλε). Το χρονικό της παρακμής ενός μικρού χωριού στη Βαυαρία του 18ου αιώνα.

● «Νοσφεράτου, ο Δράκουλας της Νύχτας» (1979, Κλάους Κίνσκι, Ιζαμπέλ Ατζανί, Μπρούνο Γκαντζ). Ενα γοτθικό μπαρόκ ποίημα τρόμου.

● «Πράσινη Κόμπρα» (1987, Κλάους Κίνσκι, Σαλβατόρε Μπαζίλε). Τον 19ο αιώνα οι αριστοκράτες της Βραζιλίας στέλνουν έναν διεφθαρμένο τυχοδιώκτη στη δυτική Αφρική, για να διαπραγματευτεί το εμπόριο σκλάβων.

● «Στρότσεκ» (1977, Μπρούνο Σπενς, Εύα Μάτες). Ενας πρώην κατάδικος και μια πόρνη μεταναστεύουν στην Αμερική για να ζήσουν το αμερικανικό όνειρο.

● «Ο τροχός του χρόνου» (2003). Ο Δαλάι Λάμα και η θρησκεία του Θιβέτ μέσα από τη ματιά ενός Δυτικού.

● «Φιτζκαράλντο» (1982, Κλάους Κίνσκι, Κλαούντια Καρντινάλε, Χοσέ Λιούγκοϊ). Τυχοδιώκτης και λάτρης της όπερας, θέλει να κατασκευάσει στην καρδιά του Αμαζονίου το μεγαλύτερο λυρικό θέατρο.

Β.Τζ.

INFO: «Gazarte», καθημερινά δύο προβολές 29 Σεπτεμβρίου – 9 Οκτωβρίου Βουτάδων 32-34, Γκάζι Τηλ.: 2103452277.