Του Πέτρου Μανταίου
Ζαπονέ, λέγανε στην παλιά μοδιστρική –ανέκαθεν γαλλική ή εκγαλλισμένη η ορολογία της– τα αμάνικα γυναικεία ρούχα (μπλούζες, φορέματα)∙ μόδα που, προφανώς, οι Γάλλοι μόδιστροι εισήγαγαν από την Ιαπωνία. Διαβάζω τώρα (προχθεσινή «Εφ.Συν.»), στον απόηχο των πανηγυρισμών για την ανάληψη της Ολυμπιάδας 2020 από το Τόκιο (και στη «βουβαμάρα» από τις συνεχιζόμενες επιπτώσεις με τη διαρροή ραδιενέργειας από το πυρηνικό εργοστάσιο στη Φουκουσίμα!), ότι η Ιαπωνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ερευνά «λάδωμα αναψυχής ιαπωνικού τύπου», αλλά γερμανικής προέλευσης –αλά… μανίκι Siemens δηλαδή στα καθ’ ημάς…–, της ασφαλιστικής Deutsche Securities, επενδυτικό βραχίονα στο Τόκιο της Deutsche Bank, της οποίας ασφαλιστικής υπάλληλοι δαπανούσαν τεράστια ποσά για «τραπεζώματα» ανώτατων στελεχών ιαπωνικών ασφαλιστικών ταμείων.
Τοιούτα «τραπεζώματα» ήταν, λέει, συνήθης πρακτική στην Ιαπωνία, έως το 1998, όταν εκδηλώθηκε οικονομικό σκάνδαλο (υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών χρηματίζονταν από Τράπεζες τις οποίες έλεγχαν! Είδηση θα ήταν το αντίθετο!), οπότε θεσπίστηκε κώδικας ηθικής. Πληροφοριακά, το μέγεθος της απάτης εις βάρος των ιαπωνικών ασφαλιστικών ταμείων που στήθηκε γύρω από τα «τραπεζώματα» -όχι μόνο της γερμανικής ασφαλιστικής- ξεπερνά το 1 δισ. δολάρια, και η αποκάλυψή της άρχισε τον Ιούνιο, όταν πρόεδρος και άλλα στελέχη συνταξιοδοτικού ταμείου «διασκέδαζαν», επί δύο χρόνια, με (φανερά) «έξοδα» ασφαλιστικής εταιρείας που πλήρωσε «λογαριασμό»… 2,6 εκατ. γιεν –spane-ke-piata-arage;
Να πούμε όμως και το καλό, που μακάρι (κλινική περίπτωση αιθεροβασίας…) οι ημεδαποί να μιμηθούν: Στην Ιαπωνία, τα στελέχη των ασφαλιστικών ταμείων, αφ’ ης στιγμής διαχειρίζονται το εθνικό συνταξιοδοτικό σύστημα, θεωρούνται… δημόσιοι υπάλληλοι και διώκονται αναλόγως! Οχι όπως εδώ, τότε με τα «δομημένα ομόλογα», που ξετίναξαν τα ασφαλιστικά ταμεία, και η Βουλή αποφάσισε να απαλλάξει τους υπαίτιους –ιδίως τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος με μέγιστο ποσοστό ευθύνης στο, μετέπειτα, «κούρεμα»– από κάθε υπαιτιότητα! Επίσης, στην Ιαπωνία η «λερωμένη» τιμή… είθισται να «ξεπλένεται» με χαρακίρι…
